• شهروند خبرنگار
  • شهروند خبرنگار آرشیو
امروز: -
  • صفحه نخست
  • سیاسی
  • اقتصادی
  • اجتماعی
  • علمی و فرهنگی
  • استانها
  • بین الملل
  • ورزشی
  • عکس
  • فیلم
  • شهروندخبرنگار
  • رویداد
پخش زنده
امروز: -
پخش زنده
نسخه اصلی
کد خبر: ۲۸۴۰۹۸۱
تاریخ انتشار: ۰۹ مهر ۱۳۹۹ - ۰۲:۰۷
بین الملل » غرب آسیا

مشروح سخنان دبیر کل حزب الله لبنان

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما ، دبیرکل حزب الله لبنان در سخنانی که به صورت مستقیم از شبکه تلویزیونی المیادین و برخی دیگر از شبکه‌ها پخش می‌شد، به تازه‌ترین تحولات اوضاع کشور پرداخت و پس از درود و سلام بر پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و خاندان پاک و مطهر ایشان، به آخرین سخنرانی خود در روز عاشورا اشاره کرد و گفت: از آن زمان تاکنون تحولات مهمی روی داده است که ایجاب کرد برای بررسی آن‌ها در خدمت شما باشم.
 
سید حسن نصرالله در ادامه درگذشت امیر کویت را به دولت و ملت این کشور و نیز خانواده وی تسلیت گفت و افزود ملت لبنان نقش وی را در پایان دادن به جنگ داخلی لبنان در اواخر دهه هشتاد قرن گذشته فراموش نخواهد کرد. ملت لبنان همچنین موضع سیاسی و شفاف و برجسته امیر کویت و ملت، دولت و پارلمان این کشور را در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ در مقابل تجاوز اسرائیل به لبنان و نیز مشارکت آن‌ها در بازسازی ویرانه‌های تجاوز صهیونیست‌ها به لبنان در جنگ سی و سه روزه را فراموش نمی‌کنند.
 
همچنین موضع کویت در دوران امیر فقید این کشور در مقابله با همه فشار‌ها بر کشور‌های عربی بخصوص کشور‌های حوزه خلیج (فارس) برای پیوستن به قطار عادی سازی روابط (با رژیم صهیونیستی) را ستایش می‌کنیم. کویت همچنین موضع شرافتمندانه و منسجم و نیز پایبندی خود را به مواضع قومی و عربی و اسلامی در قبال قدس و فلسطین حفظ کرده است. در این مناسبت از خداوند برای امیر فقید کویت رحمت الهی طلب می‌کنم و از خداوند می‌خواهم این کشور و مردم آن را حفظ کند و به آن کمک کند با آرامش وارد دورانی تازه شود.

سید حسن نصرالله در ادامه به اوضاع و تحولات امنیتی روز‌ها و هفته‌های گذشته در لبنان پرداخت و گفت: از مردم لبنان می‌خواهم به آنچه طی هفته‌های گذشته در منطقه کفتون روی داد و شهادت سه تن از مردم این منطقه و نیز درگیری‌ها بین ارتش لبنان و گروه‌های مسلح در مناطق شمالی و شهادت تعدادی از نیرو‌ها و افسران ارتش در درگیری‌های اخیر و همچنین درگیری‌هایی که در منطقه وادی خالد روی داد و با دخالت نیرو‌های امنیت داخلی و در صدر آن‌ها شعبه اطلاعات و حمایت ارتش لبنان همراه بود و دستاورد‌های بزرگی را تحقق بخشید، توجه کنند.
 
همه لبنانی‌ها در این مرحله باید قدر این تلاش‌ها و فداکاری‌ها را بدانیم. باید شهادت عزیزان نظامی را به ارتش لبنان و تک تک خانواده‌های نیرو‌های ارتش تسلیت بگوییم و ثبات قدم و صبوری این خانواده‌ها و فداکاری‌های آن‌ها در دفاع از لبنان و امنیت آن را ارج بنهیم. همچنین باید مواضع مردم در شمال و روستا‌های این منطقه را که درگیری‌ها در آنجا روی داده است و حمایت مردم از ارتش و نیرو‌های امنیتی را ستایش کنیم.
 
از روی اطلاعاتی که تاکنون از طریق کشته شدگان و اعترافات بازداشت شدگان آن‌ها که ترکیبی از لبنانی‌ها، سوری‌ها و فلسطینیان هستند و تسلیحات متنوعی در اختیار داشتند بخشی از ماهیت این گروه‌ها شناسایی شده است. آن‌ها تسلیحات مختلفی از قبیل مواد منفجره، سلاح و کمربند‌های انفجاری در اختیار داشتند، اما خطرناک‌تر از همه این که خمپاره انداز و گلوله‌های خمپاره و موشک‌های لاو در اختیار داشتند و این نشان می‌دهد این گروه‌ها صرفا برای انجام اقدام انتحاری در جا‌های مختلف یا اجرای عملیات محدود برنامه نداشتند بلکه خود را برای عملیات نظامی بزرگی آماده می‌کردند.
 
تحقیقات سازمان‌ها و دستگاه‌های امنیتی در روز‌های آینده حجم دستاورد بزرگی را که ارتش و نیرو‌های امنیت داخلی و سازمان اطلاعات در درگیری‌های اخیر به دست آوردند روشن خواهد کرد و نشان خواهد داد به یاری خداوند چه بلای بزرگی با تلاش همه این نیرو‌ها از مناطق شمالی و به طور کلی لبنان، دفع شده است. به هر حال باید منتظر باشیم.

نصرالله در ادامه گفت: اگر به یاد داشته باشید یک ماه پیش گفتم و درخواست کردم و هشدار دادم و گفتم تلاش‌هایی برای احیای مجدد داعش در عراق، سوریه و لبنان در حال انجام است. متاسفانه برخی افراد واکنش‌هایی به سخنان من نشان دادند که برخی از آن‌ها خشن و تند بود.
 
به هر حال گاهی اوقات کینه توزی، ناآگاهی و فقدان بینش باعث می‌شود برخی افراد حقایق را نبینند، زیرا در اصل آنچه را در منطقه می‌گذرد زیر نظر ندارند و مطالعه نمی‌کنند. آمریکا بخصوص پس از عملیات ترور قرن که طی آن شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس را ترور کرد و ملت عراق از نیرو‌های آمریکا خواستند این کشور را ترک کنند و پارلمان عراق نیز در این خصوص تصمیم گیری کرد، (آمریکا) بار دیگر شروع به احیای داعش کرد.
 
اگر دقت کنید داعش از همان زمان شروع به بازگشت به عراق کرد و عملیات خود را آغاز کرد و برخی مناطق و ارتفاعات و... را تحت سیطره خود در آورد و کمین گذاری و حملات خود را مجددا آغاز کرد و در سوریه بخصوص منطقه الجزیره و دیگر مناطق نیز اقدامات مشابهی انجام داد و طبیعی است که اقداماتی را نیز برای احیای خود در لبنان انجام دهد. هدف از این کار توجیه ضرورت ادامه حضور نیرو‌های آمریکایی در منطقه تحت عنوان ائتلاف بین المللی برای مقابله با داعش است. اینجا مشکل اصلی مسئله رویکرد‌ها در لبنان است.
 
در لبنان برخی تصور می‌کنند این کشور جزیره‌ای جدا از بقیه منطقه و اتفاقات آن است. لبنان بخشی از حوادث و سرنوشت منطقه از گذشته تا حال و آینده است به همین سبب وقتی داعش احیا شود این احیا در کل منطقه اتفاق می‌افتد و همین کار هم در حال انجام است. این گروه‌های بزرگ که هدف قرار گرفتند و برخی افراد آن‌ها بازداشت شدند و بخشی از اسرار آن‌ها روشن شده و بخشی از آن هنوز روشن نشده است گروه‌های وابسته به داعش هستند.
 
بازجویی‌ها ثابت کرده است که با داعش بیعت کرده اند و وابسته به این گروه هستند و به آن‌ها دستور جذب نیرو و تشکیل ساختار و تجهیز و آمادگی داده شده و به آن‌ها گفته شده است برای ساعت صفر آماده باشند و هنوز نمی‌دانیم چه خوابی برای کشور ما دیده اند. در اینجا بار دیگر درخواست می‌کنم درباره آنچه برای منطقه در حال آمادگی است هشیار و بیدار باشید.
 
وقتی آمریکایی‌ها در مقابل مردم و ملت‌های منطقه به بن بست می‌رسند و احساس می‌کنند شکست خورده اند به این راهکار‌ها که همه ما از آن اطلاع داریم روی می‌آورند. باید هشیار، بیدار و آگاه باشیم و برای مقابله با این خطر بزرگ که در کمین لبنان است همه پشت ارتش و نهاد‌های امنیتی بایستیم.

دبیرکل جنبش حزب الله لبنان در ادامه سخنان خود به مرز‌های جنوبی لبنان اشاره کرد و گفت: ارتش رژیم صهیونیستی در مرز‌های لبنان و فلسطین اشغالی هنوز در حال آماده باش کامل است. این خیلی خوب است. شاید از زمان تاسیس رژیم صهیونیستی اشغالگر در سال ۱۹۴۸، این طولانی‌ترین مدتی است که ارتش این رژیم در مرز‌های جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی در این شرایط دردناک و رنج آور به سر می‌برد و نظامیان آن جرأت هیچگونه تحرکی ندارند.
 
