زوال آل سعود در راه است

    به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، روزنامه السفير، در شماره امروز خود با اشاره به اينکه، شيخ نمر باقر النمر يقينا اولين قرباني جنايات سعودي نبوده است و آخرين آن هم نخواهد بود،  با درج مطلبي با عنوان «شيخ نمر، آخرين مظلوم نخواهد بود» به قلم يسري الصايغ نوشت: شيخ نمر النمر، اولين و آخرين مظلومي نيست  که حکم صادر شده و شيوه اجراي آن، يکي از انواع رفتارهاي وحشيانه به شمار مي رود. 

اين روزنامه نوشت: عربستان سعودي مطمئن است کشورهاي غربي، رياض را به خاطر اعدام شيخ نمر بازخواست نخواهند کرد و سازمان هاي حقوق بشر، سکوت اختيار کرده اند. «کشور ظلم و تاريکي» مي داند، فقط شيعيان هستند که براي اعدام شيخ نمر خشمگين مي شوند در حاليکه اوضاع در کشورهاي عربي و جهان بر وفق مراد شيعيان نيست و  نظام هاي رسمي حامي عربستان سعودي، فقط نظام هايي نظاره گر و در کمين مرگ «شيعيان مبارز» هستند. 

السفير نوشت، ؛ بلکه تنها درباره پيامدهاي خطرناک اين رفتار بر منطقه هشدار خواهند داد.  

بر اين اساس، شيخ نمر، آخرين مظلوم نخواهد بود، زيرا عربستان سعودي فقط در مقام ايراد اتهام برمي آيد اما هرگز در جايگاه متهم قرار نمي گيرد. عربستان در پشت پرده وهابيت، ظاهرخود را  با دين اسلام مصون نگه داشته است. 

نويسنده تصريح کرد، اوضاع بقدري اسف بار است که کشورهاي منطقه از دين و مذهب خود براي کشتن مردم  بهره برداري مي کنند. عربستان سعودي با نظامهاي مستبد عربي که مخالف آزادي انديشه هستند، يکسان است، زيرا آنان فقط مردمي ساکت و لال مي خواهند. آنان مي خواهند مردم، پيرو  يک فقه افراطي  باشند که شيعيان را رافضي مي داند. همه اين تحولات درحالي رخ مي دهد که پادشاهي عربستان در بحبوحه درگيري منطقه اي گسترده و ايجاد تنش بين شيعيان و اهل سنت قرار دارد. 

عربستان سعودي وارد جنگ هايي در يمن، عراق و سوريه شده است و رژيم بحرين را در سرکوب حرکت مسالمت آميز مردمي کمک کرده است. در همين حال حکومت سعودي، اوضاع  عراق را  نيز به گونه اي هدايت مي کند تا خسارت‌هاي کمي به «داعش» وارد شود و ايران هرگز برنده نشود. 

رژيم سعودي تلاش مي کند اوضاع ميداني را به نفع خود خاتمه دهد تا بتواند از اين موضوع براي مذاکرات «ژنو 3» بهره برداري کند. اين رژيم در يمن وارد کارزار نظامي، راهبردي و مالي شده است بگونه اي که از نظر مالي فرسوده شده است. البته اين کشور به چنين مسائلي اهميت نمي دهد زيرا نمي خواهد در جنگ هاي خود شکست را بپذيرد و اگر در جايي به پيروزي نسبي بسنده کرده است، اما با هرنوع حضور و ابراز وجود ايران مخالف است. از اين رو، عربستان به دنبال از بين بردن حوثي ها ( جنبش انصار الله) است که  اين امر غيرممکن به نظر مي رسد.

يسري الصايغ نويسنده اين مطلب افزود: سئوالي که اکنون مطرح مي شود اين است که آيا عربستان دچار جنون شده است؟ عربستان در حالي شيخ نمر را اعدام کرد که محاکمه قضائي شفافي صورت نگرفت و عدالت انساني هرگز اجرا نشد. عربستان سعودي شيخ نمر را  در حالي اعدام کرد که پيش بيني مي‌کرد واکنش شيعيان  فقط به داخل مرز عربستان محدود مي شود.

