پخش زنده
امروز: -
آمارها نشان مي دهد که روسيه همچنان مي تواند داراي مقام بزرگترين صادر کننده گندم در جهان باشد.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل ازخبرگزاري اسپوتنيک؛ آماري که به تازگي از سوي اداره گمرکات و همچنين وزارت کشاورزي روسيه منتشر شده است نشان مي دهد صادرات گندم اين کشور در مقايسه با سال پيش تقريبا پنجاه درصد افزايش يافته است که به روسيه امکان مي دهد همچنان مقام بزرگترين صادر کننده اين محصول مهم را در جهان در اختيار داشته باشد.
بر اساس گزارش جديد اداره گمرکات روسيه، صادرات گندم اين کشور به کشورهايي غير از کشورهاي مستقل مشترک المنافع (يک اتحاديه متشکل از چندين جمهوري برجاي مانده از شوروي سابق)، در سال 2018-2017 در مقايسه با سال پيش از آن با افزايش چهل و سه درصدي به 33 ميليون و هفتصد هزار تن رسيده است. علاوه بر گندم، صادرات جو نيز با افزايش تقريبا دو برابري به بيش از چهار ميليون و هشتصد هزار تن رسيد.
انتظار مي رود صادرات ذرت روسيه نيز با افزايش شش درصدي در مقايسه با سال قبل به چهار و نيم ميليون تن برسد. صادرات ديگر انواع غلات روسيه نيز با رشد 44 درصدي به 287 هزار تن مي رسد.
به گفته وزارت کشاورزي روسيه، ظرفيت هاي اين کشور در بخش کشاورزي بسيار بيشتر از ميزان کنوني توليد است و به عنوان مثال صادرات گندم مي تواند به چهل ميليون تن و مجموع صادرات محصولات کشاورزي نيز در سال 2018 به پنجاه و دو ميليون تن برسد.
روسيه نخستين بار موفق شد سال 2016 در صادرات گندم از آمريکا پيش بيفتد و صادرات اين کشور با مجموع صادرات گندم تمام اتحاديه اروپا نيز برابري مي کند.
بر اساس داده هاي وزارت کشاورزي آمريکا، روسيه اکنون 22 درصد بازار جهاني گندم را از لحاظ کمي در اختيار دارد؛ آمريکا و اتحاديه اروپا به ترتيب با 14 درصد و 13 درصد در جايگاه هاي بعدي قرار دارند.
ماکسيم روبچنکف تحليل گر اقتصادي گفت که چرا جايگاه روسيه به عنوان بزرگترين صادرکننده گندم در سال هاي آينده هرچه بيشتر تقويت خواهد شد.
به گفته اين اقتصاددان، علت اصلي افزايش توليدات کشاورزي در روسيه استفاده از روش هاي قيمت گذاري رقابتي و کيفيت بالا است که از نظر واردکنندگان بزرگ غلات و محصولات کشاورزي در جهان جذاب است.
اتحاديه صادرکنندگان گندم آمريکا اواخر سال 2017 اعلام کرد دفتر خود را در مصر به علت حضور روسيه و شديد شدن رقابت بر سر صادرات گندم تعطيل مي کند. اين اتحاديه اعلام کرد «در بازارهايي مانند مصر نمي توانيم با قيمت هاي پيشنهادي روسيه رقابت کنيم.»
از سوي ديگر در سال 2017 به علت وقوع خشکسالي در فرانسه و کاهش پنجاه درصدي صادرات گندم اين کشور، روسيه توانست صادرات اين محصول را به برخي از کشورهاي آفريقايي مانند سنگال و مغرب که از مشتريان سنتي گندم فرانسه بودند شروع کند.
گندم روسيه امروزه راهي بازارهاي ديگري از جمله نيجريه، بنگلادش و اندونزي نيز مي شود و صادرکنندگان روس با توجه به کاهش محدوديت هاي وارداتي در الجزاير، چشم به بازار اين کشور هم دوخته اند.
روسيه سال گذشته حتي صد هزار تن گندم هم به مکزيک فروخت که به طور سنتي مشتري گندم آمريکا بوده است.
آنطور که روبچنکف مي گويد «تقريبا تمام تحليل گران بازار معتقدند علت اصلي رونق توليدات کشاورزي در روسيه، جنگ تحريمي است که غرب سال 2014 عليه مسکو شروع کرد. به دنبال تحريم هاي اتحاديه اروپا و آمريکا عليه روسيه، اين کشور نيز دست به اقدامات تلافي جويانه زد و ميزان واردات محصولات غذايي را از طرف هاي تحريم کننده محدود کرد. در نتيجه واردات محصولات غذايي از اتحاديه اروپا تا چهل درصد کاهش يافت و زمينه براي افزايش توليد داخل فراهم شد.»
در بحث صادرات هم برنامه هاي دولت براي حمايت از صادرکنندگان به گسترش صادرات محصولات غذايي روسيه به خارج از اين کشور کمک کرد. دولت روسيه اعطاي وام هاي ارزان قيمت و کمک هاي بلاعوض به کشاورزان را افزايش داد و اصلاحاتي در قوانين مرتبط با مالکيت زمين ايجاد کرد که به گسترش قابل ملاحظه سطح زير کشت انجاميد به طوري که در سال 2017 از هشتاد ميليون هکتار فراتر رفت.
حمل و نقل ارزان گندم به وسيله خطوط راه آهن وسيع، ايجاد ترمينال هاي جديد صادراتي در بنادر و ايجاد شبکه اي از مراکز خريد نيز به رونق توليد کمک کرد.
به گفته الکساندر تکاچف وزير کشاورزي روسيه، اين کشور با پديده «مزارع رها شده» روبرو است که در ديگر کشورها ديده نمي شود و به گفته وي مي توان دست کم ده ميليون هکتار از چنين مزارعي را مجددا به چرخه توليد بازگرداند.
دولت روسيه با افزايش ماليات بر زمين هايي که زير کشت نمي روند مالکان آنها را به کشت محصول يا فروش زمين به ديگر کشاورزان ترغيب مي کند.
به گفته روبچنکف يک عامل ديگر نيز در اين ميان به نفع روسيه است و آن هم عامل تغييرات اقليمي است. مطالعه اي که اخيرا به وسيله دانشگاه دولتي کانزاس انجام شد نشان مي دهد ميانگين دما در مناطق شرق دور روسيه تا سال 2020 در مقايسه با دهه 1980 تا يک و نيم درجه و تا سال 2050 تا سه و نه دهم (3.9) درجه افزايش مي يابد.
اين تغييرات در کنار فناوري هاي جديد به روسيه اين امکان را مي دهد که پنجاه و هفت ميليون هکتار ديگر زمين را زير کشت ببرد.