استفاده رژیم صهیونی از بمب اورانیوم ضعیف شده در غزه

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما شبکه تلویزیونی آرته در مستندی کوتاه از اقدام اسرائیل مبنی بر استفاده از بمب‌های ساخته شده از اورانیوم ضعیف شده در غزه خبر داد؛ مانند کاری که آمریکا در فلوجه عراق انجام داده بود.

گزارشگر: در سال ۲۰۱۱، من به فلوجه در عراق رفتم تا تحقیقی دشوار انجام دهم. هفت سال پیش از آن، این شهر از سوی ارتش آمریکا با موشک‌هایی از نوعی جدید، سلاح‌هایی جنجالی، بمباران شده بود.

استفاده از این سلاح‌ها در مناطق غیرنظامی، جنایت جنگی به حساب می‌آید، چون میان غیرنظامیان و نظامیان تفاوتی قائل نمی‌شوند. پس از بمباران فلوجه، من نشانه‌های جنگی را دیدم که هرگز متوقف نشده بود: سرطان‌هایی که به سرعت افزایش می‌یافتند، کودکانی که بدون چشم، بدون اندام و یا با ناهنجاری‌هایی بی‌سابقه به دنیا می‌آمدند. شهر را با هیروشیما مقایسه می‌کردند.

بمب‌هایی که استفاده شده بود معمولی نبودند. آنها از اورانیوم ضعیف‌شده ساخته شده بودند، پسماندی رادیواکتیو از نیروگاه‌های هسته‌ای. این ماده بسیار چگال است و در کاربرد‌های نظامی، به ویژه برای نفوذ در زره‌ها، مفید است؛ پسماندی که به سلاح کشتار جمعی تبدیل شده است؛ نمادی از یک بدبینی و بی‌رحمی عمیق که افکار عمومی از آن بی‌خبر است، چون ارتش‌ها هرگز دربارهٔ این مادهٔ نامرئی اطلاع‌رسانی نمی‌کنند. از آن زمان، بیشتر ارتش‌های غربی از آن استفاده می‌کنند، همچنین روسیه و اسرائیل نیز. نیروگاه‌های هسته‌ای، در حالی که تلاش می‌کنند از پسماند‌های خود رهایی یابند، اورانیوم ضعیف‌شده را در بدن انسان‌ها و در گذر زمان پراکنده می‌کنند. در حالی که گمان می‌رفت مشکلی حل شود، در واقع بمبی ساعتی برای بشریت ساخته شد. امروز، این بمب‌ها بر سر غزه فرود می‌آیند.

 «رامی ابو جمعوس»، روزنامه نگار فلسطینی، شاهد آن است. او می‌گوید که چندین شب است صدای سوت موشک‌های جدید را می‌شنود. در کنار ویرانی بمباران‌ها، اعمال نسل کشی، قحطی و قتل روزنامه نگاران، بلایی پنهان‌تر نیز اضافه شده است: سلاح‌های سمی. این سلاح‌ها آلوده می‌کنند، نفوذ می‌یابند و مدت‌ها پس از پایان بمباران‌ها باقی خواهند ماند؛ و فردا چه خواهد ماند؟ شاید کودکانی که پیش از آنکه حتی چشمان خود را به دنیا بگشایند، به مرگ محکوم شوند.