رئیسعلی دلواری ؛سردار مبارزه با استعمار پیر انگلیس

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز فارس ،این مبارز مشروطه‌خواه در خلال جنگ جهانی اول هدایت قیام جنوب در تنگستان علیه نیروهای تجاوزگر انگلیس را برعهده داشت.
قیام رئیسعلی دلواری به اوضاع نابسامان ایران در خلال جنگ جهانی اول مربوط می‌شود که از سال ۱۹۱۴ میلادی برابر با ۱۲۹۳ خورشیدی به مدت ۴ سال به طول انجامید. 
در سال ۱۹۰۷ یعنی در اوج تحولات مربوط به انقلاب مشروطه در ایران، قراردادی موسوم به قرارداد تقسیم ایران میان روسیه تزاری و امپراتوری انگلیس به امضا رسید. این قرارداد به اصرار دولت انگلیس و با هدف یارگیری و ایجاد توازن در مقابل تهدیدات دولت آلمان به عنوان جدی‌ترین رقیب دولت انگلیس به امضا رسید. در واقع، استعمارگران برای تسلط بر جوامع ضعیف و چپاول این جوامع با هم به رقابت می‌پرداختند و در این بین، دولت انگلیس دست پیش را نسبت به دیگر رقبا داشت.
این دولت برای ترغیب تزار روس به امضای قرارداد، سیاست تطمیع را در پیش گرفت. آن‌ها به روس‌ها وعده تقسیم ایران به سه حوزه شمالی، میانی و جنوبی را دادند که طی آن حوزه شمالی تحت تصرف روس‌ها در می‌آمد و حوزه جنوبی هم در تصرف قوای انگلیسی قرار می‌گرفت.
عملی شدن این قرارداد مشروط بر این بود که روس‌ها در جنگ احتمالی با آلمان‌ها در کنار قوای انگلیس قرار بگیرند. روس‌ها که تطمیع شده بودند، علی‌رغم مشکلات عدیده داخلی این قرارداد را امضا کردند.
بالاخره هفت سال بعد، یعنی در سال ۱۹۱۴ جنگ آغاز شد و دولت تزاری روس به وعده خود عمل کرد و در کنار انگلیس وارد جنگ با آلمان شد. با شروع جنگ جهانی اول، شمال ایران در معرض تهاجم ارتش تزاری قرار گرفت و جنوب ایران، از جمله بندر بوشهر نیز مورد هجوم نیروهای انگلیسی قرار گرفت که با مقاومت دلیرمردان تنگستانی مواجهه شدند.
دلیران تنگستان به رهبری رئیسعلی دلواری با گرفتن حکم جهاد از علمای نجف، به دفاع از بوشهر پرداختند و در ابتدا و پس از نبردی ۳ روزه تلفات سنگینی در حدود ۳۳۰ کشته بر نیروهای متجاوز وارد کردند، اما متجاوزان انگلیسی‌ با ۴ کشتی از عراق و هند اقدام به اعزام نیروی کمکی به بوشهر کردند و دلوار را به شدت بمباران کردند.

رئیسعلی دلواری در کنار یارانش مقاومت جانانه‌ای در مقابل پیشروی نیروهای متجاوز انگلیسی از خود نشان داد و نهایتاً در ۱۲ شهریور ۱۲۹۴ برابر با ۳ سپتامبر ۱۹۱۵ جان خود را در این راه نثار کرد و به نماد مبارزه با استعمار پیر انگلیس تبدیل شد.
دامنه جنایات استعمار پیر انگلیس به اشغال خاک ایران ختم نشد و به شکل وحشیانه‌ای ادامه دارد. مثلاً ذخیره غلات جنوب شرق کشور به دست آن‌ها افتاد که باعث یک قحطی بی‌سابقه در ایران شد. یعنی بین سالهای ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۸ به دلیل قحطی، سوء تغذیه و شیوع بیماری طاعون، حدود ۹ میلیون نفر از جمعیت ۲۰ میلیونی آن زمانِ ایران قتل عام شدند.
در رابطه با دیگر اقدامات استعمارگرانه انگلیسی‌ها در ایران، می‌توان به موارد بسیاری اشاره کرد. تفرقه افکنی به کمک عوامل داخلی و رسانه دولتی BBC، گرفتن امتیازات بزرگ اقتصادی از قبیل رویتر، رژی، دارسی و قرارداد ننگین ۱۹۱۹، جدا کردن هرات از ایران، مقابله با طرح ملی شدن نفت و اجرای کودتای ۲۸ مرداد به کمک آمریکایی‌ها، حمایت از رژیم صدام در جنگ ۸ ساله علیه ایران، حمایت از گروه‌های تروریستی و تجزیه طلب، تحریک مذاهب و قومیت‌ها، جنگ ترکیبی، جنگ شناختی و رسانه‌ای و ایجاد فضای تبلیغاتی گسترده در کشور علیه ایران، بدعهدی در برجام، پیروی از تحریم‌های ظالمانه آمریکا و وضع تحریم‌های یک جانبه علیه ایران از دیگر اقدامات جنایت‌کارانه این روباه پیر است.