نقش الکترال کالج در انتخاب رئیس جمهور آمریکا

اعضای الکترال کالج، چگونه انتخاب می‌شوند؟
هر چهار سال یک‌بار که انتخابات ریاست ‌جمهوری در آمریکا برگزار می‌شود، مقایسه آمار و سیستم رأی‌گیری همچون معمایی تا چندین روز بسیاری را در سراسر جهان سردرگم می‌کند. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در حالی برگزار ‌شد که افکار عمومی و اصحاب رسانه در سرتاسر جهان نظاره‌گر آن بودند.

 

فرایند رای گیری در انتخابات آمریکا؛ پیچیده و بحث برانگیز
در آمریکا قانون سراسری برای انتخابات وجود ندارد و هر ایالت بر اساس قوانین داخلی، انتخابات را برگزار می‌کند و آنان عموما شیوه‌های مختلفی را در پیش می‌گیرند.
در آمریکا سن حق رای، ۱۸ سال به بالا است. در طول زمان، ابتدا مردان سفید متمکن، سپس مردان سفید فقیر، سپس مردان سیاه، سپس زنان و در نهایت جوانان بین ۱۸ تا ۲۱ سال دارای حق رای شدند. با این حال، برخی افراد مانند محکومین جرائم، از حق رای محروم هستند.
هر ایالت در آمریکا به شیوه مدنظر خود، برگه‌های رای را چاپ می‌کند. در برخی از ایالت ها، رای دهندگان باید بر روی برگه‌ها علامت بزنند یا در بعضی جاها، آنان باید با دستگاه، پانچ کنند. شیوه‌های متعدد اخذ رای، اغلب، موجب سردرگمی رای دهندگان شده و بر روند انتخابات تاثیر منفی می‌گذارد.
در امریکا قاعده‌ای به نام "دسترسی به صندوق" وجود دارد که اجازه می‌دهد نام نامزد انتخابات ریاست جمهوری بر روی برگه‌های رای چاپ شود. ممکن است نامزدی در یک یا چند ایالت حائز شرایط "دسترسی به صندوق" نباشد و نامش روی برگه‌های رای درج نشود.
هر شهروند امریکایی برای رای دادن باید ابتدا ثبت نام کند. البته ثبت نام اجباری نیست، اما بدون انجام آن، امکان شرکت در انتخابات وجود ندارد. در بعضی از مناطق آمریکا، در روند ثبت نام از شرکت کنندگان، از جمله درمورد اقلیت‌ها اخلال بروز می‌کند که می‌تواند نتایج انتخابات را تحت تاثیر قرار دهد.
از سال ۱۹۹۳ با تصویب قانونی، برخی از رای دهندگان حائز شرایط می‌توانند از طریق پست یا ایمیل، در انتخابات شرکت کنند. این آرا چند ماه قبل از روز انتخابات ارسال و در روز انتخابات شمارش می‌شود. با گسترش شیوع کرونا در امریکا، تمایل برای برگزاری انتخابات پستی افزایش یافته است.


