مشروح سخنرانی سید حسن نصرالله

وي در ادامه گفت: اینکه مرز‌های دریایی لبنان کجا و چگونه است این به ما ارتباطی پیدا نمی‌کند و ما هیچگاه در این زمینه دخالتی نکرده ایم. اگر بخواهد در این زمینه بحث و بررسی‌ای در دولت صورت گیرد که ما هم حضور داریم و اگر بخواهد در پارلمان درباره آن بحث صورت گیرد باز هم ما حضور داریم و در این نهاد‌ها ما به اعتبار وزرا و نمایندگان مان ورود پیدا و بر این اساس نظرات خود را ارائه می‌کنیم از این رو ما به عنوان مقاومت ما در ترسیم مرز‌ها مداخله‌ای نمی‌کنیم و این امر به مسئولان لبنانی مربوط می‌شود.
نبیه بری رئیس پارلمان سالیان متمادی و از ده سال پیش در این باره گفتگو کرده است. در برهه اخیر کاملاً آشکار بود که آمریکایی‌ها اهتمام ویژه‌ای به این مساله پیدا کرده اند و مقامات آمریکایی متعددی در این زمینه به لبنان آمدند، کسانی مانند ساترفیلد، دیوید هیل و شنکر در همین خصوص به لبنان آمدند. صرف نظر از دلایل اهتمام ویژه آمریکایی ها، آن‌ها نشان دادند که حاضر هستند در این خصوص به میانجی گری بپردازند تا این مساله را به نتیجه برسانند. در آن زمان نبیه بری اقدام به تعیین چارچوبی برای مذاکره کرد. بعد مسئولیت به میشل عون رئیس جمهور لبنان منتقل شد و عملاً هم اکنون این مذاکرات آغاز شده است.
در همین جا من می‌خواهم حاشیه‌ای بزنم و بحث را پایان دهم. اولین نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که به محض آنکه نبیه بری چارچوب گفتگو را اعلام کرد و مشخص شد که قرار است درباره مرز‌های دریایی ترسیم شود و این پرونده بر عهده میشل عون گذاشته شد فضای سنگینی در کشور ایجاد شد و شخصیت‌های سیاسی معینی و برخی رسانه‌ها و بویژه در منطقه و خصوصاً از سوی رسانه‌های کشور‌های حوزه خلیج فارس اظهاراتی صورت گرفت که اول داشت و آخری نداشت. این اظهارات با اقدام برخی کشور‌های منطقه همچون امارات، بحرین و سودان در عادی سازی روابط با اسرائیل همزمان شده بود و آن‌ها تلاش می‌کردند تا فرایند ترسیم مرز دریایی لبنان با اسرائیل را به عنوان عادی سازی روابط جلوه دهند، آن‌ها مدعی شدند که گفتگو در خصوص ترسیم مرز‌های دریایی، مقدمه‌ای از سوی جنبش امل و حزب الله برای گفتگو‌های سیاسی آتی و انعقاد توافق صلح است. یا اینکه گفته می‌شد این مساله زمینه را برای عادی سازی با دشمن اسرائیلی فراهم می‌کند. البته اساساً نیاز نیست من درباره این ادعا‌ها توضیحی بدهم، زیرا این‌ها ادعا‌هایی پوچ و بی اساس است. این مساله به هیچ وجه به جنبش امل و حزب الله لبنان قابل انتساب نیست. تمام تلاش ما بر این بوده است که چگونه گفتگوی غیرمستقیم و صرفاً فنی برای ترسیم مرز‌های دریایی صورت گیرد. جدای از این اظهارات عده‌ای تلاش کردند که بگویند مذاکراتی مخفی میان ایران و آمریکا انجام شده است و مساله ترسیم مرز‌های دریایی بازتابی از مذاکرات ایران و آمریکا است؛ که البته این سخنان بیشتر به لطیفه می‌ماند، زیرا امام خامنه‌ای اجازه چنین کاری را نمی‌دهد و ایشان و تمامی مسئولان ایرانی اعلام کرده اند در دوران ترامپ هیچ مذاکره‌ای چه علنی