فشار مضاعف بر واحدهای تولیدی با افزایش هزینه های سوخت

 

 

وی با بیان اینکه روند محدودیت‌ها در سال جاری نسبت به گذشته متفاوت بوده است، گفت: در سال‌های گذشته معمولاً محدودیت گاز از فصل پاییز و ماه‌های آبان و آذر آغاز می‌شد. اما در سال ۱۴۰۲ این روند از نیمه مهرماه شروع شد و در سال جاری تقریباً از ابتدای اردیبهشت‌ماه با قطعی و محدودیت‌های گسترده مواجه شدیم. هم‌اکنون نیز حدود ۷۰ درصد محدودیت در مصرف گاز داریم و این موضوع مستقیماً بر تولید و هزینه‌های ما تأثیر گذاشته است. در حالی که باید در فصل گرم ذخیره‌سازی کافی برای زمستان انجام می‌دادیم، حالا همین امکان هم تحت تأثیر قرار گرفته است.

 

 

به گفته دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان، کارخانه‌ها برای ادامه فعالیت ناچار به مصرف سوخت جایگزین هستند، اما این راهکار مشکلات و هزینه‌های تازه‌ای را به همراه دارد.

 

وی گفت: امکان مصرف مازوت وجود دارد و در عمل از آن استفاده می‌کنیم، اما این کار هزینه‌های قابل‌توجهی را تحمیل می‌کند. ما باید علاوه بر قیمت سوخت، هزینه حمل‌ونقل و تأمین فرآورده را نیز بپردازیم. متوسط این هزینه‌ها در کشور تقریباً معادل قیمت سوخت است و در نتیجه، قیمت تمام‌شده سیمان به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.

 

الوندیان هشدار داد: ضعف ناوگان حمل‌ونقل هم مزید بر علت است. در برخی مواقع مجبوریم سوخت مورد نیاز خود را از مناطق دوردست تأمین کنیم و همین موضوع ریسک قطع تأمین یا تأخیر در انتقال را بالا می‌برد.

 

 

وی در پاسخ به پرسشی درباره دلیل این بحران در کشوری که یکی از بزرگ‌ترین دارندگان ذخایر نفت و گاز جهان است، گفت: این پرسش باید از مسئولان وزارت نفت مطرح شود. ما به عنوان فعالان صنعت، از ریشه‌های اصلی ناترازی اطلاع دقیق نداریم. آنچه لمس می‌کنیم، محدودیت‌های پیاپی است که بدون اطلاع‌رسانی دقیق به ما تحمیل می‌شود و نتیجه آن چیزی جز افزایش هزینه و کاهش تولید نیست.

 

الوندیان درباره آثار مالی این شرایط افزود: حداقل نتیجه این وضعیت، دو برابر شدن هزینه سوخت برای صنعت سیمان است. علاوه بر این، چون باید مازوت را از نقاط دور حمل کنیم، هزینه حمل‌ونقل هم افزایش یافته و فشار مضاعفی را به واحد‌های تولیدی وارد کرده است.

 

وی  اضافه کرد: این روند نه‌تنها هزینه‌ها را افزایش داده، بلکه سرمایه‌گذاری‌های جدید را هم به تعویق می‌اندازد. وقتی صنعت مجبور باشد همه توان خود را صرف تأمین هزینه‌های جاری کند، دیگر منابعی برای توسعه و نوسازی باقی نمی‌ماند.

 

 

به گفته دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان، محدودیت‌های امسال حتی امکان ذخیره‌سازی سوخت را سخت کرده است. او گفت: ما معمولاً در تابستان ذخیره‌سازی انجام می‌دهیم تا در زمستان که محدودیت‌ها شدیدتر می‌شود، دچار مشکل نشویم. اما امسال به دلیل محدودیت‌های زودهنگام، ذخیره‌سازی ما تحت تأثیر قرار گرفته است. درخواست صنعت این است که با برداشتن محدودیت گاز شرایط ذخیره سازی سوخت را تسهیل کنند که از بروز چالش جدی در ماه‌های سرد سال جلوگیری شود.

 

الوندیان در خصوص نیروگاه‌های گاز سوزافزود: برخی از کارخانه‌های سیمان به احداث نیروگاه‌های گازسوز اقدام کرده‌اند، اما با محدود شدن گاز مصرفی کارخانه، گاز این نیروگاه‌ها نیز قطع می‌شود.

 

وی به طرح احداث نیروگاه‌های تجدید پذیر اشاره کرد و گفت:  صنعت سیمان تکلیف قانونی دارد تا ۵ سال، سالیانه یک درصد برق مصرفی خود را در نیروگاه‌های تجدید پذیر سرمایه گذاری کند و در حال حاضر بخشی از این نیروگاه‌ها به بهره برداری رسیده است و بخشی هم در حال نصب است.

 

دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان تأکید کرد: ما هیچ برنامه شفاف و مشخصی از وزارتخانه‌های نفت و نیرو دریافت نکرده‌ایم. صنایع باید بدانند در هر ماه از سال چه میزان گاز یا برق به آنها تخصیص می‌یابد تا بتوانند تولید خود را مدیریت کنند. نبود این شفافیت، موجب سردرگمی و اختلال در برنامه‌ریزی شده است.

 

وی اضافه کرد: صنعت سیمان انتظار دارد که دولت یک برنامه بلندمدت و عملیاتی برای مدیریت مصرف انرژی تدوین کند. این برنامه باید هم به نیاز کشور برای صرفه‌جویی پاسخ دهد و هم صنایع را در وضعیت پایدار قرار دهد.

 

الوندیان با اشاره به اهمیت صنعت سیمان در اشتغال و اقتصاد کشور گفت: صنعت سیمان بخشی از اشتغال پایدار کشور است و باید در سیاست‌گذاری‌های کلان انرژی توجه ویژه‌ای به آن شود. اگر این روند محدودیت‌ها ادامه یابد، علاوه بر تولید، سرمایه‌گذاری‌های جدید و فرصت‌های شغلی هم در معرض آسیب قرار خواهد گرفت.