«شب یلدا» در پاکستان؛ روایت بومی ایرانی‌ترین شب سال در قالب جشن «می فنگ»

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از اسلام آباد، «مے فنگ» که ریشه‌ای کهن در فرهنگ منطقه گلگت بلتستان پاکستان دارد و در زبان محلی «لوسار» نیز خوانده می‌شود در شمال پاکستان جشن آغاز سال نو، پایان شب‌های بلند و آغاز روشنایی روزهاست؛ معنایی که با فلسفه شب یلدا نزد ایرانیان همخوان است.

در آیین شب گذشته جوانان و خانواده‌ها پس از غروب آفتاب به ارتفاعات اطراف روستا‌ها و تپه‌های اسکردو و گلگت رفتند. با تاریک شدن کامل هوا، مشعل‌ها روشن شد و آتش‌های بزرگ برافروخته شد. سپس مردم در گروه‌های کوچک و بزرگ، با رقص محلی و اجرای سرود‌های سنتی آغاز فصل جدید را جشن گرفتند.

یکی از جلوه‌های خاص جشن مے فنگ، سنت باشکوه رها سازی «غروم» است؛ بالون‌های دست‌ساز و سبکی که با شعله آتش به آسمان فرستاده می‌شوند. در باور بومی، ارسال غروم به سوی آسمان نمادی از رهایی تاریکی، روشن شدن روز‌ها و استقبال از امید و نیکی در سال جدید است.

همزمان، زنان در خانه‌ها غذا‌های بومی و آیینی می فنگ را آماده کردند؛ خوراک‌هایی شامل «مرجان»، «ازوک»، «لکساب»، «بیله»، «ترو بیله» و دیگر غذا‌های محلی که بخشی جدایی ناپذیر از این شب به شمار می‌روند و همچون آجیل و خوراک‌های مخصوص شب یلدا در ایران، حال و هوای سفره‌ها را گرم‌تر کردند.

جشن اصلی «مے فنگ» امسال در میدان مرکزی شهر اسکردو و همچنین استادیوم شهرداری برگزار شد. جمعیت زیادی از مردم با مشعل در دست و با اجرای نغمات محلی به رقص و شادی پرداختند.

وجه مشترک شب یلدا در ایران و جشن مے فنگ در پاکستان، فراتر از یک شب نشینی زمستانی است؛ هر دو آیین ریشه در باور‌های کهن دارند و نمادی از غلبه نور بر تاریکی و آغاز امیدی تازه‌اند. همین پیوند فرهنگی است که باعث شده بلتستان و ایران در طول قرن‌ها، شب یلدا و می فنگ را در یک مفهوم مشترک تجربه کنند؛ هرچند با نام‌ها، رنگ‌ها و سنت‌های متفاوت و بومی‌شده.

همزمان با برگزاری این آیین در شمال پاکستان در برخی شهر‌های بزرگ این کشور از جمله لاهور نیز مراسم جشن با حضور ایرانیان مقیم پاکستان و علاقه‌مندان به آیین یلدا برگزار شد.