گاهی اوقات که شب‌ها اوضاع آن‌ها را زیر نظر می‌گیریم می‌بینیم برخی تانک‌های آنها، در برخی مناطق تحرکاتی انجام می‌دهند، اما معلوم نیست کسی در تانک‌ها هست یا نه، زیرا از تجیهزات کنترل از راه دور استفاده می‌کنند. به هر حال اوضاع را زیر نظر داریم و هنوز روی حرف خود هستیم و اوضاع را زیر نظر داریم و منتظر هستیم و صبر می‌کنیم، زیرا همانگونه که روز دهم محرم الحرام گفتم مهم این است که ما به هدف برسیم. منتظر می‌مانیم ببینیم روز‌ها و هفته‌های آینده چه اتفاقاتی خواهد افتاد.

نصرالله گفت: نکته دیگری که به موضوع اسرائیل مربوط می‌شود این است که (بنیامین نتانیاهو) نخست وزیر رژیم صهیونیستی ساعتی پیش سخنانی خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد و قبل از آن که سخنان خودم را شروع کنم برادران سخنان وی را به اطلاع من رساندند. مثل همیشه برگه‌ها و نقشه‌هایی با خود آورده بود و تلاش کرد مردم لبنان را علیه حزب الله تحریک کند.
 
نتانیاهو از مکانی بین بیروت و حومه جنوبی آن سخن گفت و ادعا کرد حزب الله در این مکان در نزدیک یک ایستگاه انتقال گاز موشک انبار کرده است و آنجا را به انفجار بندر بیروت تشبیه کرد و به لبنانی‌ها در این باره هشدار داد. فرض ما بر این است که بخش روابط عمومی حزب الله با رسانه‌های مختلف تماس بگیرد و شاید هم این کار را تا حالا کرده باشد و هر کس دوست داشته باشد می‌تواند به آن منطقه بیاید و ما به رسانه‌ها امکان می‌دهیم وارد این منطقه شوند و آنچه را آنجاست مشاهده کنند و دروغ‌های نتانیاهو را برای همه جهانیان رسوا کنند.
 
حزب الله ملزم نیست هر وقت نتانیاهو حرفی زد و از مکانی سخن گفت، رسانه‌ها را به آنجا ببرد، زیرا در این صورت هر روز باید دنبال کار‌های نتانیاهو باشیم، اما قبول کردیم این کار را بکنیم. همه ما حساسیت انفجار بیروت و دروغ‌هایی را که درباره حزب الله گفته شد و ظلمی را که به سبب این انفجار در حق ما شد می‌دانیم.
 
رسانه‌های داخلی و خارجی و هر رسانه‌ای که می‌خواهد می‌تواند در محلی قرار بگذارند و به محل مورد نظر بروند. این برای آن است که در نبرد اقدامات تحریک آمیز و آگاهی بخشی، بدانند ما نه در بندر بیروت موشکی انبار کردیم و نه در نزدیک ایستگاه گاز. ما خوب می‌دانیم موشک‌ها را کجا باید قرار دهیم.

وی در ادامه به اوضاع سیاسی داخلی لبنان پرداخت و گفت: در بخش سیاسی داخلی موضوع تشکیل دولت جدید و طرح فرانسه و کنفرانس اخیر امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه را داریم که می‌خواهم درباره آن سخن بگویم تا اوضاع را برای افکار عمومی لبنان تشریح کنم.
 
برخی جزئیات هست که آن‌ها را خلاصه می‌کنم و برخی حقایق وجود دارد که صحبت درباره آن‌ها را به آینده موکول می‌کنم تا در‌ها همچنان باز باشد، ولی تصویری از آنچه اتفاق افتاد ارائه خواهم کرد و تحلیل خودمان را درباره کنفرانس رئیس جمهور فرانسه ارائه می‌کنم.
 
در خصوص موضوع تشکیل دولت باید بگویم پس از انفجار بندر بیروت و استعفای دولت حسان دیاب و سفر رئیس جمهور فرانسه به لبنان و ارائه طرح فرانسه، دیداری با حضور مکرون در کاخ صنوبر و هشت حزب یا گروه یا فراکسیون پارلمانی انجام شد و طرح ارائه شد. متن آن موجود است و در رسانه‌های عمومی هم منتشر شده است و هیچ چیز پنهانی در این خصوص وجود ندارد. همه ما گفتیم از طرح فرانسه حمایت و آن را تایید می‌کنیم.
 
مرحله اول تشکیل دولت جدید است و گام اول این مرحله نیز انتخاب شخصی به عنوان نخست وزیر است تا کابینه را تشکیل دهد. من می‌خواهم اوضاع را همانگونه که هست با ذکر اسامی تشریح کنم، زیرا حق ملت لبنان است که همه چیز برای آن‌ها روشن باشد.
 
در لبنان همه چیز شفاف است و هیچ چیز پنهانی نداریم و رازی نیست که من بخواهم آن را فاش کنم در نتیجه من اتفاقات را تشریح می‌کنم. بسیار خوب، چه کسی را انتخاب کنیم، فراکسیون‌های پارلمانی با هم رایزنی کردند و گفتند مشکلی نیست، سعد الحریری انتخاب شود، از نظر ما مشکلی نیست، کس دیگری را می‌خواهد معرفی کند، چه کسی را معرفی می‌کند، این‌ها آغاز بحث‌ها بود.
 
در نتیجه گروهی از چهار نخست وزیر سابق تشکیل شد که ما آن را مجمع چهار نخست وزیر سابق می‌نامیم. این مجمع نشست‌هایی برگزار کرد و گفتند مشکلی نداریم و دنبال بزرگترین تفاهم بین گروه‌ها و جریان‌ها و احزاب سیاسی در لبنان هستیم و آن‌ها هم فراکسیون‌های پارلمانی دارند و نمایندگان گروه‌های سیاسی هستند.
 
در نتیجه سه نفر را مطرح کردند و مصطفی ادیب را ترجیح می‌دادند یا این که ما اینگونه متوجه شدیم. همه علائم و شاخص‌ها دال بر ترجیح کفه مصطفی ادیب بود. ما دیدیم وی ویژگی‌های خوبی دارد به همین سبب برای تسهیل امور نه شرطی گذاشتیم و نه چیزی خواستیم و نه دنبال تفاهمی بودیم، اینکه مردم بگویند این کار درستی بوده است یا نادرست، مسئله دیگری است، ولی این کار برای تسهیل امور بود و ما می‌خواستیم امور را تسهیل کنیم.
 
در دولت هم مهمترین مسئله رئیس آن است. می‌خواستیم دولتی تشکیل شود که بیشترین میزان مشارکت در آن باشد و از بیشترین حمایت برخوردار باشد تا در این مرحله دشوار بتواند کاری انجام دهد. کار انجام شد و همه هم راضی بودند و پس از آن مکرون برای دومین بار به لبنان آمد و طرح اصلاحات را ارائه کرد. پس از آن که مصطفی ادیب انتخاب شد، تا آنجا که ما می‌دانیم هیچ دیدار‌ها و رایزنی‌هایی با فراکسیون‌ها و حتی رئیس جمهور که نماینده گروه‌های سیاسی نیست و از نظر قانون اساسی باید در تشکیل کابینه شراکت داشته باشد، صورت نگرفت.
 
حق رئیس جمهور است که مامور تشکیل کابینه از روز اول به وی مراجعه کند و مسائل و اسامی وزرای پیشنهادی و وزارتخانه‌ها و ماهیت کابینه و تصورات موجود در این خصوص را با وی مطرح کند، اما چنین چیزی به هیچ وجه حتی برای یک بار هم انجام نشد. مثل این که قرار بود کابینه تشکیل شود و سپس آن را به رئیس جمهور عرضه کنند و بگویند این کابینه است و وزارتخانه‌ها اینگونه توزیع شده است و رئیس جمهور هم یا قبول می‌کند یا رد می‌کند و گزینه سومی هم در کار نیست.
 
اگر رئیس جمهور قبول کند که در واقع در برابر عمل انجام شده قرار گرفته است، زیرا درباره اسامی و توزیع وزارتخانه‌ها با وی رایزنی نشده است و این بدان معناست که مهمترین اختیار رئیس جمهور که پس از پیمان طائف به وی داده شده است که همان مشارکت در تشکیل کابینه است، زیر پا گذاشته شده و در واقع به پایان رسیده است. فرانسوی‌ها باید بدانند که اشتباه کردند. آن‌ها می‌خواستند پوشش لازم را برای عملیاتی سیاسی فراهم کنند که عملا به نابود شدن مهمترین اختیار باقیمانده برای رئیس جمهور لبنان منجر می‌شد.
 
اما اگر رئیس جمهور کابینه‌ای را که به وی عرضه می‌شد رد می‌کرد رسانه‌ها و اعمال فشار‌های فرانسه آماده بود تا بگویند میشل عون رئیس جمهور لبنان مانع تراشی می‌کند. درست است که با ما رایزنی‌هایی شد، زیرا نمی‌توانستند حزب الله و جنبش امل را نادیده بگیرند، ولی کسی که با ما مذاکره می‌کرد مامور تشکیل کابینه نبود بلکه سعد الحریری بود که با ما مذاکره می‌کرد. در خصوص تشکیل کابینه برخی موضوعات اختلافی وجود داشت. ا
 
البته مذاکرات و گفتگو‌ها درباره کابینه کاملا آرام و علمی بود. نکته اول مورد اختلاف این بود که کابینه ۱۴ وزیر داشته باشد. نکته دوم این که وزارتخانه‌ها چرخشی باشد که در واقع منظور وزارت دارایی بود. نکته سوم این که مجمع چهار نخست وزیر سابق همه وزرا را از همه طوایف انتخاب کنند. نکته چهارم این که آن‌ها تعیین کنند وزارتخانه‌ها چگونه توزیع شوند و مثلا به مسلمانان چه وزارتخانه‌هایی داده شود، به مسیحیان کدام وزارتخانه‌ها داده شود و... نظر آن‌ها این بود.
 