و چه غیرعلنی با آمریکا صورت نخواهد گرفت این حداقل کار است و اینکه پس از ترامپ چه کار خواهند کرد خودشان خواهند گفت. اینگونه ادعا‌ها طبیعی است، زیرا عده ای، چون خود الت دست بیگانگان هستند و برای خارجی‌ها کار می‌کنند نمی‌توانند درک کنند که برخی نیرو‌های سیاسی لبنانی بر اساس منافع ملی کار می‌کنند و خودشان تصمیم گیرنده هستند و برای کار‌های شان زمان مناسب و همخوان با منافع ملی را پیدا می‌کنند. عده‌ای نیز پا را از این فراتر گذاشته و از مذاکرات زیر میزی میان حزب الله و اسرائیلی‌ها و مذاکرات میان ایران و اسرائیلی‌ها دم زدند و نام برخی از شخصیت‌های ایرانی را به میان آوردند که به فلسطین اشغالی سفر کرده اند و نام برخی شخصیت‌های اسرائیلی بردند که به تهران سفر کرده اند و از مذاکرات سری میان بشار اسد و اسرائیلی‌ها دم زدند و از مذاکره میان حماس و اسرائیلی‌ها سخن گفتند. تمامی این فضای واحدی که ایجاد شده از یک منبع واحد و از اتاق عملیات سیاه واحدی سرچشمه می‌گیرد که هدف آن پرتاب بمب دودزا برای سرپوش گذاشتن بر کار خائنانی است که اقدام به عادی سازی کرده و می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند بگویند ما تنها نیستیم که دست به عادی سازی روابط زده ایم بلکه همگان در حال عادی سازی روابط شان با اسرائیل هستند و به مذاکره و تفاهم با اسرائیل می‌پردازند، ایران هم به صورت مخفیانه با اسرائیل مذاکرات می‌کند، حزب الله، حماس، سوریه و جنبش امل نیز با اسرائیل مذاکره می‌کنند؛ تمامی این ادعا‌ها دروغ، خیالات و اوهامی بیش نیست و به هیچ وجه صحت ندارد و ارزش آن را ندارد که حزب الله بخواهد در پاسخ به مصاحبه‌ای که فلانی و بهمانی کرده است یا مقاله‌ای که فلان کس نوشته است و چنین ادعا‌هایی را مطرح کرده بیانیه صادر کند. امیدوارم افکار عمومی چنانچه سخنی از این قبیل بشنوند آن را دروغ و تهمت و افترا تلقی کنند، چنین اظهاراتی به هیچ وجه صحت نداشته و ارزشی هم ندارد که ما به خاطر آن بیانیه صادر کنیم.
موضع ما در قبال اسرائیل روشن است ما همیشه و در همه مناسبت‌ها و بویژه در روز قدس موضع خود را اعلام کرده ایم و این مساله یک مساله عقیدتی برای ما است و ما اسرائیل را یک موجود غیر قانونی، سرطانی و شیطانی می‌دانیم. اینکه ما اسرائیل را یک موجود غیرقانونی می‌دانیم این غیرقانونی بودن به معنای انسانی، اخلاقی، دینی و قانونی نیست بلکه آن‌ها مجموعه‌ای از باند‌هایی هستند که سرزمین فلسطین را اشغال کرده اند. این موضع ما است و با گذر زمان تغییر نمی‌کند. از این رو به هیچ وجه امکان این مساله وجود نخواهد داشت که ما بخشی یا زمینه ساز یا کمک کار، مذاکرات سازش با این دشمن باشیم یا به عادی سازی با این دشمن بپردازیم. بله، مذاکرات غیرمستقیم برای حل درگیری‌های مرزی مشکلی ندارد، مذاکرات برای ترسیم مرز‌های دریایی مشکلی نیست، مذاکره برای بازگرداندن اسیران و پیکر شهدا یا حل مساله مفقود شدگان انجام می‌شود. اما مذاکره سازش و عادی سازی با دشمن صهیونیستی امکان ندارد و موضع ما در این زمینه روشن است و نیازی به توضیح بیشتر ندارد.
