گردش شبانه تشی در منطقه حفاظت شده البرز جنوبی

 وی گفت: تشی‌ها نمی‌توانند خار‌های خود را پرت کنند. آنها در هنگام خطر، خارهایشان را سیخ می‌کنند تا قیافه‌ ترسناکی پیدا کنند. ابتدا با تکان دادن آنها و تولید صدا سعی می‌کنند دشمن را فراری دهند. اما اگر تهدید ادامه پیدا کرد، خود را از پشت به حیوان مهاجم می‌کوبند. در این حمله، خار‌های شل بدن تشی کنده می‌شود. گاهی هم در حال فرار ناگهان توقف می‌کنند و باعث برخورد حیوان مهاجم با خار‌های بدنشان می‌شوند.

 

جواد بها گفت: تشی جونده‌ بسیار محتاطی است که فقط بعد از تاریکی کامل هوا از لانه‌اش بیرون می‌آید. معمولاً در شکاف سنگ‌ها، غار‌ها و خرابه‌ها، چاه‌ها و قنات‌های متروک لانه می‌سازد.