ما مسئله را بررسی کردیم و در خصوص تعداد وزرا قبول داشتیم که سی وزیر زیاد است و ۲۴ وزیر هم زیاد است، ولی ۱۴ وزیر هم بدین معناست که به یک وزیر دو وزارتخانه داده شود، ولی طرف مقابل بر چهارده وزیر اصرار می‌کرد. درباره چرخشی شدن وزارتخانه‌ها هم اختلاف نظر داشتیم.
 
نکته سوم انتخاب وزرا بود و منظور هم صرفا وزیر دارایی نبود بلکه می‌خواستند خودشان انتخاب کنند که چه وزارتخانه‌هایی به مسلمانان اعم از سنی یا شیعه و مسیحی و دروزی و... داده شود نه این که فراکسیون‌های پارلمانی وابسته با احزاب و طوایف این کار را انجام دهند. این مسئله هم از نظر ما مردود و غیرقابل مذاکره بود. نه فقط در خصوص وزرای شیعه، این که آن‌ها وزرای همه طوایف کشور را انتخاب کنند برای کشور خطرناک است.
 
دبیرکل حزب الله لبنان، دلایل ناکامی مامور تشکیل کابینه جدید این کشور و انصراف او را تشریح کرد 
سید حسن نصرالله در ادامه سخنرانی خود گفت: اجازه بدهید مقداری به عقب و به توافقنامه طایف و اختیارات مبتنی بر قانون اساسی و عرف گذشته برگردیم. سخن گفتن از اینکه پیش از توافقنامه طایف چگونه دولت‌ها در لبنان تشکیل می‌شود، سودی ندارد. از زمان توافقنامه طایف تا سال ۲۰۰۵ چگونه دولت‌ها تشکیل می‌شد؟ سخن گفتن درباره این موضوع هم سودی ندارد، زیرا به ما می‌گویند تشکیل دولت‌ها در زمان قیمومیت سوریه یا اداره سوریه بر لبنان، صورت می‌گیرد.
 
از سال ۲۰۰۵ تاکنون که شما در بیشتر موارد اکثریت پارلمانی را در اختیار داشتید و گروه‌های اصلی سیاسی در کشور بودید و توافقنامه طایف را اجرا می‌کردید. نخستین دولتی که پس از خروج نیرو‌های سوری از لبنان یا در زمان خروج این نیرو‌ها تشکیل شد، دولت نجیب میقاتی بود. جهان درباره نخست وزیر توافق می‌کردند.
 
نخست وزیر با گروه‌ها مذاکره می‌کرد و هیچ کسی به جای او مذاکره نمی‌کرد. درباره تعداد و تقسیم وزارتخانه‌ها توافق می‌کردند و فراکسیون‌های پارلمانی یا احزاب شرکت کننده در تشکیل دولت، وزرا را معرفی می‌کردند و نخست وزیر هیچ بحثی درباره اسامی معرفی شده برای وزارتخانه‌ها نمی‌کرد. در این رفتار یا عرف که از سال ۲۰۰۵ وجود داشت، در دولت حسان دیاب تغییری صورت گرفت.
 
ما در گفتگو‌ها درباره اینکه ممکن است محمد الصفدی یا شخصیت‌های دیگر معرفی شوند، مشارکت داشتیم. ما می‌گفتیم که بسیار خوب مشکلی نیست، فراکسیون‌ها یا احزب برای یک وزارتخانه فردی را معرفی می‌کنند و مامور تشکیل کابینه طبیعی است که بگوید فرد معرفی شده ضعیف است یا نمی‌تواند این کار را انجام دهد یا درباره او ملاحظاتی وجود دارد و فرد دیگری را معرفی کنید.
 
ما چنین مسئله‌ای را می‌پذیرفتیم. در دولت حسان دیاب اینطور عمل شد که پیشرفت مثبتی بود که اختیارات نخست وزیر را تقویت می‌کرد. درباره نخست وزیران از سال ۲۰۰۵ تا امروز چنین عرفی وجود داشت که زمانی که با فراکسیون‌های پارلمانی و گروه‌های اساسی درباره تعداد و تقسیم وزارتخانه‌ها توافق می‌کردند، این فراکسیون‌ها بودند که وزرا را معرفی می‌کردند و بحثی بر سر اسامی صورت نمی‌گرفت. اینکه نخست وزیر بتواند بعضی اسامی معرفی شده را رد کند، تقویت جایگاه اوست که در دولت حسان دیاب بر خلاف همه دولت‌های تشکیل شده از زمان انعقاد توافقنامه طایف تا امروز صورت گرفت.

سید حسن نصرالله افزود: عده‌ای که با ادبیات مذهبی و طایفه‌ای می‌گویند این مسئله تضعیف جایگاه نخست وزیری است، به هیچ وجه اینطور نیست، بلکه باعث تقویت جایگاه او می‌شود و نخستین بار یا دومین بار انجام می‌شود. ما آن را قبول داریم و آن را منطقی و طبیعی می‌دانیم و مشکلی با آن نداریم. بسیار خوب، فقط مسئله اختلافی باقی ماند. در مسئله تقسیم وزارتخانه‌ها همین طور است.
 
حتی در مسئله اسامی پیشنهادی برای وزارتخانه ها، ایده‌هایی را مطرح کرد که ما مشکلی با آن نداریم و در نهایت می‌گوییم که قابل بحث است و امکان حل آن بین ما و شما وجود دارد. به عنوان مثال می‌گویند وزرا از غیر از احزاب باشند. مشکلی نیست و قابل بحث است. می‌گویند وزرای جدید معرفی شوند که در دولت‌های قبلی نبوده اند. قابل بحث است و مشکلی نیست. مامور تشکیل کابینه ممکن است اسامی یک، دو، سه، چهار و حتی پنج نفر از افراد معرفی شده را نپذیرد. مشکلی با این هم نداریم. همه این کار‌ها برای تسهیل در کار تشکیل دولت است.

وی افزود: در هر صورت پس از همه بحث‌ها و در آخرین روز مهلت ۱۵ روزه تشکیل کابینه، پاسخ آمد که نه. گفت دولت باید چهارده نفر باشد. او درباره همه این مسایل با رئیس جمهور صحبت کرده و بحثی مطرح نکرده بود. با او توافق کرده بود که دولت چهارده نفر و نه بیست نفر باشد. چگونه وزارتخانه‌ها را تقسیم کنند و اسامی وزرا چه کسانی باشد. او گفت به اول کار برگشت و گفت می‌خواهد وزرا را خودش انتخاب کند و وزارتخانه‌ها را تقسیم کند. برای ما چنین چیزی به هیچ وجه قابل قبول نبود و به همین علت، مسایل حل نشد.

سید حسن نصرالله افزود: اگر درباره عرف تشکیل دولت‌ها سخن می‌گویند، از سال ۲۰۰۵ اینطور نبوده است. حتی اگر منطق قانون اساسی را مطرح می‌کنند، در قانون اساسی بر حضور نمایندگان طایفه‌ها در تشکیل دولت اشاره شده است. با توجه به اینکه دولت تصمیم گیرنده در کشور است، همه طایفه‌ها باید نمایندگانی در آن داشته باشند.
 
من می‌گویم حداقل ممکن است چنین تفسیری از قانون اساسی ارائه شود. زیرا نمی‌خواهم تفسیر خودم را تحمیل کنم. من نمی‌خواهم در بحث قانون اساسی وارد شوم، اما در هر صورت، چنین عرفی از سال ۲۰۰۵ تا امروز وجود نداشت. شما هستید که می‌خواهید عرف جدید ارائه و فراکسیون‌های پارلمانی و اکثریت پارلمانی را منحل کنید و نقش ریاست جمهوری و گروه‌های سیاسی را حذف کنید و تشکیل کابینه را به سود یک طرف مصادره کنید که نماینده بخشی از اقلیت پارلمانی فعلی است که ما البته به آن و جایگاه آن احترام می‌گذاریم. اما چنین چیزی یک عرف جدید است. چنین چیزی بر خلاف عرف، قانون اساسی و خلاف دموکراسی است که مکرون ما را به آن دعوت می‌کند.

دبیر کل حزب الله لبنان افزود: در اینجا فرانسه دخالت کرد. فرانسه با همه طرف‌ها تماس می‌گرفت و آن‌ها را زیر فشار قرار می‌داد. با سران کشور و سران احزاب گفتگو می‌کردند. کانال‌های تماس با ما مختلف است و گفتگو‌ها نیم ساعت و ۴۵ دقیقه از طرف مکرون صورت می‌گیرد. او تلاش می‌کرد و تلاش کردنش خوب بود، اما تلاش‌های او در چه مسیری بود؟ نمی‌دانم با دیگران چه بحث‌هایی شده است، من درباره بحث‌هایی که با ما صورت گرفت صحبت می‌کنم. آن‌ها با ادبیات دیپلماتیک و سخن گفتن درباره عواقب وخیم، تلاش کردند ما را زیر فشار قرار دهند.

ما به آن‌ها گفتیم‌ای دوستان ما، آیا طرح فرانسه می‌گوید دولت باید از چهارده وزیر تشکیل شود؟ گفتند نه. آیا طرح فرانسه می‌گوید باشگاه نخست وزیران سابق همه وزرای کابینه را از طایفه‌های مختلف معرفی می‌کرد؟ گفتند نه. آیا طرح فرانسه می‌گوید خودشان وزارتخانه‌ها را بین طایفه‌ها تقسیم کنند؟ گفتند نه.
 
