پخش زنده
امروز: -
ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در واکنش به ادعاهای واهی رئیس هیئت به اصطلاح حقیقت یاب بین المللی در جریان جلسه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور بیانیهای اعلام کرد که تداوم فعالیت این هیئت به این شیوه، تنها به تضعیف و بیاعتباری هر چه بیشتر نهادها و سازوکارهای حقوق بشری بین المللی، بهویژه شورای حقوق بشر، منجر خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، در پی ادعاهای واهی رئیس هیئت به اصطلاح حقیقت یاب بین المللی در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، ستاد حقوق بشر بیانیهای صادر کرد؛ متن این بیانیه به شرح زیر است:
۱) روز پنج شنبه ۸ آبان و در جریان جلسه کمیته سوم مجمع عمومی ۸۰ در سازمان ملل در نیویورک، رئیس هیئت به اصطلاح حقیقت یاب بین المللی ایران در نخستین حضور خود در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی از این تریبون سوء استفاده نموده و با خروج از اصول بیطرفی، حفظ استقلال و انصاف، به تکرار ادعاها و اتهامات واهی و بی اساس خود در خصوص وضع حقوق بشر در ایران پرداخته است.
۲) هیئت به اصطلاح حقیقت یاب که به منظور بهره برداریهای سیاسی توسط برخی کشورهای غربی در شورای حقوق بشر ایجاد شد و در حالی که پس از ارائه گزارش نهایی هیچ مبناء، توجیه و کارویژهای برای تداوم فعالیت نداشت مجددا با لابیگری و فشار همان کشورها تمدید شد، از همان ابتدا بر مبنای رویکردی خصمانه، مداخله جویانه و به عنوان بخشی از دستور کار بی ثبات سازی در ایران، در حالی شکل گرفت که تمام ظرفیتهای قانونی در ایران استفاده شد تا نهادهای مختلف دولتی و قانونی در ایران ابعاد مختلف اغتشاشات سال ۱۴۰۱ را بررسی نمایند.
۳) عملکرد، فعالیت ها، بیانیهها و گزارشهای این هیئت طی سالهای اخیر نشان داده است که آنچه این هیئت دنبال میکند، در واقع نوعی «مهندسی اتهامات و ادعاها» برای القاء و ترویج یک «هدف و نتیجه گیری کاملا از پیش تعیین شده و تحمیل شده» از سوی بانیان قطعنامه تشکیل هیات است.
۴) هیئت به اصطلاح حقیقت یاب به وضوح با اتخاذ رویکردی خصمانه و تخریبی نسبت به جامعه ایران، تبدیل به یکی از ابزارهای بر هم زدن آرامش و ثبات در ایران شده است و از این طریق میکوشد به هر طریق ممکن و برخلاف ادعایی که برای ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر شهروندان ایرانی دارد، وضعیتهایی را در ایران شکل بدهد که میتواند ناقض حقوق بشر ایرانیان باشد.
۵) اتهامات و ادعاهایی که رئیس این هیئت در جریان جلسه کمیته سوم در روز پنج شنبه ۸ آبان علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده است، مایه تاسف عمیق و نشانهی روشنی بر تاثیر منفی عملکرد این سازوکار بر اعتبار سازمان ملل متحد است.
۶) هیئت به اصطلاح حقیقت یاب که برخلاف عنوانش، چشم بر حقایق بسته و به دنبال ترویج اطلاعات جعلی و با سوء استفاده از تریبون و امکانی که در مجامع بین المللی به این هیئت و رئیس آن داده میشود، به تولید محتوای بی ثبات ساز ضدایرانی میپردازد و به بهانه حمایت از حقوق قربانیان، ادعاها و اتهامات تولید شده در اتاقهای فکر جریانات تجزیه طلب، برانداز و تروریست، را از تریبونهای سازمان ملل بازنشر میکند و تلاش میکند به آنچه این جریانات تولید میکنند، زیر نام سازمان ملل، مشروعیت بدهد.