اگر دامنه جنگ به داخل عربستان گسترش يابد آيا رژيم سعودي نگران تکرار سناريوهاي منطقه اي در خاک خود نخواهد بود؟

عربستان سعودي براي حفظ حضور خود در منطقه وارد جنگ شده است و هرگز نفوذ جمهوري اسلامي را فراتر از مرزهاي اين کشور تحمل نمي کند. عربستان معتقد است تنها کشوري است که در برابر گسترش نفوذ شيعيان يا به اصطلاح کامل شدن هلال شيعي ايستاده است و تقسيم مناطق نفوذ در داخل جغرافياي عربي را با ايران نمي پذيرد و اين در حالي است که ايران  براي گسترش نفوذ خود در عراق، سوريه، لبنان، يمن و بحرين  تلاش مي کند و عربستان بر اين باور است که هرکجا ايران حضور داشته باشد مي تواند واکنش  مناسبي نشان  دهد.

با توجه به  دامنه نفوذ سياسي، امنيتي، نظامي و مذهبي ايران در عراق، ارائه راه حل در آن کشور آسان نخواهد بود و عربستان سعودي ترجيح مي دهد جنگ در عراق تا زمان قرار گرفتن در برابر عمل انجام شده، ادامه يابد. در همين حال عراق در موضعي رسمي اعدام النمر را محکوم کرد و (آيت الله ) سيستاني هم به نمايندگي از شيعيان اين جنايت را محکوم کرد .

نويسنده در بخش ديگري از مقاله خود با اشاره به  بحران سوريه و مخالفت رياض با حضور بشار اسد در هرگونه  راه حل سياسي احتمالي در سوريه، اين سوال را مطرح مي کند که در صورت مخالفت با بقاي اسد راه حل جايگزين چه خواهد بود؟

وي در پاسخ مي افزايد خاندان اسد و نه کسان ديگر نماينده علوي‌هاي سوريه هستند و نمي توان جز در سايه غلبه اهل تسنن با حمايت عربستان سعودي، قطر و ترکيه راه حل ديگري را تصور کرد. اتاق عمليات نظامي عربستان شاخه هاي متعددي در يمن، سوريه و عراق دارد و به زعم خود، با توجه به کسري شديد بودجه امسال و با وجود تداوم کاهش قيمت نفت در بازارهاي جهاني خسته و فرسوده نشده است. اما سئوالي که اکنون مطرح مي شود اين است آيا عربستان سعودي مي تواند وارد جنگ فرسايشي دراز مدت شود؟

پاسخ اين است که تا به اين لحظه عربستان به نظر نمي رسد احساس شکست کرده باشد. حال علت چيست؟ 

از لحاظ تاريخي عربستان کشوري است که به واسطه ديگران وارد جنگ نيابتي مي شود. به عنوان مثال از طريق صدام با ايران، از طريق قبايل يمني با جمال عبد الناصر و در نيکاراگوئه با ساندينيست ها جنگيد.

از زمان آغاز انقلاب‌هاي معروف به «بهار عربي» عربستان سعودي به حمايت از دوستان و تسويه حساب با دشمنان مبادرت کرد. اين کشور از حسني مبارک حمايت کرد و جلوي قصاص او را گرفت.  ميزباني از زين‌العابدين بن علي را پذيرفت و او را در جايي امن و راحت اسکان داد. عربستان توانست حکومت اخوان المسلمين را در مصر سرنگون کند. اين کشور از سقوط قذافي استقبال و در اوضاع جنون وار ليبي ايفاي نقش کرد.

با وجود اين، عربستان سعودي بر سر يک پيچ بزرگ قرار دارد که سوال‌هايي را مطرح مي سازد. از جمله اين سئوال ها اين است که جنگ هاي عربستان سعودي چه زماني متوقف خواهد شد؟ آيا عربستان از پيامدهاي ويرانگر آن در امان خواهد ماند؟ آيا اوضاع داخلي عربستان و به تبع آن اوضاع  کشورهاي حاشيه خليج (فارس) به حد انفجار خواهد رسيد؟ همه اين پرسش ها، پرسش هايي بي پاسخ هستند که اين بسيار خطرناک است. يکي از نشانه هاي اين خطر، اعدام کردن شيخ نمر و پيامدهاي آن است. اين تنها عربستان سعودي نيست که محکوم به ارتکاب چنين قتلي است. زندان‌هاي کشورهاي عربي در اين دوره پر از زندانيان عقيده و قربانيان ابراز عقيده است و در نهايت پايان شب سيه سپيد است.