آیا طرح فرانسه می‌گوید باید وزارتخانه‌ها چرخشی باشد و وزارت دارایی را از یک طایفه بگیرد و آن را به طایفه دیگر بدهید؟ گفتند نه. گفتند می‌خواهند کابینه کوچک باشد و تعداد کمتری وزیر داشته باشد. در بحث‌ها بین ما، به آن‌ها گفتیم ما چطور در اجرای طرح فرانسه کارشکنی می‌کنیم؟ همانطور که آن‌ها در رسانه‌ها سخن گفتند و من هم در برابر رسانه‌ها سخن می‌گویم.‌ای ملت لبنان، متن طرح فرانسه در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد.
 
سند اصلاحات فرانسه که ماده اصلی در طرح فرانسه است، وجود دارد و در آن از تشکیل کابینه با چهارده وزیر، چرخش وزارتخانه ها، معرفی وزرا و مامور تقسیم وزارتخانه‌ها حرفی زده نشده است. هیچ یک از این‌ها در این طرح وجود ندارد. به آنجا رسیدیم که فرانسوی‌ها گفتند که ما مسئله را درک می‌کنیم و سخنان شما منطقی است که وزیر دارایی شیعه باشد. مشکلی نیست.
 
من وارد این بحث نمی‌شوم که چرا حزب الله و امل بر این مسئله اصرار دارند، زیرا این مسئله باید به صورت جداگانه تشریح شود. شاید از بعضی سخنانم این مسئله روشن شود. گفتند اجازه بدهید مامور تشکیل کابینه یا همان باشگاه نخست وزیران سابق، وزیر را معرفی کند.
 
ما به دنبال وزیر شیعی نیستیم که از والدین شیعی متولد شده باشد. ما به این علت بر معرفی وزیر شیعه اصرار داریم که مسئله مهم آن است که تصمیم گیرنده چه کسی است. باشگاه نخست وزیران سابق می‌تواند یک کارمند شیعه را که صد درصد وابسته به آن است، معرفی کند. ما به دنبال چنین چیزی نیستیم.
 
ما پیشنهاد می‌کنیم مانند همه وزارتخانه ها، طرفی که وزیر را برای وزارتخانه‌ها معرفی می‌کند، اگر وزارتخانه‌ای برای شیعیان است، ما او را معرفی کنیم. مامور تشکیل کابینه می‌تواند بگوید که این فرد نه، آن فرد نه، آن فرد هم نه و تا ۲۰ یا ۳۰ فرد پیشنهادی را هم رد کند تا زمانی که به وزیر مناسب و شایسته برای این مسئولیت برسیم. این ایده را باشگاه نخست وزیران سابق به طور کامل رد کرد. پس از آن سعد الحریری اعلام کرد فقط برای یک بار می‌پذیرد که وزیر دارایی شیعه باشد، اما مامور تشکیل کابینه او را معرفی کند. ما به او گفتیم که جناب سعد الحریری، برای حفظ سلامت قلب و خودت جام زهر نخور! خداوند سلامت شما را حفظ کند. چنین کاری راه حل نیست. پس از آن، سه نخست وزیر سابق گفتند که با سخنان سعد الحریری موافق نیستند. این داستان روشن نیست.

سید حسن نصرالله گفت: به جایی رسیدیم که این مشکل وجود دارد که نه درباره تعداد وزارتخانه ها، شکل کابینه، عامل معرفی کننده وزرا، چرخش وزارتخانه‌ها و تقسیم وزارتخانه‌ها توافقی وجود ندارد. مامور تشکیل کابینه در نتیجه انصراف داد. ایده‌ای درباره پذیرفتن دولت تحمیلی مطرح شده بود و نمی‌خواهم در این باره کسی را متهم کنم.
 
می‌گفتند که اجازه بدهید دولت تشکیل و وزرا معرفی شوند، زیرا اوضاع مسیحیان و اوضاع جریان ملی آزاد دشوار است و ریاست جمهوری هم می‌خواهد حکومتش را نجات دهد و کشور با فشار‌های فرانسه روبروست. البته آنچه درباره رئیس جمهور می‌گویند، اشتباه است.
 
در هر صورت، در تماس‌ها بین ما و مامور تشکیل کابینه، او می‌گفت که می‌خواهد از حمایت همه طرف‌ها برخوردار باشد و موضع مثبت داشته باشد. او می‌گفت به دنبال رویارویی با هیچ کسی نیست و اگر درباره کابینه توافق نشود، دولتی را نمی‌پذیرد که به دنبال کشمکش باشد. او در این موضع گیری و تعهد خودش شرافتمندانه عمل کرد و انصراف داد.
 
البته امیدوار بودیم که بیشتر صبر می‌کرد، اما نتوانست تحمل کند یا از او خواسته شد که انصراف دهد. من از این جزئیات این مسئله آگاهی ندارم. پس از آنکه مامور تشکیل کابینه، انصراف داد. تربیون‌های رسانه ای، اصحاب رسانه و نویسندگان وابسته به آمریکا، همانطور که از قبل از انصراف هم تبلیغات می‌کردند، مسئولیت را بر گردن حزب الله و جنبش امل انداختند. آن‌ها به دوگانه امل و حزب الله یا آنطور که می‌گویند دوگانه شیعیان حمله کردند. بعضی از آن‌ها بر حزب الله متمرکز شدند و عده‌ای هم به میشل عون حمله کردند. زیرا روشن است که می‌خواهند از این مسئله، بهره برداری سیاسی کنند.

سیدحسن نصرالله افزود: فرانسوی‌ها خشمگین شدند و اعلام کردند مکرون قصد دارد در نشست خبری شرکت کند و همه لبنانی‌ها منتظر بودند که فرانسوی‌ها چه کسی را مسئول معرفی می‌کنند. همه ما نشست خبری مکرون و سوالات و پاسخ‌ها را شنیدیم. طرح مسئله پایان یافت و اکنون می‌خواهم درباره آن اظهارنظر کنم.
 
در این چارچوب باید همه این نکات را توضیح دهم. اول اینکه آنچه در ماه گذشته سپری شد، چه چیزی به طور مشخص بود؟ تشکیل دولت نجات؟ نه. آنچه ارائه شده بود آن بود که باشگاه چهار نخست وزیر سابق که شناخته شده هستند، از همه فراکسیون‌های پارلمانی در کشور و گروه‌های سیاسی در کشور و نیز رئیس مجلس و رئیس جمهور باید کشور را بدون قید و شرط و بدون بحث و سوالی، به این باشگاه تحویل دهند.
 
اینکه کابینه چگونه و از چه کسانی تشکیل می‌شود و تقسیم وزارتخانه‌ها چگونه است و برنامه آن چه خواهد بود، نباید هیچ بحثی وجود داشته باشد. بروید و دولتی را که آن‌ها تشکیل می‌دهند، بپذیرید. در غیر اینصورت، تحریم‌ها و فشار‌های فرانسه خواهد آمد و شما را در برابر ملت لبنان و جامعه جهانی به عنوان مسئول شرایط معرفی خواهد کرد. شما عامل کارشکنی و مانع تراش در راه تشکیل کابینه معرفی خواهید شد. در طول یک ماه گذشته این مسئله مطرح بود.
 
بدون شک، آنچه را که مطرح می‌کردند بر اساس یک برداشت نادرست بود. مهمترین چیز در این طرح آن بود که دوگانه امل و حزب الله چه بپذیرد و نپذیرد، امور آنطور که آن‌ها می‌خواستند عملی خواهد شد. آن‌ها اصلا به دنبال بحث و مذاکره نبودند. آن‌ها تصور می‌کردند هیچ کسی نخواهد توانست در برابر طرح آن‌ها بایستد و در آخر هم اگر میشل عون بگوید باید بر اساس اختیارات قانون اساسی عمل کرد، به او حمله خواهند کرد و او را زیر فشار قرار خواهند داد.
 
اکنون می‌دانید که اوضاع چگونه بود؛ بنابراین آنچه در طول یک ماه گذشته مطرح بود، تشکیل دولت نجات نبود، بلکه تشکیل دولتی بود که باشگاه نخست وزیران سابق آن را معرفی می‌کرد. آن‌ها می‌خواستند کابینه را از ۱۴ نفر کارمند متخصص تشکیل دهند که تصمیم گیری سیاسی آن‌ها به طور کامل در دست یک گروه باشد که بخشی از اقلیت پارلمانی در لبنان است و فقط نماینده یک جریان سیاسی در لبنان است. نمایندگان یک بخش بزرگ از سنی‌ها هستند، اما درست نیست که گفته شود نماینده همه سنی‌ها هستند.
 
بسیاری از نمایندگان سنی‌ها با آرای سنی‌ها انتخاب شدند و طرفدارانی در بین سنی‌ها دارند، اما از این جریان نیستند. می‌خواستند طرح آن‌ها به جلو برود و با آن موافقت شود. بدون شک این باور اشتباه وجود داشت که اوضاع کشور دشوار است و کشور با فشار و تحریم روبروست.
 
با اعمال تحریم بر دو وزیر سابق یعنی علی خلیل و یوسف فنیانوس و تهدید با اعمال تحریم بر ۹۴ شخصیت خواستند این مسئله را جدی جلوه دهند. فشار‌های فرانسه هم در این بین ادامه داشت. باید در سخن گفتن با ما با احتیاط سخن بگویید و در این حرف که می‌گویید این مسئله عواقب وخیمی خواهد داشت، باید بدانید با چه کسی سخن می‌گویید و چه کسی را تهدید می‌کرد و به دنبال اعمال فشار بر چه کسی هستید.

