پخش زنده
امروز: -
احساس هدفمندی در زندگی می‌تواند از زوال عقل پیشگیری کند
پژوهش جدید نشان می‌دهد داشتن حس قوی از هدفمندی در زندگی با ۲۸ درصد کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و کند شدن روند افت شناختی در سالمندان همراه است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما و بر اساس مطالعه‌ای که در نشریه Geriatric Psychiatry منتشر شده است، بیش از ۱۳ هزار فرد بالای ۴۵ سال به مدت ۱۵ سال تحت پیگیری قرار گرفتند.
نتایج نشان داد افرادی که حس بالاتری از هدفمندی را گزارش کردند، ۲۸ درصد کمتر در معرض اختلالات شناختی از جمله زوال عقل و اختلال خفیف شناختی قرار گرفتند.
دکتر الیزا وینگو، از نویسندگان این مطالعه تأکید کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد داشتن حس هدفمندی، به مغز کمک می‌کند در برابر پیری مقاوم‌تر باقی بماند.»
این ارتباط محافظتی در همه گروه‌های نژادی و قومی مشاهده شد و حتی پس از در نظر گرفتن عواملی همچون سطح تحصیلات، علائم افسردگی و وجود ژن APOE4 – که یک عامل ژنتیکی شناخته‌شده برای ابتلا به آلزایمر است – همچنان معتبر باقی ماند.
علاوه بر کاهش خطر ابتلا به زوال عقل، افرادی که از هدفمندی بالاتری برخوردار بودند، افت شناختی را دیرتر تجربه کردند. به طور میانگین این تأخیر حدود ۱.۴ ماه در طول ۸ سال بود؛ هرچند اندک، اما قابل مقایسه با برخی درمان‌های دارویی پرهزینه یا همراه با عوارض جانبی.
پژوهشگران تأکید می‌کنند این مطالعه لزوماً رابطه علت و معلولی را ثابت نمی‌کند، اما به‌روشنی نشان می‌دهد سلامت روان و بهزیستی روان‌شناختی نقش مهمی در سالمندی سالم دارند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیق، در آغاز مطالعه از نظر شناختی سالم بودند و هر دو سال یک بار از طریق آزمون تلفنی ارزیابی شدند.
برای سنجش هدفمندی، پژوهشگران از مقیاسی هفت‌سؤالی استفاده کردند. شرکت‌کنندگان میزان موافقت خود را با جملاتی مانند «من فردی فعال در پیگیری برنامه‌های زندگی‌ام هستم» یا «من در زندگی احساس جهت‌گیری و هدف دارم» مشخص کردند. پاسخ‌ها به نمره‌ای بین ۱ تا ۶ تبدیل شد.
مطالعه حاضر مشخص نکرد کدام فعالیت‌ها بیشترین حس هدفمندی را ایجاد می‌کنند، اما پژوهش‌های پیشین نشان می‌دهد روابط اجتماعی، مشارکت در جامعه، معنویت، اهداف فردی و کمک به دیگران از منابع مهم این احساس هستند.
به گفته پژوهشگران، پرورش حس هدفمندی می‌تواند به عنوان رویکردی کم‌هزینه و بدون عوارض، جایگزین یا مکمل درمان‌های دارویی در تقویت سلامت شناختی مطرح شود. آنان پیشنهاد می‌کنند مطالعات آینده بررسی کنند آیا راهبردهای تقویت هدفمندی می‌تواند در پیشگیری یا به تعویق انداختن اختلالات شناختی در جمعیت‌های پرخطر مؤثر باشد.
نظر شما