۷) این رویکرد هیئت به اصطلاح حقیقت یابی که به صورتی ارادی و کاملا برنامه ریزی شده، از همان ابتدای شکل گیری از «مسیر حقیقت یابی» منحرف و در مسیر کمک به سیاستها و تحرکات براندازانه علیه جمهوری اسلامی ایران، حرکت کرده است، خارج از عرف دیپلماتیک و بسیار شرم آور و برای اعتبار سازمان ملل نگران کننده است.
۸) ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران اتهامات و ادعاهای مطرح شده توسط رئیس این هیئت در جریان جلسه کمیته سوم مجمع عمومی را محکوم و آن را نشانهای بسیار تاسف برانگیز از سوء استفاده از تریبون سازمان ملل متحد میداند.
۹) هیئت مذکور در مدت حدود سه سال کارنامه تاریک فعالیت خود هرگز اقدامی در جهت حمایت از حقوق مردم ایران در مقابل آثار منفی تحریمهای یکجانبه قهرآمیز انجام نداده است، اطلاعات جعلی را مبنای تحلیلها و گزارشهای خود قرار داده و جمع بندیهایی را ارائه داده است که هیچ نسبتی با واقعیت ندارند و تنها کارکرد آنها مخدوش ساختن واقعیت و وارونه جلوه دادن حقیقت بوده است.
۱۰) در تازهترین موضع گیری خصمانه این هیئت در قبال مردم ایران، این هیئت به جای حمایت از مردم ایران، نه تنها حاضر نیست تجاوز نظامی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا به ملت ایران را محکوم کند، بلکه حتی از هرگونه ابراز همدردی با بیش از ۱۱۰۰ شهید تجاوز نظامی دوازده روزه خودداری میکند.
۱۱) تجاوزی نظامی که طی دوازده روز مشخص شد هدف اصلی آن هدف قرار دادن شهروندان عادی ایران، شامل کودکان چند ماهه، دختران و زنان، ورزشکاران، کادر درمان و امدادرسان و دیگر اقشار ملت ایران بوده، و در بی گناهی و بی پناهی محض طی حملات رژیم متجاوز و اشغالگر صهیونیستی به خاک ایران به شهادت رسیدهاند.
۱۲) خانم سارا حسین رئیس هیئت به اصطللاح حقیقتیاب در اظهاراتی بسیار ناامید کننده و تاسف برانگیز در سخنرانی خود در نشست کمیته سوم مجمع عمومی در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵ اینگونه میگوید:
Between ۱۳th and ۲۵th of June this year, Israel launched hundreds of airstrikes against Iranian military nuclear facilities, some of which also impacted civilian objects, including medical facilities and schools.
۱۳) علاوه بر دیگر ادعاها و اتهامات بی اساس، سیاسی و غیرمستندی که وی در سخنرانی خود مطرح میکند، اظهار عبارت بالا بیش از هر چیزی مایه تاسف و نگرانی است و بهروشنی نادرستی و عدم صداقت ادعاهای این سازوکار سیاسی در زمینه دفاع از حقوق مردم ایران را آشکار میسازد.
۱۴) وی با استفاده از عبارت «حملات اسرائیل به تاسیسات هستهای نظامی ایران» به صورت کاملا واضح به دنبال القای اطلاعات جعلی و نادرست مبنی بر نظامی بودن تاسیسات هستهای ایران دارد. این در حالی است که موضوع ادعایی مذکور نه توسط سازمان بینالمللی انرژی اتمی و نه هیچ گزارش معتبر بین المللی دیگری تایید نشده است و جمهوری اسلامی ایران نیز در چارچوب یکی از سخت گیرانهترین رژیمهای نظارت بین المللی، ثابت کرده است که تمام ابعاد برنامه هستهای ایران صلح آمیز میباشد.