دبیرکل حزب الله لبنان گفت: من می خواهم بگویم که این روش و این بدعت در لبنان موفق نخواهد شد, حال هر کس که می خواهد ناظر و حامی این طرح ابتکاری باشد, هر کس می خواهد باشد, آمریکا باشد, فرانسه باشد, اروپا باشد, کل جامعه بین المللی باشد, اتحادیه عرب باشد, کره زمین باشد, جهان هستی باشد فرق نمی کند, این روش و این بدعت در لبنان قابل تحقق نیست, این نکته الف بود.
اما نکته ب: آقای مکرون به ما اتهام زد که ما داریم جهان را می ترسانیم, کسانی که ما را به ترساندن متهم می کنند, همان کسانی هستند که ماه گذشته سیاست هراس افکنی را در حق نخست وزیران و در حق فراکسیون ها و در حق احزاب و در حق نیروهای سیاسی به کار گرفتند تا دولتی این چنینی را به پیش ببرند, تهدید کردن و ترساندن از مجازات ها و تهدید به بدتر شدن اوضاع, این زبان تهدید است که در رسانه ها موجود است.

این موضوع نخست که درباره آن سخن گفتیم اما موضوع دوم: ما کاملا با این روش مخالفت کردیم نه به این علت که ما می خواهیم در دولت باشیم یا نباشیم, نه خیر این گونه نیست. سوال اصلی چه بود؟ این بود که چه چیزی به نفع لبنان یا به نفع مردم لبنان یا به نفع نجات لبنان است.
 
حال دو راه وجود دارد، یا از بد به بهتر یا از بد به بدتر. ما به کجا داریم می‌رویم؟ ما قرار است کشتی نجات لبنان را به چه کسی بسپاریم؟ خوب نخست وزیران چهار نفر بوده اند که قدرت را از سال ۲۰۰۵ تا به حال در دست داشته اند.
 
آیا غیر این است که نخست وزیران در طول ۱۵ سال این‌ها بوده اند، البته همه ما مسئولیت می‌پذیریم، اما بخش بزرگ مسئولیت بر دوش چهار نخست وزیری است که در باشگاه نخست وزیران پیشین هستند. این‌ها خودشان نظارت داشتند، این‌ها نمایندگانی داشتند، البته ما نمی‌خواهیم از زیر بار مسئولیت فرار کنیم بلکه برعکس ما از آن‌ها می‌خواهم که مسئولیت پذیر باشند، خودشان بیایند و با هم تفاهم داشته باشیم، برای نجات لبنان، شما بیایید و مسئولیت بپذیرید.
 
اما آیا پذیرفتنی است که یک جناح سیاسی خاص که بیشترین مسئولیت را دارد و بیشترین تقصیر را در ۱۵ سال گذشته داشته است، حال شما می‌خواهید دوباره کشور را در دست بگیرید، کدام عقل و منطقی این را می‌پذیرد؟ چه کسی این را می‌پذیرد؟

موضوع سوم در مورد خود ما در حزب الله، البته من فقط در مورد حزب الله سخن می‌گویم، حال برادران ما در جنبش امل همیشه در دولت‌های قبل بوده اند، قبل از اینکه ما در دولت باشیم. شما می‌دانید که ما از سال ۲۰۰۵ اصلا در فضایی نبودیم که در دولت شرکت کنیم، بعد از سال ۲۰۰۵ آری فضا بهتر شد، در انتخابات سال ۲۰۱۸ من خیلی در این مورد سخن گفتم، در خیلی از گفتگو‌های انتخاباتی، که ما باید باشیم و در دولت حضور داشته باشیم، نه اینکه چشم طمع داشته باشیم برای وزارت خانه یا منصبی یا اینکه بخواهیم حقوق بگیریم یا پولی داشته باشیم.
 
خدا را شکر، خدا را شکر که ما بی نیازیم از پول و از بودجه لبنان، با این حال من به وضوح علت این موضوع را گفته ام، علت این است که اولا ما می‌خواهیم که پشت مقاومت قوی باشد و در این باره توضیح داده ام و دیگر نیاز نیست که توضیح بدهم. حال برخی از دوستان و هم پیمانان ما گفته بودند که نه حزب الله نیاز نیست برای حمایت از مقاومت حتما در دولت حضور داشته باشد. آری این نظر آنان بود,، اما ما نظر خود را داریم، آری ما باید در دولت باشیم، حال حزبی باشد یا غیر حزبی، بعد در این باره سخن می‌گوییم.
 
ما باید در دولت حضور داشته باشیم تا از مقاومت حمایت کنیم تا دوباره دولتی مانند دولت پنجم مه سال ۲۰۰۸ تشکیل نشود، چه کسانی آن زمان در دولت پنجم مه سال ۲۰۰۸ بودند، همین کسانی که الآن در دولت جدید هستند. دولت پنجم مه سال ۲۰۰۸ در آن زمان تصمیم خطرناکی گرفت و نزدیک بود که ارتش و مقاومت با یکدیگر درگیر شوند و این طرحی آمریکایی، اسرائیلی و سعودی است که ما را با یکدیگر درگیر کنند خدا را شکر ما از این مرحله گذشتیم.
 
به صراحت بگویم که ما نه از ارتش، نه از افسران ارتش و نه از سربازان هراسی نداریم، زیرا ارتش، سازمان و نهادی ملی است، نگرانی ما از این تصمیمات سیاسی اشتباه است و ما باید در تصمیم گیری‌های سیاسی شرکت کنیم تا مانع این گونه مشکلات و دشواری‌ها شویم و از مقاومت حمایت کنیم.

اما علت دوم: در همه مباحث قبلی و در گذشته همیشه به حزب الله خرده می‌گرفتند که شما مقاومت را انتخاب کرده اید، شما وارد سوریه شده اید، وارد عراق شده اید، درگیر فلسطین هستید، شما اوضاع داخلی را رها کرده اید، اوضاع اقتصادی و مالی را رها کرده اید. بهانه جویی‌ها و گله‌ها شروع شد اینکه شما سلاح در اختیار دارید و سلاح فساد می‌آورد و از این قبیل بهانه جویی ها.
 
حال ما در این باره بحثی نداریم، نمی‌خواهیم وارد این بحث شویم، من فقط می‌خواهم از این موضوع استفاده کنم که ما نمی‌توانیم در دولت مشارکت نداشته باشیم یا حضور نداشته باشیم، این سخن کاملا صریح و آشکار است، چرا؟ به این علت که ما نگرانیم که همین باقی مانده اقتصاد لبنان از دست برود، یا امنیت اقتصادی یا مالی یا دیگر امور. ما نگرانیم، نگرانیم که همین مقداری که از لبنان باقی مانده است، از دست برود.
 
من نگران حزب الله نیستم، ما نگران کل کشور لبنان و نگران مردم لبنانیم، نگران آینده لبنانیم، چرا؟ خوب نگران اینکه اگر چنین دولتی که آنان می‌خواستند، تشکیل شود، ما اصلا نمی‌شناسیم که چه کسانی هستند، حالا شاید حاضر بودند که بدون، چون و چرا چک سفید بدهند به صندوق بین المللی پول، حالا من نمی‌خواهم وارد جزئیات شوم، مردم، خود مردم نظر بدهند که آیا ما اجازه داریم این را بپذیریم؟ حالا ما خودمان در مجلس حضور داریم، ما می‌خواهیم رای اعتماد بدهیم به وزیرانی که شاید این‌ها همین طور بدون هیچ گونه رایزنی چک‌های سفید امضا کنند و از صندوق بین المللی پول وام بگیرند و هر شرطی که آن‌ها بگذارند، این‌ها باید امضا کنند.
 
خوب آیا ما حق نداریم که بترسیم از دولتی که چشم بسته بیاید و به خاطر مشکلات مالی هر شرطی را قبول کند و در مقابل کل حاکمیت کشور و دارایی‌های دولت را بفروشند؟ یا به بهانه خصوصی سازی بیاییم کسری بودجه را جبران کنیم؟ آیا نباید نگران باشیم؟ ما حق نداریم نگران باشیم؟ به خاطر این ریش سفید من بگویید که دولت‌های قبلی که ما نیز با آن‌ها بودیم و ما در اکثریت بودیم، چه مشکلاتی به خاطر همین مالیات بر ارزش افزوده داشتیم و با تصمیم گیران مالیاتی؟ همین دولتی که می‌خواستند تشکیل دهند، در اولین قدم مالیات بر ارزش افزوده را بالا می‌برد در حالی که ما تعهد دادیم که اجازه نمی‌دهیم که مردم دوباره زیر بار فشار اقتصادی بروند.
 
آیا مردم تحمل این فشار‌ها را دارند؟ شما دیدید که وقتی چند لیر برای واتساپ اضافه کردند، چه جنجالی در لبنان به پا شد. آیا ما نباید بترسیم و نگران باشیم که می‌خواهند با سرمایه سپرده گذاران چکار کنند؟ آری عزیزان! ما می‌ترسیم برای کشورمان، برای مردممان، برای دارایی‌های دولت، برای دارایی‌های سپرده گذاران. ما از شروط صندوق بین المللی پول می‌ترسیم، ما می‌ترسیم از این که از بد به بدتر برویم. البته من ادعا نمی‌کنم که راه حل‌های سحر آمیز و جادویی دارم، بلکه گفتیم که جایگزین‌هایی هست.
 
به هر حال ما طرح‌هایی پیشنهاد کردیم و گفتیم که ما می‌توانیم از ایران فرآورده‌های نفتی بگیریم که می‌تواند میلیارد‌ها دلار برای خزانه لبنان فراهم کند، یا اینکه نگاه مان به شرق باشد بدون اینکه غرب را رها کنیم اگر ممکن باشد، همچنین روسیه، چین، عراق، جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورها. اما دیدید و شنیدید که چه کردند و آمریکایی‌ها چه تهدید‌هایی کردند، ما فقط گفتیم که جایگزین‌هایی داریم، بیایید با هم همکاری کنیم، چرا فقط به یک طرف متمایل می‌شویم؟

حال من به صراحت می‌گویم که ما دیگر برای مقاومت یا غیر مقاومت، دیگر نمی‌توانیم به دولت پشت کنیم و چشم بسته رفتار کنیم و بگوییم هر دولتی باشد و هر تصمیمی بگیرد و ما تسلیم شویم. اصلا چنین چیزی نیست و ما نمی‌توانیم بپذیریم. به هیچ وجه چنین چیزی جایز نیست.
 