مساله دوم این است که در وضعیت کنونی مساله ترسیم مرز‌های دریایی بر عهده میشل عون رئیس جمهور کشور است. تمایل داریم که بر این مساله تاکید کنم که ما به مدیریت رئیس جمهور در زمینه این پرونده اعتماد کامل داریم. ما از پایمردی رئیس جمهور آگاه هستیم و از تمایل بسیار او برای تحقق منافع ملی مطلعیم و تمایل شدید او برای دستیابی به حقوق لبنان را می‌دانیم ما در این زمینه هیچ شک و تردیدی نداریم. در مرحله پیشین وقتی نبیه بری اقدام به گفتگو در خصوص چارچوب مذاکره کرده بود هر دو ما می‌دانستیم که پس از تعیین این چارچوب آنکه این مذاکرات را مدیریت می‌کند میشل عون رئیس جمهور کشور خواهد بود و ما هیچ مشکلی با این مساله نداشتیم. این مساله باید کاملاً روشن و تمام شده باشد، زیرا وقتی ما بر سر یک مساله جزئی در این زمینه اختلاف پیدا می‌کنیم عده‌ای ممکن است مسائل را با شک و نگاه تردید آمیز و بی اعتمادی دنبال کنند که نباید اینگونه باشد بلکه اعتماد به رئیس جمهور پابرجاست، اما ممکن است در مورد برخی جزئیات اختلاف نظر وجود داشته باشد، زیرا خوانش و دیدگاه‌ها درخصوص برخی جزئیات می‌تواند متفاوت باشد. در همین چارچوب ما میشل عون در مورد تشکیل هیئت (مذاکره کننده) اختلاف نظر پیدا کردیم. جنبش امل و حزب الله نظرشان این بود که تمامی اعضای هیئت مذاکره کننده از نظامیان باشند و اعضای هیئت مذاکره کننده اسرائیلی نیز همگی نظامی باشند. در واقع این مساله از باب احتیاط شدید برای اجتناب از آن بود که این مذاکرات ایجاد شبهات و سوال نکرده و آب‌ها را گل آلود نکند و زمینه را برای آن‌هایی که می‌خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند فراهم نسازد. رئیس جمهور با این مساله موافق بود که در میان هیئت مذاکره کننده سیاسیون نباشند، اما در این مساله اختلاف نظر وجود داشت که مذاکره کنندگان صرفاً نظامی باشند یا برخی از غیرنظامیان و کارشناسان فنی در میان مذاکره کنندگان حضور داشته باشند. ما نتوانستیم در این خصوص به تفاهم برسیم و از این رو اقدام به صدور بیانیه کردیم البته صدور بیانیه به معنای ابراز تردید در اعتماد ما به رئیس جمهور نبود بلکه برای آن بود که موضع خود را در خصوص مساله‌ای حساس به ثبت برسانیم. من صراحتاً به شما می‌گویم که این بیانیه خود باعث حمایت از هیئت مذاکره کننده بوده و هست، زیرا وقتی مشخص شد که میان ما و جناب رئیس جمهور اختلاف وجود دارد همه کسانی که دم از آن می‌زدند که لبنان به مذاکره و عادی سازی روابط با اسرائیل برخاسته است خاموش شدند، زیرا مشخص شد که مساله اینگونه نیست. هیئت لبنانی با دقت و هوشیاری کار خود را دنبال می‌کند و در چارچوب توصیه‌های رئیس جمهور اقدام می‌کنند تا حداکثر مصلحت کشور را در این زمینه محقق سازد. مساله مهم برای ما این است که لبنان به حقوق کامل خود دست پیدا کند. وقتی نتایج مشخص شد و بر ساز و کار‌های قانون اساسی عرضه شد هر کسی و هر نیروی سیاسی می‌تواند نظر خود را درباره نتایج مذاکره ارائه کند. هیئت مذاکره کننده لبنان و لبنان باید بدانند که آن‌ها در موضع قدرت قرار دارند و در موضع ضعف نیستند. همچنان که ما به ترسیم مرز‌ها برای استفاده از نفت و گاز موجود در آب‌های لبنان نیاز داریم دشمن نیز به چنین چیزی نیاز دارد و می‌داند که لبنان دارای عناصر قدرت واقعی است. هرکس بخواهد جلوی استفاده ما را از نفت و گازمان بگیرد به خوبی می‌داند که ما نیز می‌توانیم مانع استفاده او شویم، این نقطه قدرت ما است. از این رو هیئت لبنان در موضع ضعف قرار ندارد و نیازی ندارد که به کسی -چه آمریکایی‌ها و چه غیرآمریکایی ها- متوسل شود. ما حقوقی داریم و قوی هستیم و ما باید از موضع قدرت و به شکلی عزتمندانه به حقوق خود دست پیدا کنیم.
دومین موضوعی که می‌خواهم درباره آن صحبت کنم مساله رزمایش اخیر اسرائیل است که چند روز پیش انجام شد و از روز یکشنبه تا روز پنجشنبه به طول انجامید. مسلماً من قصد ندارم به صورت تفصیلی به این رزمایش و اهداف آن بپردازم چرا که سخن به درازا می‌کشد بلکه مختصراً در این زمینه سخنانی بیان می‌کنم.
