پخش زنده
امروز: -
کتابهای ارزشمندی در حوزه ادبیات ایران از پیشینیان به یادگار مانده است که هر کدام از آنها گنجینهای ارزشمند از علم، ادب، حکمت و سرشار از پندهای کاربردی برای زندگی هستند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، برخی از این نکتهها و حکایتها با گذشت زمان، نه تنها از تازگی شان کاسته نشده، که بر لطف و ذوق آنها نیز افزوده شده است؛ به نحوی که امروز نیز مصداقهای آن در زندگی ما به کار میرود.
خانم عذرا وکیلی، راوی مجموعه قصههای شیرین کهن با حضور در استودیو شبکه خبر گفت: این داستانها حاوی موضوعات اخلاقی و معنوی است که گاهی راه درست زندگی را به ما یاد میدهد و ما بزرگترها باید این قصهها را بشنویم و به صورت سادهتر برای بچهها بیان کنیم، حال که ایرانصدا این زحمت را کشیده، بزرگترها میتوانند این قصهها را گوش کنند و برای بچهها تعریف کنند.
وکیلی در خصوص سختی کار در رادیو برای بچهها گفت: کار برای بچهها در رادیو سخت است، چون ما نه رنگ داریم و نه شکل و نه حرکتی داریم و فقط یک میکروفون است و باید با همین میکروفن کلی شنونده را جذب کرد در حالی که در تلویزیون کلی رنگ و شکل و جذابیت داریم که به راحتی میتوان بیننده را جذب کرد، فن بیان و نحوه اجرا در رادیو خیلی سخت است، خیلیها ممکن است صدای زیبایی داشته باشند ولی اگر بخواهند در رادیو برای بچهها برنامهای اجرا کنند، آن صدای قشنگ، محو میشود؛ چرا که نحوه اجراست که موثر است و فقط صدای زیبا نمیتواند در اجرای یک برنامه رادیویی کمک کننده باشد، من ۵۲ سال برای بچهها در رادیو کار کردم و هنوز هم کار میکنم و از کل تجربیاتم در این نیم قرن استفاده کردم برای اجرای این ۵ کتاب، چون این قصهها خیلی خاص و حساس بودند.
وی ادامه داد: همه این قصههایی که من خواندم از بزرگان ادبیات ایران بوده و همه حاوی مطالبی آموزنده و پند آموز است حتی برای بزرگترها، این قصهها راه یک زندگی خوب و به یک هدف درست رسیدن را به ما نشان میدهد، من همه سعی خودم را کردم که این چند کتاب را که به من سپرده شده به نوعی اجرا کنم و از تجربیات خودم استفاده کنم تا در جذب مخاطب موفق عمل کنم.
راوی مجموعه قصههای کهن در خصوص برخی تغییرات در قصه افزود: گاهی یک واژههایی را تغییر میدهیم مثل کلمه داروغه، چون برنامه مختص کودک و نوجوان است، نوجوان این کلمه را متوجه میشود ولی کودک درکی از این کلمه ندارد، من کلمه داروغه را به کار میبرم، چون در کتاب نوشته شده ولی در کنار آن معنای آن را مثل این که داروغه پلیس مهربانی بوده که بچه متوجه این کلمه شود.
عذرا وکیلی درباره ویژگی کار خوب برای کودکان گفت: من در کار خودم یک زندگی معمولی در رادیو را با کودک اجرا کردم یعنی خیلی راحت و روان، هیچ وقت نخواستم که بچه حس کند که باید خیلی کتابی حرف بزند، کنار دست من همیشه کودکان بودند، رفتار و صحبتهای من با کودکان کنار من جوری بوده که فکر کرده با مادرش و یا یکی از نزدیکانش صحبت میکند و من هیچ وقت کلیشهای صحبت و رفتار نکردم، ادب و اخلاق بوده ولی همان گونه که در منزل انجام میشده و شاید این صراحت لهجه و بیان ساده موجب شد که برنامه خردسالان سالهای سال در دل کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان بنشیند و بچهها خودشان محور اصلی برنامه شدند.
وی درخصوص برنامه «سلام کوچولو» هم گفت: این برنامه دو سال است که تعطیل شده چرا که من توان نداشتم، هر دو یا سه سال یک بار من باید یک نسل جدیدی را تربیت میکردم، ولی کارهای جنبی دارم.
عذرا وکیلی ادامه داد: هیچ وقت به این فکر نکردم که خودم قصه بنویسم ولی به صورت روزمره ممکن است بداهه قصهای گفته باشم و آن را برای بچهها اجرا میکردم.
وی در پایان گفت: با توجه به وجود فضای مجازی بچهها هنوز قصه گوش میکنند ولی خانوادهها باید حواسشان جمع باشد، چون هر قصهای برای خودش پیام خاصی دارد، بعضی قصهها بی محتواست، بعضی قصهها اصلا پیامی ندارد، به نظر من بزرگترها باید خیلی توجه داشته باشن که کودکان چه چیزی گوش میدهند.