ما در حزب الله به دنبال سلطه و قدرت نیستیم، به دنبال حضور در دولت هستیم. خوب این درباره آنچه اتفاق افتاد، اما باید درمورد اصولی نیز سخن بگوییم که در دولت‌های بعدی باید رعایت شود، این اصول را باید مشخص کنیم. من درباره کنفرانس آقای مکرون مطالبی دارم، هم درباره جزئیات و هم درباره کلیات آن، خوب ببینید که جناب رئیس جمهور فرانسه مشکل را به گردن فراکسیون‌ها و جریان‌های سیاسی انداخت.
 
ما در این باره می‌گوییم که آیا طرح فرانسه گفته بود که چهار نخست وزیر پیشین، خود به تنهایی بیایند و دولت تشکیل بدهند و آن را به همه فراکسیون‌های پارلمان و به رئیس جمهور تحمیل کنند و خودشان آن را اداره کنند، وزیران را معرفی و آن‌ها را از همه طوایف تعیین کنند؟ بله یا خیر؟ ما جواب گرفتیم و گفتند نه طرح فرانسه اینگونه نبوده است.
 
حال کنکاش کنیم که چه کسی طرح فرانسه را ناکام گذاشت و چه کسی از این فشار فرانسوی‌ها بهره برداری کرد تا بیاید و چنین دولتی تشکیل بدهد و آن را تحمیل کند و در واقع بدعتی را پایه گذاری کند و بخواهد دستاورد‌های سیاسی به دست آورد که در ۱۵ سال گذشته نتوانسته است؟ خودتان ببینید و بیاندیشید. شما ببینید که چه چیزی در حال رخ دادن است؟
 
آنچه رخ می‌دهد بسیار مصیبت بار است. خوب آنچه اتفاق افتاد طرحی برای هیمنه و تسلط یک گروه کوچک بر کل ساختار سیاسی لبنان بود و اینکه همه نیرو‌های سیاسی لبنان کنار بروند؛ لذا خواهش می‌کنم که ناکامی ابتکار خود را به گردن همه نیاندازید. معین کنید که دقیقا چه کسانی باعث ناکامی این طرح شدند. خوب وقتی آمدید و گفتید که همه جناح‌های سیاسی در این ناکامی مقصرند.
 
حالا من نمی‌خواهم فقط از حزب الله دفاع کنم، بلکه بر عکس من آرزو می‌کردم که آقای مکرون بیاید و بگوید که اصلا حزب الله مقصر است و بقیه را زیر سوال نمی‌برد. عزیز من! اصلا برخی جناح‌های سیاسی در لبنان هستند که با آن‌ها چیزی مطرح نشد، با آن‌ها مشورت نشد، اصلا برخی از این نیرو‌ها را آدم حساب نکردند، اصلا نمی‌دانند چه نام‌هایی مطرح بوده است. چرا آن‌ها باید مقصر شمرده شوند؟ اینگونه به آن‌ها اتهام بزنید.
 
شما همه نهاد‌ها را متهم می‌کنید. خوب رئیس مجلس مخاطب بوده است، اما رئیس جمهور چکار کرده است؟ چه اشتباهی داشته است؟ چرا باید مسئولیت بر دوش او باشد؟ مشکل وی کجا بود؟ خوب به هر حال شما می‌خواهید همگان را مسئول بدانید به این علت که طرح فرانسه ناکام مانده است، حتی رئیس جمهور لبنان، شما بگویید میشل عون چکار کرده است؟ چرا او مسئول باشد؟ اصلا نوبت به میشل عون نرسید، حتی یک نفر نرفت که فهرست را به او بدهد که این اسامی وزیران، این را باید امضا کنید یا نه.

اما موضوع سوم، گفته بودند مسئولیت بر عهده ما است و ما داریم به سمت بدتر می‌رویم. برعکس آنچه ما انجام دادیم، مانع رفتن کشور به سمت بدتر شدن و بحرانی شدن اوضاع بود. آری هم اکنون اوضاع ما بد است,، اما امیدواریم که دوباره خود لبنانی‌ها بنشینند و از بد به بهتر بروند نه از بد به بدتر. حالا موارد بعدی را بگویم.
 
خوب ما چه تعهدی دادیم که ما وفادار نبودیم؟ چه قولی دادیم و وفادار نبودیم؟ آقای محمد رعد که خدا حافظ او باشد، نماینده و رئیس فراکسیون وفاداری به مقاومت، در مباحثات خود به طور صریح گفت که آری ما فهرست را خواندیم و ما نود درصد پیشنهاد شما را پذیرفتیم. آقای مکرون گفت شما واقعا نود درصد را پذیرفتید؟ او گفت آری ما قبول داریم البته دیگر نگفت که آن ده درصد چه بوده است. اگر فرض کنیم که ما صد درصد موافق بودیم، خوب جناب مکرون! ما چه وعده‌هایی داده ایم که به آن عمل نکرده ایم.
 
دبیر کل حزب الله لبنان درباره طرح پیشنهادی مکرون و اتهام های وارد شده به حزب الله در خصوص تعلل در اجرای این طرح گفت: در وارد کردن این اتهام به حزب الله مطالب مختلفی گفته شده است اما نهایت چیزی که گفته اند این بوده است که شما در ابتدا با تشکیل دولت وحدت ملی موافقت کردید اما بعداً از این مساله عقب نشینی کرده و آن را باطل کرده اید، باشد فهمیدیم اشکال ندارد، حال اشتباه ترجمه بوده، یا فشار آمریکا یا سعودی بوده است که آنها این مطلب را بیان کرده اند به هر حال کار نداریم. آمدید و گفتید -شاید بهترین چیزی هم که گفتید همین باشد- دولت فن سالاری از افراد مستقل تشکیل شود.
 
حال سوال این است که این وزرای مستقل را چه کسی معرفی می کند. این مساله در طرح فرانسه نیامده است. هیچ کس با دیگری توافق نکرده است که چگونه وزرا معرفی شدند. احزاب هستند که این ها را معرفی می کنند، مثلاً سعد الحریری رئیس یک حزب است، نجیب میقاتی رئیس یک حزب است، فواد السنیوره عضو حزب است، حالا چطور می شود که برخی احزاب حق داشته باشند که تمامی وزرا را معرفی کنند اما بقیه احزاب چنین حقی را نداشته باشند. 
 
جناب رئیس جمهور [فرانسه] ما متعهد نشده ایم که با دولت جدید هرگونه که باشد همراهی کنیم، ما متعهد نشده ایم که کشور را به دولت جدید هرطور که باشد تقدیم کنیم، هیچ کس با دیگری توافق نکرده است که دولت چگونه تشکیل شود و چه کسی وزرا را معرفی کند، این مساله در طرح هم نیامده است اما از طرح ارائه شده سو استفاده شده تا این مساله را به تشکل ها و احزاب سیاسی لبنان تحمیل کنند.

جناب رئیس جمهور فرانسه ما در پیش دوست و دشمن معروف به آن هستیم که به وعده ها و تعهدات خود عمل می کنیم. اعتباری که ما نزد دشمن داریم همچون اعتباری است که نزد دوستان خود داریم. ما برای اینکه به وعده های خود عمل کنیم جانفشانی می کنیم. ما حتی دوستان و هم پیمانان ما را از خود می رنجانیم برای آنکه به وعده های خود عمل کنیم و دیگر لازم نیز نیست که برای این مساله مثال ذکر کنم زیرا این امر بر همگان روشن و آشکار است.

هیچ کس حق ندارد که از وعده هایی که در خصوص ارائه کمک های مالی می دهد برای خط زدن نیروهای سیاسی اساسی کشور سواستفاده کند و نتایج انتخابات را دور بزند.
 
امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه می‌گوید جنبش امل و حزب الله و در واقع شیعه باید بین یکی از این دو گزینه انتخاب کنند، آن‌ها یا باید دموکراسی را برگزینند یا وضعیت بدتر را. ما دموکراسی را برگزیده ایم، اما آنچه او از ما خواسته است با دموکراسی منافات دارد. اگر انتخابات توجه به نتایج آن دموکراسی نیست پس دموکراسی چیست. دموکراسی در سال ۲۰۱۸ نتیجه خود را نشان داد و اکثریت سیاسی پارلمان معلوم شد، اما جناب رئیس جمهور فرانسه شما خواهان آن هستید که اکثریت پارلمانی کنار کشیده و خود را تابع اقلیت گردانیده و کشور را به اقلیت و حتی بخشی از اقلیت پارلمانی وابگذارد.

ما انتخابات پارلمانی و شورا‌ها را برگزیده ایم. ما شراکت سیاسی را برگزیده ایم. ما وضعیت بدتر را انتخاب نکرده ایم. ما جنگ را انتخاب نکرده ایم. ما به هیچ کس تجاوز نکرده ایم. این صهیونیست‌ها بودند که جنگ علیه کشور ما به راه انداختند و کشور ما را اشغال کردند و ثروت‌های ما را مصادره کردند و این صهیونیست‌ها هستند که کشور ما را تهدید می‌کنند.

ما به سوریه برای نبرد با غیرنظامیان نرفتیم، ما با موافقت دولت سوریه به این کشور رفتیم تا با گروه‌هایی که خود شما هم آن‌ها را تروریستی و تکفیری می‌دانید بجنگیم، فرانسه خود بخشی از ائتلاف بین المللی برای مبارزه با تروریست‌ها است و خود شما هم به صورت غیرقانونی و بدون موافقت دولت سوریه در خاک فرانسه حضور دارید.