رزمایشی که صورت گرفت یک رزمایش گسترده بود و از بزرگترین و پر حجم‌ترین رزمایش‌های اسرائیل محسوب می‌شد. این رزمایش شمال فلسطین و جولان را به عنوان جبهه‌ای واحد تلقی می‌کرد. رزمایشی مشابه با این رزمایش یا بزرگتر از آن در سال ۲۰۱۷ انجام شده بود و موضوع این دو رزمایش تقریباً واحد است. درجریان این رزمایش تحلیل‌ها و تهدید‌هایی انجام می‌شد که‌ای بسا اسرائیل از آمادگی نظامی خود و از این حجم نیرو‌ها در شمال فلسطین اشغالی و جولان برای انجام اقدامی نظامی علیه لبنان یا سوریه سواستفاده کند. چنین تحلیل‌هایی انجام می‌شد و چنین احتمال‌هایی داده می‌شد. این رزمایش از اهتمام بسیار زیاد اسرائیلی‌ها برخوردار شد البته لبنانی‌ها چندان توجه و اهتمامی به آن نکردند با این حال ما این رزمایش را از نزدیک مورد توجه قرار دادیم. مقامات اسرائیلی بسیار از این رزمایش دیدن کردند و اظهاراتی بیان کردند.
در خصوص این رزمایش من باید دو سه نکته بیان کنم. نخستین نکته این است که وقتی ما این رزمایش را مورد ملاحظه قرار می‌دهیم می‌بینیم که یکی از اهداف اصلی آن -که خود اسرائیلی‌ها اعلام کرده بودند- این بود که به طور فرضی با نیرو‌های مقاومت اسلامی که قصد دارند به مواضع نیرو‌های اسرائیلی در منطقه الجلیل وارد شوند مقابله کنند. هدف از این رزمایش آمادگی برای بازپس گیری این مواضع و مناطق از دست نیرو‌های مقاومت بود، جالب اینکه هدف آن‌ها این نبود که از مرز عبور کرده و پیشروی کنند. ملاحظه‌ای که من در اینجا دارم و خود حاکی از دستاورد‌هایی است که شهدای ما محقق کرده اند این است که اسرائیل وقتی در سال ۲۰۱۷ رزمایش برقرار می‌کرد هدف اصلی آن رزمایش در روز‌های نخست و مرحله اول آن، این بود که به دفاع از مناطق خود در بخش الجلیل در شمال فلسطین اشغالی بپردازد، حال این اسرائیل با وجود اوضاع اقتصادی نابسامان خود دست به رزمایش مشابهی می‌زند و این مساله نشانگر آن است که مقاومت اسرائیل را از موضع هجومی به موضع دفاعی منتقل کرده است. این توانمندی مقاومت است. زمانی بود که اگر کسی می‌گفت ما می‌خواهیم به فلسطین اشغالی حمله کنیم و می‌خواهیم معادله‌ها را تغییر دهیم اسرائیل مسخره می‌کرد و می‌خندید. اسرائیلی‌ها اصلاً لبنان را حساب نمی‌کردند، اما شهدا و مجاهدان مقاومت لبنان، لبنان را به جایی رساندند که نگاه دشمن تغییر کرد، دشمن از انجام حمله به لبنان نگران است و هم اکنون وقتی به حمله به لبنان فکر می‌کند در فکر موشک پراکنی و حمله هوایی و ویرانگری است و دیگر به این فکر نمی‌کند که وارد مناطق گسترده‌ای از لبنان شده و این مناطق را اشغال کند. چشم انداز‌های میدانی زمینی دشمن اسرائیلی محدود است و فراتر از آن، اسرائیل به اندیشه دفاعی کشیده شده است. از این رو طرح‌های دفاعی ترسیم می‌کند تا از مواضع و مناطق خود و منطقه الجلیل دفاع کند. این مساله ارزشمندی است تا ما از ارزش لبنان، مقاومت لبنان و توانمندی لبنان در محاسبات دشمن آگاه شویم. این چیزی نبود که به ذهن اسرائیلی‌ها برسد. این مساله باعث می‌شود که محاسبات درستی انجام دهیم و موضع قدرت خود را بشناسیم و وقتی که برای مذاکرات در خصوص ترسیم مرز‌های دریایی می‌رویم یا در خصوص اختلافات مرز زمینی گفتگو می‌کنیم به توانمندی خود آگاه باشیم.
