محمود حکیمی خاطره‌ای تجدید ناپذیر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما عباس صالحی در مراسم وداع با پیکر استاد حکیمی که در تالار وحدت برگزار شد افزود: آثار او که تبدیل به کتاب شد در دوره‌ای بود که یا ادبیات چپ مسلط بود و یا فضای بی تفاوتی حاکم بود. ادبیات او در دهه پنجاه دریچه‌ای بود برای ما که با آن‌ها زبان دین را چشیدیم. او چشم‌انداز دیگری جدا از مدینه فاضله‌هایی بود که دیگران ساخته بودند.
وی گفت: او یک استاد واقعی و آموزگاری بود که به ما فرصت حیات اجتماعی همراه با نهضت حضرت امام خمینی (ره) را فراهم کرد. وفات او نیز قرین با زادروز پیامبر اسلام (ص) و امام صادق علیه السلام همان حلقه‌های وصل است که گاهی در پایان زندگی هم خودش را نشان می‌دهد.
استاد حکیمی دو روز قبل در سن ۸۰ سالگی و بعد از سه سال تحمل بیماری دار فانی را وداع گفت.
محمود حکیمی ۹ شهریور سال ۱۳۲۳ در تهران دیده به جهان گشود.
وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، برای تحصیل دررشته زبان انگلیسی وارد دانشگاه تربیت معلم شد و پس از مدتی تدریس در مدارس تهران، برای ادامه تحصیل در رشته تعلیم و تربیت به انگلستان رفت و پس از دریافت درجه فوق لیسانس و بازگشت به ایران، به تدریس در مراکز تربیت معلم پرداخت.
استاد حکیمی، نویسندگی را از سال ۱۳۳۹ در مجله کیهان بچه‌ها شروع کرد که چهار سال ادامه داشت.
نخستین کتاب دینی حکیمی در سال ۱۳۴۷ درباره زندگانی مصعب‌بن عمیر صحابی قهرمان پیامبر اسلام بود که با عنوان «اشراف‌زاده قهرمان» به چاپ رسید و مورد استقبال نوجوانان و جوانان قرار گرفت و بار‌ها تجدیدچاپ شد.
محمود حکیمی در زمینه ادبیات، تاریخ تمدن و تاریخ اسلام قلم زده و کتاب‌های بسیاری را نیز ترجمه کرده است. داستان‌هایی از عصر ناصرالدین‌شاه، مجموعه چهارجلدی «هزار و یک حکایت تاریخی»، رمان پرفروش «نقابداران جوان»، مجموعه ۲۲ جلدی «تاریخ تمدن» و ده‌ها اثر دیگر از نوشته‌های این نویسنده پیشکسوت است.