جزییات پوشش «محرم شهر» از ۷ شبکه تلویزیون و رادیو

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، محسن برمهانی معاون سیمای رسانه ملی با حضور در سومین رویداد آیینی «محرم شهر»، از بخش‌های مختلف آن بازدید کرد.

برمهانی در حاشیه این بازدید درباره «محرم شهر» گفت: امسال توفیق دارم که برای سومین سال در «محرم شهر» شرکت کنم؛ فکر می‌کنم که این رویداد به یک فعالیت خانوادگی و شهری تبدیل شده است و اعضای خانواده‌ها به دنبال این هستند که چه زمانی «محرم شهر» برگزار می‌شود تا خود را به میدان آزادی برسانند.

وی افزود: می‌توان گفت اتفاقاتی مثل «محرم شهر»، جشن ۱۰ کیلومتری عید غدیر، جشن امام‌رضایی‌ها و ... تبدیل به یک رویداد شده است.

برمهانی ادامه داد: در مدیریت شهری، رویداد‌سازی‌های خانوادگی و فرهنگی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و بسیار مهم است که این مسیر امتداد پیدا کند.

نکته مهم اینجاست که «محرم شهر» یک رویداد خانوادگی و مراسم سوگواری برای سیدالشهدا است، اما در بطن آن فرح و بهجت وجود دارد؛ چرا که اولاً بخش‌های مختلفی متناسب با نیاز همه اعضای یک خانواده دارد و ثانیاً مردم را دور هم جمع می‌کند تا در قالب یک مراسم گروهی، برای اباعبدالله عزاداری کنند.

معاون سیما از همکاری خوب میان رسانه ملی و شهرداری تهران در پوشش این رویداد خبر داد و گفت: ما به عنوان رسانه ملی از برگزاری چنین رویداد‌هایی استقبال می‌کنیم؛ مگر چه قدر می‌توانیم در استودیو‌ها و فضا‌های بسته مجری و کارشناس از قیام امام حسین (ع) صحبت و تبیین‌گری کنیم؟ چنین رویدادی با حس و حال خوب تصویری که دارد، حتما ظرفیت خوبی برای پوشش رسانه‌ای دارد و صدا و سیما از این فرصت به راحتی عبور نمی‌کند.

وی تاکید کرد: من فکر می‌کنم هم‌افزایی خوبی بین ما و شهرداری در این زمینه شکل گرفته است؛ اکنون برنامه‌های استیج «محرم شهر» به صورت زنده از قاب شبکه‌های مختلف مثل شبکه سه سیما، شبکه تهران، شبکه قرآن و معارف سیما، شبکه کودک و دو شبکه رادیویی تهران و اربعین پخش می‌شود.

این اتفاق باعث می‌شود که هم خود رویداد و هم تلویزیون به یکدیگر ضریب بدهند.

مخاطبی که از قاب تلویزیون «محرم شهر» را می‌بیند، ترغیب به حضور در اینجا می‌شود و هر چه قدر هم که تعداد حاضران در میدان آزادی بیشتر شود، کیفیت برنامه‌های ما بالاتر می‌رود.

برمهانی با اشاره به جنگ ۱۲ روزه و تاثیرپذیری هنرمندان برای تولید آثار هنری از آن گفت: دفاع مقدس ۱۲ روزه، این قدر بزرگ و عظیم است که تا سال‌ها هیچ فعال فرهنگی را نمی‌توانید پیدا کنید که بخواهد کاری بکند و در گوشه ذهنش سراغ این اتفاق نرود، هیچ نویسنده‌ای را نمی‌توانید پیدا کنید که بخواهد طرح فیلمنامه‌ای را بنویسد و به این موضوع فکر نکند و حتی هیچ کارگردانی را نمی‌توانید پیدا کنید که به نشانه‌شناسی‌های این جنگ فکر نکند؛ بنابراین هیچ هنرمند یا نویسنده‌ای نمی‌تواند از تأثیرات این وقایع بر فرهنگ و هنر غافل بماند و از کنار آن بی تفاوت بگذرد.