۱۵) علاوه بر آن، وی میگوید: «حملات اسرائیل به تاسیسات نظامی هستهای ایران در برخی از موارد بر شهروندان هم تاثیر گذاشته است»؛ بسیار عجیب است که به نظر میرسد رئیس هیئت حقیقت یاب ایران، میدان قدس در شهر تهران، بیمارستانها در شهر تهران و کرمانشاه، حمله به شهرک شهید چمران در تهران، حمله به زندان اوین، حمله به خانهای مسکونی در شهر آستانه اشرفیه (که ۱۴ عضو یک خانواده را به شهادت رساند)، آمبولانس در تهران و نجف آباد، حمله به مهدکودک در تهران، همگی را جز تاسیسات هستهای نظامی ایران دانسته که اسرائیل به آنها حمله کرده و موجب آسیب رسیدن به شهروندان عادی هم شده است! مایه تعجب است که رئیس هیئت به اصطلاح حقیقت یاب چگونه چشم خود را بر روی حقایق بسیار روشن بسته و چنین ادعایی را مطرح کرده و حملات به اماکن مورد اشاره را نادیده گرفته و آنها را جز تاسیسات هستهای نظامی مورد ادعای خود، میداند!
۱۶) آنچه مایه تاسف و نگرانی عمیق است نه عدم همدردی این هیات با شهدا و آسیب دیدگان این تجاوز نظامی ۱۲ روزه، و نه عدم محکوم کردن این تجاوز نظامی است، بلکه حمایت تمام قد و عجیب و سئوال برانگیز این هیات از مزدورانی است که در این تجاوز نظامی با متجاوزان همدستی و همکاری داشتهاند و دست شان به خون قربانیان و آسیب دیدگان این تجاوز نظامی آلوده است؛ نگرانی این هیئت از وضعیت کسانی که در این تجاوز نظامی همدست و همکار با متجاوزین بودهاند، سئوال بزرگی را در ذهن ملت ایران ایجاد میکند که این هیئت شاید بخشی از پروژه متجاوزین شامل رژیم صهیونیستی و آمریکا در تقابل با جمهوری اسلامی ایران و هدف آنها در براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران باشد که به صراحت از سوی برخی از مقامات متجاوزین در جریان تجاوز نظامی ۱۲ روزه اعلام شده بود؛ هدفی که نه در جریان تجاوز نظامی ۱۲ روزه و نه در آینده محقق نشده و نخواهد شد.
۱۷) اگر هیئت تحمیلی و غیرقانونی به اصطلاح حقیقت یاب و رئیس آن انتظار داشتهاند که نهادهای قانونی دولت ایران در جریان تجاوز نظامی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا به عنوان بخشی از این تجاوز عمل کنند و از برخورد با مزدورانی که در خدمت به متجاوزین قرار داشتند، خودداری نمایند و اجازه دهند که تمام برنامهها و اهداف متجاوزین محقق شود، باید به صراحت گفت این انتظار هیات حقیقت یاب انتظاری نا به جا و غیرمشروع است که در هیچ کشوری شنیده و عمل نمیشود!
۱۸) تکرار و تداوم طرح ادعاها و اتهامات بی پایه و اساس هیات به اصطلاح حقیقت یاب بین المللی در ارتباط با تجاوز نظامی ۱۲ روزه علیه جمهوری اسلامی ایران، مهر تاییدی بر سیاسی و غیرحرفهای بودن این هیئت میزند چرا که این هیئت در مدت فعالیت خود نه تنها در برابر تحمیل اقدامات قهرآمیز یکجانبه تحمیلی علیه شهروندان ایرانی توسط آمریکا و تعدادی از کشورهای دیگر سکوت کرده است بلکه در برابر مداخلات برهم زننده آرامش، ثبات و امنیت این کشورها نیز سکوت کرده و حالا در برابر تجاوز نظامی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا نیز در سمت متجاوز ایستاده و وکیل مدافع کسانی شده است که همدست متجاوزین به خاک، جان و مال ایرانیان بودهاند!
۱۹) در پایان، ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با محکومکردن مواضع، گزارشات و اظهارات غیرمستند، جانبدارانه و سیاسی هیات به اصطلاح حقیقت یاب که آشکارا با اصول حرفهای، مبانی و ارزشهای اخلاقی و آییننامههای رفتاری گزارشگران سازمان ملل متحد در تضاد است، هشدار میدهد که تداوم فعالیت این هیئت به این شیوه، تنها به تضعیف و بیاعتباری هر چه بیشتر نهادها و سازوکارهای حقوق بشری بین المللی، بهویژه شورای حقوق بشر، منجر خواهد شد.