نقره‌هایی که به طلا تبدیل شد؛ کار بزرگ تیم پارادو ومیدانی ایران در مسابقات جهانی

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما، علی اصغر هادیزاده رییس انجمن پارادو ومیدانی فدراسیون جانبازان و توان یابان در بازگشت از رقابت‌های قهرمانی جهان دهلی نو پیرامون عملکرد ملی پوشان کشورمان گفتگویی انجام داد.

وی در خصوص این مسابقات گفت: مسابقات جهانی پارادو ومیدانی بعد از بازی‌های پارالمپیک بزرگ‌ترین رویداد این رشته به شمار می‌رود و گاهی حتی از بازی‌های پارالمپیک هم دارای سطح بالاتری است. در بازی‌های پارالمپیک به دلیل لزوم کسب سهمیه توسط ورزشکاران و محدودیت‌های موجود، ورزشکاران کمتری شرکت می‌کنند، اما این مساله در رقابت‌های قهرمانی جهان وجود ندارد و همین بر سطح مسابقات و حساسیت آنها می‌افزاید و حضور ۱۱۰۰ ورزشکار از ۱۰۶ کشور جهان که طی ۹ روز به رقابت پرداختند نشانگر اهمیت و بزرگی این رویداد است.

رییس انجن پارادو و میدانی خاطر نشان کرد: نتیجه‌ای که تیم ایران کسب کرد چه به لحاظ مرغوبیت رنگ مدال و چه به لحاظ جایگاه نهایی، بهترین نتیجه بود. ما در این مسابقات برای اولین بار در طول تاریخ حضورمان در مسابقات جهانی در جایگاه سوم قرار گرفتیم و ۹ مدال طلا، ۲ نقره و ۴ برنز بدست آوردیم. ملی پوشان کشورمان در این مسابقات فوق العاده عمل کردند و البته بد شانسی‌هایی هم داشتیم، مثل اتفاقی که برای هاجر صفرزاده افتاد و همه دیدند که این ورزشکار چه فاصله کمی با مدال طلا داشت. این مساله در مورد برخی دیگر از ورزشکاران هم رخ داد و البته که فضای رقابت و ورزش همین است و گاهی علیرغم شایستگی‌ها نتیجه مورد نظر حاصل نمی‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که برای این مسابقات چه برنامه‌ریزی انجام شده بود گفت: به لحاظ برنامه ریزی و روش انجام کار، همه چیز همانند قبل انجام شد. ما در مسابقات جهانی قبلی که در کوبه ژاپن برگزار شد ۳ طلا داشتیم و ۶ نقره، کاری که ما این دوره انجام دادیم تمرکز بر روی ورزشکاران نقره‌ای و تلاش برای ارتقا مدال آنها بود که نتیجه داد و این بار ۹ طلا و ۲ نقره داشتیم. این مساله در مورد سایر فرصت‌های مدالی هم صورت گرفت و در کنار آن از چهره‌های جدید هم استفاده کردیم مثل علی بازیار که در اولین حضورش به نشان طلا هم دست یافت.

هادیزاده گفت: کار بزرگ ما در دهلی نو تنها کسب مدال نبود، رکورد شکنی‌های متعدد ورزشکاران ما نیز بسیار مهم و ارزشمند بود حتی در مورد ورزشکارانی که مدال طلا نگرفتند. مثلا پاپی با اینکه مدال برنز گرفت، اما رکوردش را به نسبت پارالمپیک پاریس ۴ متر ارتقا داد و این از نظر فنی بسیار ارزشمند است که یک ورزشکار طی یکسال بتواند ۴ متر بر رکورد شخصی اش بیافزاید.

رییس انجمن پارادو ومیدانی درخصوص فاطمه امیرزادگان گفت: امیرزادگان از ورزشکاران بسیار خوب ماست که در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو توانست به نشان طلا در ماده دو دست یابد. اما در کلاس بندی مجددی که در مسابقات جهانی دهلی نو انجام شد، شرایط بینایی اش فاقد دریافت حداقل کلاس پزشکی شناخته شد و نتوانست در مسابقات شرکت کند. این مساله امری طبیعی است و در مورد نابینایان ممکن است شرایط پزشکی در هر رویداد حاد‌تر و یا روبه بهبود رود و این مساله قابل پیش بینی نیست.

وی تصریح کرد: هدف گذاری ما متمرکز بر بازی‌های پارالمپیک لس آنجلس ۲۰۲۸ است و برای این مساله باید سراغ ارتقا مدال‌ها برویم. برای تکرار مدال‌های طلا، ارتقای مدال‌های نقره و برنز به مدال‌های مرغوب‌ر تلاش می‌کنیم واز ورزشکاران جوان و جدید و مستعد استفاده می‌کنیم. در حال حاضر هم تعدادی از ورزشکارانی که مسابقات دهلی نو شرکت کردند از مدال آوران و چهره‌های بازی‌های پاراآسیایی جوانان بودند که توانستند به تیم بزرگسالان راه یابند.

هادیزاده افزود: در حال حاضر میانگین سنی تیم پارادو ومیدانی ۳۰ سال است که میانگین خوبی است. این به معنی عدم تلاش برای جذب نیرو‌های جوان و جدید نیست، اما به نسبت میانگین قابل قبولی است و باید در نظر داشت که مثلا در مواد پرتابی میانگین سنی با موادی مثل دو متفاوت است. علاوه بر این جایگزین شدن نیرو‌های جدید به مرور اتفاق می‌افتد و یکباره نیست.

رییس انجمن پارادو ومیدانی در پایان در خصوص میزبانی هند گفت: هند پیش از این سابقه برگزاری مسابقات جهانی دو ومیدانی را داشت، اما در بخش پارالمپیک برای اولین بار این میزبانی را قبول کرده بود و بسیار هم خوب عمل کرد، چه در بحث اسکان، ترابری و تغذیه و چه در بحث زیرساخت‌ها همه چیز قابل قبول بود و مسابقات با نظم و دقت خوبی برگزار شد.