تدوین شیوه نامه‌هایی برای حفاظت از آثار تاریخی در مقابله با بحران

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، علیرضا انیسی در وبیناری درباره کاهش خطر جنگ بر آثار تاریخی و تخریب آثار تاریخی و اماکن مهم بر اثر جنگ، گفت: آینده میراث فرهنگی و آثار تاریخی به بحث سوانح و توسعه پایدار گره خورده است. امروزه در کشور با تغییرات اقلیمی، آلودگی و فرونشست رو‌به‌رو هستیم و اینها بر حفاظت از آثار تاریخی تاثیر مهمی می‌گذارد.

وی با اشاره به هدف کلی از مدیریت بحران نیز گفت: هدف ،  کاهش خطر و آسیب پذیری بحران است.

عضو پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با بیان اینکه جایگاه جنگ از نظر مدیریت سوانح مهم است افزود: بحران‌ها شامل خسارت‌هایی است که برطرف کردن آن مشمول زمان و هزینه است. سوانح نیز شامل سوانح طبیعی و غیرطبیعی است ، حمله به آثار تاریخی هدفمند و مستقیم به صورت تخریب بنا و غارت اموال فرهنگی، تحقیر و خدشه دار کردن غرور ملی، ایجاد رعب و وحشت برای تضعیف روحیه مردم، از بین بردن فرهنگ و هویت ملی و محلی انجام می‌شود.

انیسی درباره مدیریت سانحه در شرایط بحران گفت : پیش از سانحه و هنگام سانحه و در زمان سانحه می‌بایست راهکار‌هایی در نظر گرفت و برنامه ریزی انجام داد. رویکرد اصلی مدیریت سانحه سه مرحله اصلی دارد تحت عنوان واکنش، پیش بینی کننده و پیشگیری. در این بخش هدف اصلی مدیریت سانحه ، نجات جان انسان‌ها و کاهش خسارت است و با پیشگیری، آمادگی، اقدامات اضطراری، بازیابی و بازسازی می‌توانیم در شرایط سخت موفق عمل کنیم.

وی با بیان پیشنهاد‌هایی برای روش صحیح در شرایط بحران افزود : تشکیل کمیته پدافند غیرعامل، اولویت بندی حفظ آثار و تدوین چارچوب طرح حفاظت از آثار تاریخی و دستورالعمل‌ها و شیوه نامه‌های مرتبط از جمله این موارد است.

انیسی با اشاره به تمهیدات اولیه جنگی برای موزه‌ها نیز گفت: برای تمهیدات اولیه در شرایط جنگی در موزه‌ها می‌بایست راهکار‌هایی از جمله: تشکیل کمیته بحران در اداره کل موزه‌های منتخب کشور و برگزاری جلسات مستمر، مستندنگاری دقیق اشیای فرهنگی و ایجاد آرشیو دیجیتال، پیش بینی مکان‌های امن و انتقال اشیا آنها با توجه به:اولویت بندی تخلیه جمع آوری و بسته بندی صحیح اشیا برای انتقال، شناسایی نزدیکترین مراکز، انتظامی امدادی درمانی و ارتباط مستمر با آنها، تهیه امکانات ضروری برای حفاظت کیسه شن، تخته‌های چوبی پنل‌های محافظ فلزی و یا بتنی، الیاف ضد آتش و ...)، پیش بینی شبکه اطلاع رسانی و ایجاد امکان ارتباط با همکاران، بررسی و پایش منظم موزه و رفع نقاط ضعف ساختمانی، معرفی و تاسیساتی، پیش بینی مسیر‌های تخلیه اضطراری برای انسان و اشیاء، برقراری ارتباط و مشورت با نهاد‌های علمی متخصصین و علاقمندان به منظور کمک گیری در زمینه حفاظت در شرایط بحران و انجام مانور‌های دوره‌ای را در برنامه ریزی و اولویت قرار داد.