ما برای مبارزه با غیرنظامیان به سوریه نرفتیم ما برای دفاع از کشورمان و سوریه و منطقه در برابر خطرناک‌ترین طرح -پس از طرح صهیونیستی- در منطقه به سوریه رفتیم، ما برای مبارزه با طرح تروریسم تکفیری در سوریه حاضر شدیم. ما بخشی از طبقه فاسد نیستیم. ما پولی از پول‌های کشور را برنداشته ایم. اینکه پول ما از کجا می‌آید کاملاً مشخص و آشکار است. ما درآمد‌های خاصی نداریم که بخواهیم از آن‌ها محافظت کنیم یا طرح‌های حزبی نداریم که به دنبال محافظت از آن‌ها باشیم.

گفته می‌شود که ما جلوی تشکیل دولت را گرفته ایم. این حرف نادرست است ما با تعیین مصطفی ادیب به عنوان نخست وزیر مسئول تشکیل کابینه موافقت کردیم ما بدون تفاهم‌های پیشین و بدون پیش شرط و صرفاً بر اساس حسن نیت با انتخاب ادیب موافقت کردیم، اینکه ما با تسهیل تشکیل دولت موافقت کنیم یک امر است و اینکه کلاً تسلیم شویم مساله دیگر است. اینکه ما کشور را به کور‌ها تسلیم کنیم مساله‌ای دیگر است.

ما بازی ارعاب و هراس افکنی علیه هیچ کس در پیش نمی‌گیریم، متاسفانه مکرون چنین ادعایی دارد حتی اگر این ادعا در چارچوب ابراز تردید در خصوص نتایج انتخابات لبنان باشد.
 
آقای مکرون سفارت و سازمان اطلاعات تو که در لبنان حضور دارند می‌توانی از آن‌ها مسائل را بپرسی، آن‌ها به تو خواهند گفت که در لبنان کوچک، رسانه ها، وسائل ارتباط جمعی، شخصیت‌های رسانه‌ای و سیاسی و روزنامه‌ها روز و شب به ما توهین می‌کنند و به ما فحش می‌دهند و ما را خراب می‌کنند و به ناروا ما را متهم می‌کنند و از هیچ کس هم ترسی ندارند.
 
این در حالی است که در برخی کشور‌های عربی که تو (مکرون) از آن‌ها حمایت می‌کنی و دوست و هم پیمان تو هستند حتی یک نفر جرأت آن را ندارد که مطلب کوتاهی در توئیتر علیه عادی سازی روابط با اسرائیل بنویسد یا از فلان پادشاه یا امیر انتقاد کند. نه ما هیچکس را نمی‌ترسانیم، اما اگر کسی خودش ترسیده مساله مربوط به خودش است، اما ما هیچ کس را نمی‌ترسانیم. مساله اخیر این است که امیدوارم دولت فرانسه به برخی لبنانی‌ها گوش فرا ندهد.

همچنین گفته می‌شود که ایران خواهان مانع تراشی بر سر راه طرح فرانسه شده است، ایران خواسته است که در معرفی وزیران دولت سختگیری شود، ایران از جنبش امل و حزب الله خواسته است که وزارت دارایی در اختیار آن‌ها باشد، ایران، این‌ها حرف‌های پوچ و واهی است. ایران اینگونه نیست، ایران مثل شما نیست. ایران در امور لبنان دخالت نمی‌کند. کسانی که درباره امور لبنان تصمیم می‌گیرند ما هستیم. ما تصمیم می‌گیریم که در لبنان چه کار کنیم. این ما و جنبش امل و دیگر هم پیمانان مان هستیم که برای لبنان تصمیم می‌گیریم. ایران در لبنان نه مداخله می‌کند و نه خواسته‌های خود را به کسی دیکته می‌کند.

همچنین صحبت از توافق ایران و آمریکا و مذاکرات آمریکا و ایران شد و ادعا شد که عملکرد حزب الله تابع این توافق و مذاکرات است. باید گفت که میان ایران و آمریکا هیچ توافق و مذاکره‌ای وجود نداشته است و ندارد دستکم تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هیچ مذاکره‌ای در کار نخواهد بود و همه ایرانی‌ها بر این مساله تاکید کرده اند.

گفته می‌شود که ایران می‌خواهد به فرانسه فشار بیاورد تا در شورای امنیت به نفعش باشد، این چه حرف بی خودی است که می‌زنید.
اگر بخواهد این جهل و نادانی باقی باشد و اگر این شیوه اشتباه بخواهد ادامه داشته باشد معنای آن این است که هیچ کس در لبنان به نتیجه نمی‌رسد، زیرا مقدمات اشتباه همیشه منجر به نتایج اشتباه می‌شود.

آقای مکرون اگر می‌خواهی در بیرون از لبنان به دنبال علل ناکامی طرحت بگردی این علل را در آمریکا که لبنان را مورد تحریم قرار داده و لبنان را تهدید به تحریم کرده و در سخنرانی ملک سلمان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد دنبال کن.

گذشته از اشکال‌های محتوایی طرح مکرون، به اشکالاتی که در شکل و ساختار این طرح وجود دارد بپردازیم، وقتی مکرون می‌آید و می‌گوید تمامی نیرو‌های سیاسی و روسای نهاد‌های قانون اساسی مرتکب خیانت شده اند؛ باید از او پرسید چگونه خیانت رخ داده است، چه کسی گفته است این مسئولان مرتکب خیانت شده اند. اولاً ما نمی‌پذیریم که کسی ما را به ارتکاب خیانت متهم کند.
 
ما چنین اقدام برتری جویانه‌ای را رد و محکوم می‌کنیم و آن را در قبال خود و هیچ یک از نیرو‌های سیاسی لبنان نمی‌پذیریم. ما این لحن و این شیوه را نمی‌پذیریم. ما نمی‌پذیریم که کسی در این مساله تردید کند که ما انسان‌های محترمی هستیم و حزبی محترم هستیم و به وعده‌های خود احترام می‌گذاریم و به دیگران نیز احترام می‌گذاریم، ما اجازه نمی‌دهیم کسی ما را متهم به فساد کند.
 
اگر دوستان فرانسوی پرونده‌های فساد وزرای حزب الله یا نمایندگان حزب الله و مسئولان حزب الله را دارند و مدعی هستند که این‌ها پول کشور را خورده اند، من می‌پذیرم که این افراد مورد محاکمه قرار گرفته و در پیشگاه دستگاه قضایی لبنان حاضر شوند و ما هرکس که نامش در این پرونده‌های فساد باشد به دستگاه قضایی تسلیم می‌کنیم. این یک چالش واقعی است. من این مساله را صد بار گفته ام و باز هم آن را بیان می‌کنم. اینکه دم از وجود طبقه فاسد و نیرو‌های سیاسی فاسد زده می‌شود امری قابل پذیرش نیست.

وقتی مکرون از لبنان دیدن کرد ما از وی و طرحش استقبال کردیم. اما ما از اینکه وی دادستان، بازپرس، قاضی و صادرکننده حکم باشد استقبال نکرده ایم، ما از اینکه او قیم، والی و حاکم بر لبنان باشد استقبال نکرده ایم. ما از مکرون و طرح فرانسه به عنوان دوستانی که لبنان را دوست می‌دارند و قصد کمک به لبنان را دارند استقبال کرده ایم ما به آن‌ها به چشم کسی نگریسته ایم که می‌خواهند به لبنان برای خروج از بحران هایش کمک کنند و می‌خواهند میان دیدگاه‌های مختلف نزدیکی حاصل کنند، این یعنی دوستی، میانجی گری، برادری، محبت.
 
اما به هیچ وجه به معنای آن نیست که ما خواسته باشیم کسی -چه مکرون چه هرکس دیگر- قیم یا، ولی یا حاکم یا قاضی لبنان باشد. من از اینکه لبنانی‌ها چنین تصمیمی گرفته باشند خبر ندارم. از این رو ما امیدواریم که در محتوا و شکل این طرح تجدید نظر صورت بگیرد.
ما همچنان هم از طرح رئیس جمهور فرانسه استقبال می‌کنیم و برای مذاکره، همکاری، گشایش و گفتگو با فرانسوی‌ها و تمامی دوستان لبنان و تمامی نیرو‌های سیاسی موجود لبنان آماده هستیم، اما شیوه‌ای که طی ماه گذشته در پیش گرفته شد درست نبوده و واقعیت‌ها و حقایق موجود نادیده گرفته شده است، با این شیوه نمی‌توان به نتیجه رسید.
 
ما آماده هستیم و امیدواریم که این طرح به موفقیت بیانجامد و از تکمیل آن حمایت می‌کنیم و مانند سایرین به آن امید بسته ایم، با این حال من خواهان تجدید نظر در زمینه شیوه، عمل، فهم، تحلیل، استنتاج و مدیریت کار هستیم. همچنین ما خواهان تجدید نظر در لحن سخن گفتن نیز هستیم. مهمترین چیز احترام است. مهمترین چیز عزت مردم است.
 
خدشه‌ای که دو روز پیش وارد شد خدشه بر عزت ملی بود. اینکه برخی مردم از احزاب سیاسی و طبقه سیاسی خشمگین هستند حق شان است که خشمگین باشند، اما کسی حق ندارد که فساد و نادرستی را به همگان تعمیم دهد و همه نهادها، احزاب و نیرو‌های سیاسی را متهم کند. این مساله با عزت ملی منافات دارد و درست نیست.
 
