نگرانی سازمان ملل از تشدید ناامنی غذایی در افغانستان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، این گزارش با عنوان «ارزیابی امنیت غذایی فصلی در افغانستان 2015» که توسط گروه موسوم به امنیت غذایی و کشاورزی کشور منتشر شده است، اعلام می کند شمار افغان‌هایی که با ناامنی غذایی مواجه شدند از 4.7 درصد در 12 ماه پیش به 5.9 درصد در حال حاضر رسیده است. این بدان معناست که بیش از یک میلیون و 570 هزار نفر از این پس در وضعیت ناامنی غذایی شدید هستند که 317 هزار نفر افزایش را نشان می دهد.

از سوی دیگر، هفت میلیون و 300 هزار نفر دیگر که معادل یک چهارم جمعیت افغانستان است در وضعیت ناامنی غذایی متوسط قرار دارند.

اما موضوع نگران‌کننده‌تر تعداد روز افزون کسانی است که در وضعیت ناامنی غذایی شدید هستند و پولی در بساط ندارند، به همین سبب به فروش زمین‌های خود رو آورده‌اند یا کودکانشان را مدرسه بیرون می کشند تا آنها سرکار بفرستند یا برای ادامه زندگی دست نیاز به سوی خویشاوندان خود دراز کرده‌اند.

این گزارش اعلام می کند شمار افرادی که به این تدابیر رو آورده‌اند در سال گذشته دو برابر شد و از بیش از 20 درصد کل افرادی که در وضعیت ناامنی غذایی هستند، فراتر رفت.

این وضعیت نشان دهنده آسیب‌پذیرتر شدن شمار فزاینده‌ای از افغان‌ها در برابر فقر مطلق است. 

به گزارش خبرگزاری شین‌هوا از نیویورک، کلود جیبیدار نماینده و مدیر برنامه جهانی غذای سازمان ملل «پم» اعلام کرد: «وقتی مردم به چنین تدابیری رو می آورند، دیگر مقاومتی در برابر شوک‌های آینده ندارند».

وی افزود: «این ارقام فوق العاده هشدار دهنده است به ویژه در کشوری که بیش از یک سوم ساکنان آن در وضعیت ناامنی غذایی هستند. این گزارش از اوج نیاز به کمک غذایی و انسانی  در 12 ماه آینده خبر می دهد».

تومیو شیچیری نماینده سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو) در افغانستان اعلام کرد: «اگر چه در افغانستان امسال گندم بیشتری تولید شد، بسیاری از فقرا و گرسنگان نمی تواند از بازار مواد غذایی تهیه کنند».

وی تأکید کرد: «بیشتر مشکل دسترسی وجود دارد تا تولید. توجه ویژه‌ای باید به خانوارهای تحت سرپرستی زنان و افرادی شود که برای دسترسی بهتر به غذا و بهبود راه‌های امرار معاش خود که مبتنی بر کشاورزی است مجبور به جابجایی شدند».

گروه امنیت غذایی و کشاورزی، فائو، پم و دولت افغانستان می گویند کمبود منابع مالی ممکن است این مشکل را تشدید کند.

عبدالمجید هماهنگ‌کننده گروه امنیت غذایی و کشاورزی خاطر نشان کرد: «وقتی کشاورزان شروع به فروش دارایی‌های تولید کننده خود مانند دام، ماشین و ابزارآلات کشاورزی و زمین می کنند، بدان معناست که آنها چاره دیگری ندارند. این هم برای خود کشاورزان هم برای کل جامعه ضرر محسوب می شود زیرا ظرفیت‌ها و ابزار تولید کشاورزی از بین خواهند رفت و بازار کار شهر اشباع خواهد شد».