مساله دوم این است که اصرار دشمن صهیونیستی برای برگزاری این رزمایش در سال ۲۰۲۰ و تاکید رئیس ستاد ارتش اسرائیل در این خصوص که اگر حتی هزار نظامی اسرائیلی هم کرونا بگیرند باز هم باید این رزمایش برگزار شود نشان دهنده این واقعیت است که چارچوبی که ژنرال‌های اسرائیلی پس از جنگ سال ۲۰۰۶ با لبنان و جنگ سال ۲۰۱۴ با غزه در آن سخن می‌گویند به گونه‌ای است که نشان می‌دهد که ارتش و نیروی زمینی اسرائیل از بحرانی واقعی و عمیق رنج می‌برد آن‌ها به بحران آمادگی دچار شده اند نظامیان و افسران اسرائیل از جنبه روحی و روانی دچار بحران شده اند. از این رو اسرائیل نیاز به برگزاری اینگونه رزمایش‌ها دارد تا اعتماد به نفس نظامیان خود را ترمیم کرده و آن‌ها را از جنبه روحی و روانی تقویت کند. این یک بحران حقیقی است که امروز در میان نیرو‌های زمینی ارتش اسرائیل به چشم می‌خورد. ما می‌دانیم که نیروی دریایی ارتش اسرائیل در عرصه محدودی می‌تواند مانور دهد. در سال ۲۰۰۶ تنها یک موشک توانست نیروی دریایی اسرائیل را از معادله نبرد خارج کند. اگر در آینده نیز جنگی رخ دهد نیروی دریایی اسرائیل ناتوان‌تر از آن خواهد بود که موفقیتی حقیقی را رقم بزند. تسلیحات نیروی هوایی اسرائیل را ما دستکم نمی‌گیریم و قبول داریم که قوی‌ترین تسلیحات هوایی در منطقه متعلق به اسرائیل است و آمریکا بدون هیچ سقفی به نیروی هوایی اسرائیل کمک می‌کند و هر پیشرفتی که در تسلیحات نیروی هوایی آمریکا رخ می‌دهد به دست اسرائیلی‌ها هم می‌رسد، اما این مساله باعث حمایت از طرح صهیونیست‌ها در منطقه نمی‌شود و حتی از این رژیم غاصب نیز حمایتی به عمل نمی‌آورد. تمامی تجارب اخیر ثابت کرده است که نیروی هوایی به تنهایی نمی‌تواند پیروزی را رقم بزند. جنگ سی و سه روزه، جنگ‌های غزه و تمامی جنگ‌هایی که در منطقه ما رخ داده است این مساله را ثابت کرده است. حتی همین جنگی که در یمن در جریان است و وارد سال ششم خود شده است نیز نشان می‌دهد که نیروی هوایی به تنهایی نمی‌تواند پیروزی رقم بزند و کار نبرد را یکسره کند. نیروی زمینی نقشی اساسی و تعیین کننده در دفاع و حمله دارد. امروز ارتش اسرائیل با مشکلاتی واقعی در این زمینه دست و پنجه نرم می‌کند.
آخرین مساله در خصوص رزمایش اسرائیل این است که نتیجه احتمال‌ها و تحلیل‌ها و ارزیابی‌ها این است که مقاومت اسلامی از روز شنبه یعنی قبل از آغاز رزمایش اسرائیل و در طول رزمایش اسرائیل و پس از روز پنجشنبه و جمعه در حالت آماده باش بود. برخی از یگان‌های مقاومت در لبنان به حالت آماده باش صد در صدی در آمده بودند و برخی از یگان‌های در آماده باش هفتاد و پنج درصدی بودند. اسرائیلی‌ها از آمادگی ما مطلع بودند و ما نیز می‌خواستیم این مساله را به اسرائیلی‌ها بفهمانیم و به آن‌ها بگوییم که ما ما آماده هستیم و دستان مان بر روی ماشه است و اگر شما در فکر هرگونه حماقت و تجاوزی باشید پاسخ ما به شما آماده بوده و خیلی سریع انجام خواهد شد. ما هفت هشت روز در آماده باش به سر بردیم، اما لبنانی‌ها از این مساله مطلع نشدند و از این مسائل که ممکن بود آن‌ها را نگران و وحشت زده کند بی خبر ماندند. چنین عملکردی یکی از ویژگی‌های مقاومت است که کار خود را حساب شده و دقیق و به دور از بزرگ نمایی و بیهوده گویی انجام می‌دهد.
بر اساس اطلاعاتی که من دارم در سوریه نیز بالاترین حد هوشیاری رعایت شد و سران سوریه و نیرو‌های مسلح سوریه و همپیمانان آنان در بیشترین حد هوشیاری بودند و این خود پیامی روشن برای دشمن داشت و آن این بود که جبهه مقابل برای مواجهه با آن‌ها آماده و حاضر هستند و جبهه مقابل ضعیف نشده و تن به تسلیم نداده و تحت تاثیر فضایی که در منطقه وجود دارد قرار نگرفته است.