ما می‌دانیم که فرانسوی‌ها اخلاقمند بوده و در عمل از دیپلماسی بهره می‌برند و از زبان نرمی استفاده می‌کنند، اما نمی‌دانم یکشنبه شب چه رخ داد که به گونه‌ای متفاوت عمل کردند. به هر حال ما به خاطر مصلحت کشورمان به صورت گشاده عمل می‌کنیم. هم اکنون در مرحله‌ای جدید هستیم و طبیعی است که تشکل‌های پارلمانی اقدام به رایزنی و گفتگو با یکدیگر کنند. فرانسوی‌ها هم به دنبال تکمیل طرح پیشنهادی شان باشند و از اندیشه‌ها و مبانی جدید سخن به میان آورده شود. من البته در اینجا به دنبال طرح اندیشه‌ها و راه حل‌های جدید نیستم، زیرا این مساله نیازمند گتفگو با هم پیمانان و دوستان ما است. اما هیچ کس نباید از فعالیت مایوس شود بلکه همگی باید با همدیگر تلاش کنیم. ما همچنان بر تفاهم همگانی و همکاری همگانی برای عبور از مرحله بد به مرحله خوب اصرار داربم نه اینکه از مرحله بد به مرحله بدتر برویم.

مساله اخیر این است که در هفته‌های گذشته مسائل تازه‌ای در منطقه به وقوع پیوست و بحرین و امارات به کاروان عادی سازی روابط با اسرائیل پیوستند. ابتدا باید موضع ملت بحرین در قبال این اقدام را بیان کنیم، جوانان بحرینی با وجود سرکوب و خطراتی که آن‌ها را تهدید می‌کرد در اعتراض به این اقدام به خیابان‌ها آمدند. علما ساکن در بحرین نیز با نام خود و با لحنی آشکار و شدید بیانیه صادر کردند.
 
رهبران و علما بحرین در داخل و خارج از کشور و در رأس آن‌ها آیت الله شیخ عیسی قاسم بیانیه صادر کردند و احزاب و نیرو‌های سیاسی و تشکل‌های سیاسی و شخصیت‌های مختلف و برخی از نمایندگان در مجلس نمایندگان در قبال این اقدام موضع گرفتند. این موضع موضعی افتخارآمیز است. دولت، پادشاه یا مقاماتی که این تصمیم را گرفته اند اساساً توان تصمیم گیری مستقل را ندارند بلکه با بحرین به عنوان استانی از استان‌های عربستان برخورد می‌شود.
 
حسابی که ما روی ملت بحرین باز کرده ایم در مورد تمامی ملت‌ها نیز وجود دارد. ما به ملت صابر، شجاع، عزیز، مخلص و وفادار درود می‌فرستیم، این ملت با وجود زخم‌هایی که بر تنش مانده و با وجود آنکه شمار زیادی از جوانان، علما، سران و شخصیت‌های نمادین بحرین در زندان‌ها هستند، ایستاده و ترسی به دل خود راه نمی‌دهد و از موضع خود با شجاعت تمام دفاع می‌کند و سینه خود را برای دریافت گلوله گشوده اند و دست شان را برای بازداشت شدن بر هم نهاده اند. با این حال آن‌ها سخن طنین انداز حق را در دوره سکوت، خیانت، سرسپردگی و خضوع بیان کرده اند.

ما به ملت‌ها دلبسته ایم. ملت‌ها در جهان عرب دارای مواضع افتخار آمیزی بوده اند. موضع دولتی و مردمی تونس، موضع دولتی و مردمی الجزایر برای ما امید بخش بوده است.

مسلماً امروز ما از ملت سودان که تاریخ جهاد و مبارزه آن‌ها علیه استعمارگران مشخص است درخواست می‌کنیم که به بهانه‌های فهرست افراد و گروه‌های تروریستی و وضع اقتصادی اقدام به عادی سازی روابط با اسرائیل نکنند. ملت سودان، نخبگان این کشور و احزاب سودان، باید اتخاذ موضع مناسب کنند. زیرا یکی از کشور‌هایی که در فهرست عادی سازی روابط با اسرائیل قرار داد سودان است. به هر حال حتی اگر دولت‌ها اقدام به عادی سازی روابط کنند، یک شکست و امری نادرست محسوب می‌شود.

امید بستن به ملت‌ها اساس کار ما است. بیش از چهل سال است که پیمان کمپ دیوید میان مصر و اسرائیل منعقد شده است، ببینید از این پیمان چه عاید مردم مصر شده است.

امارات مدعی است که ما از جنگ‌ها و جانفشانی‌ها خسته شدیم. راستش این است که‌ای امارات تو نه جنگیده‌ای و نه جانفشانی کرده ای. آن‌ها که جانفشانی کرده اند، مصری ها، لبنانی ها، فلسطینی ها، مصری ها، لبنانی و اردنی‌ها هستند. این ملت‌هایی که جانفشانی کرده اند اقدام به عادی سازی روابط خود با اسرائیل نمی‌کنند.
 
دبیر کل حزب الله لبنان همچنین تاکید کرد تا زمانی که ملت فلسطین به حقوق خود پایبند است ما نگرانی‌ای در خصوص هر آنچه در منطقه می‌گذرد، نداریم. آن‌ها که اقدام به عادی سازی روابط با اسرائیل کردند و آن‌هایی که در صف عادی سازی قرار گرفته اند، آخرت شان را که از دست داده اند و محاسبه‌های دنیوی شان ناکام باقی می‌ماند و آن‌ها پی خواهند برد که حتی حساب و کتاب‌های دنیوی شان نیز اشتباه است.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
گزارش خطا
Bookmark and Share
X Share
Telegram Google Plus Linkdin
ایتا سروش
عضویت در خبرنامه
نظر شما
آخرین اخبار
زعفران؛ محصولی کم‌آب بر و پرسود برای کشاورزان زنجانی
رشد ۵۶ درصدی طرح های سرمایه‌گذاری در استان خراسان جنوبی
تا اواسط هفته ، زنجان بدون باران
تقویم و اوقات شرعی یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴ به افق قم
سهم استان زنجان از درآمدهای معدنی کجا هزینه می‌شود؟
تقویم روز و اوقات شرعی گیلان، ۱۸ آبان ۱۴۰۴
پرداخت بیش از دو هزار میلیارد ریال غرامت به کشاورزان لرستانی
کلاهبرداری ۳۰ میلیارد ریالی در تبریز
کاهش ۷۵ درصدی میزان بارندگی در آذربایجان‌غربی
اختصاص ۱۰ میلیارد تومان برای تجهیز مرکز فنی حرفه‌ای میانه
ادامه روند افزایشی دمای هوا در سمنان
پیشرفت نهضت مدرسه‌سازی در طرح‌های حمایتی مسکن
تامین زیرساخت‌ها چالش اصلی سرمایه گذاری در خراسان جنوبی
لزوم جدیت دستگاه‌های متولی در تنظیم بازار
اختصاص ۹۹۰ میلیارد تومان به طرح های آبرسانی روستایی و فاضلاب لرستان
برگزاری جشنواره شکرانه برداشت زعفران در روستای منجیل آباد رباط کریم
برگزاری آئین پایانی نخستین سوگواره تعزیه (آلاله ها) منطقه شرق استان تهران
تقویم و اوقات شرعی ۱۸ آبان ۱۴۰۴
خوابگاه‌های دانشگاه ایلام میزبان بیش از ۳ هزار دانشجو
اجرای طرح نسل پاک جزیره پاک در کیش
  • پربازدیدها
  • پر بحث ترین ها
استخدام در سازمان صداوسیما
آغاز گازسوز کردن رایگان خودرو‌های شخصی
سرلشکر صفوی: کلید ساخت ایران قدرتمند سواحل مکران است
کشور با همراهی مردم و نیرو‌های مسلح، پیروز جنگ ۱۲ روزه شد
آغاز رویداد ملی ایران جان، خراسان جنوبیِ ایران
فرآیند حذف چهار صفر از پول ملی آغاز شد
اعمال محدودیت آبی شبانه در تهران برای پر شدن مخازن
دخالت‌های خارجی و امید به اتحاد، چالش‌های انتخابات عراق
بیش از ۹۰ درصد سد کرج خالی است
آغاز رسمی رویداد ملی ایران جان در خراسان جنوبی
رشد اقتصادی خراسان جنوبی با فرآوری محصولات معدنی در داخل استان
سامانه نوبت‌دهی اینترنتی مراکز درمانی تأمین اجتماعی راه‌اندازی شد
کشف سوخت قاچاق در آب‌های ساحلی خوزستان
نصب سقاخانه‌های جدید به یاد شهدای اقتدار در زنجان
موافقت با استقرار ۴۲۹ واحد صنعتی در زنجان
آغاز همکاری سازمان راهداری و پلیس‌راه برای شناسایی هزار نقطه پرخطر  (۲ نظر)
حقوق کارکنان باید مستقیم به حسابشان واریز شود  (۱ نظر)
تهران تا آخر پاییز بارش باران ندارد  (۱ نظر)
واکنش محیط‌زیست هرمزگان به کشتن الاغ‌ها  (۱ نظر)
ده‌ها هزار غیرنظامی در سودان کشته شدند  (۱ نظر)
نیروهای مسلح ایران قوای ناتو را شکست دادند   (۱ نظر)
اتحادیه اروپا: الفاشر تبدیل به گورستان بشریت شده است  (۱ نظر)
پیوند دو ملت ایران و پاکستان ناگسستنی است  (۱ نظر)
تسهیلات وام ازدواج  (۱ نظر)
همکاری‌ سازنده ایران، چین و روسیه در مقابله با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا  (۱ نظر)
تشییع و خاکسپاری مادر شهید محمد سلیمانی در شهر ورزنه  (۱ نظر)
هوای اصفهان و ۳ شهر مجاور آلوده است  (۱ نظر)
پلمب ۶ کافه به علت برگزاری جشن هالووین  (۱ نظر)