کالج الکترال یا ۵۳۸
کالج الکترال یا هیئت انتخاب کننده رئیس جمهور به گروهی از افراد اطلاق می‌شود که توسط هر ایالت انتخاب می‌شوند تا رسما رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور ایالات متحده را انتخاب کنند.
در فصل دوم بخش اول بند دوم قانون اساسی آمریکا، تعداد نمایندگان هر ایالت را مشخص کرده است. از سال ۱۹۶۴ تاکنون ۵۳۸ انتخاب کننده در کل آمریکا وجود داشته است. این عدد ۵۳۸ در واقع مجموع ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان به علاوه ۱۰۰ کرسی مجلس سنا به علاوه سه نماینده از منطقه کلمبیا است.
هر نامزد ریاست جمهوری باید دست کم، ۲۷۰ رای یعنی بیش از نصف آرای کالج الکترال را به دست آورد. در پاسخ به این سئوال که سهمیه نماینده‌های کالج الکترال از کجا می‌آید باید گفت؛ هر ایالت براساس جمعیت، تعداد مشخصی کالج الکترال دریافت می‌کند. سرشماری در آمریکا هر ده سال یکبار تغییر می‌کند. تعداد رای‌های کالج الکترال از یک ایالت به ایالت دیگر متغیر است. به عنوان مثال اگر یک نامزد انتخابی در انتخابات کالیفرنیا در صندوق‌های رای ۵۱ درصد آراء را به دست آورد، کل ۵۵ رای کالج الکترال را به دست می‌آورد و عملا فرد بازنده هیچ رای کالج الکترال نخواهد داشت. به همین دلیل است که اغلب نامزد‌های ریاست جمهوری تلاش می‌کنند در سه ایالت تگزاس فلوریدا و نیویورک برنده شوند. چرا که فقط از این ایالت ۹۶ رای کالج الکترال به دست خواهند آورد.


آرای الکترال کالج در سراسر پنجاه ایالت آمریکا به شرح زیر است:
ایالت کالیفرنیا= ۵۵ رای               ایالت اوکلاهاما= ۷ رای
ایالت تگزاس= ۳۸ رای                 ایالت اورگان= ۷ رای
ایالت فلوریدا= ۲۹ رای                  ایالت آرکانزاس= ۶ رای
ایالت نیویورک= ۲۹ رای                ایالت آیوا= ۶ رای
ایالت ایلینویز= ۲۰ رای                  ایالت کانزاس= ۶ رای
ایالت پنسیلوانیا= ۲۰ رای              ایالت می‌سی سی پی= ۶ رای
ایالت اوهایو= ۱۸ رای                   ایالت نوادا= ۶ رای
ایالت جورجیا= ۱۶ رای                  ایالت یوتا= ۶ رای
ایالت میشیگان ۱۶ رای                 ایالت نبراسکا= ۵ رای
ایالت کارولینای شمالی= ۱۵ رای      ایالت نیومکزیکو= ۵ رای
ایالت نیوجرسی= ۱۴ رای               ایالت ویرجینیای غربی= ۵ رای
ایالت ویرجینیا= ۱۳ رای                ایالت هاوایی= ۴ رای
ایالت واشنگتن= ۱۲ رای                ایالت آیداهو= ۴ رای
ایالت آریزونا= ۱۱ رای                    ایالت مین= ۴ رای
ایالت ایندیانا= ۱۱ رای                   ایالت نیوهمشایر= ۴ رای
ایالت ماساچوست= ۱۱ رای            ایالت رودلف آیلند= ۴ رای
ایالت تنسی= ۱۱ رای                    ایالت آلاسکا= ۳ رای
ایالت مریلند= ۱۰ رای                   ایالت دلاور = ۳ رای
ایالت مینه سوتا= ۱۰ رای              ایالت بخش کلمبیا = ۳ رای
ایالت میسوری= ۱۰ رای                ایالت مونتانا= ۳ رای
ایالت ویسکانسن= ۱۰ رای            ایالت داکوتای شمالی= ۳ رای
ایالت کلرادو = ۹ رای                  ایالت داکوتای جنوبی = ۳ رای
ایالت کارولینای جنوبی= ۹ رای       ایالت ورمونت= ۳ رای
ایالت کنتاکی = ۸ رای                ایالت وایومینگ = ۳ رای
ایالت لوئیزیانا= ۸ رای               ایالت کانکتیکت= ۷ رای

 

اعضای الکترال کالج چه کسانی هستند؟
به طور خلاصه الکترال‌ها (انتخاب‌کنندگان) افراد منتخب از جانب احزاب سیاسی ایالت‌های خود هستند تا برای انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور رای دهند. الکترال‌ها می‌توانند رهبران حزبی ایالت‌ها یا مقامات منتخب باشند، گاهی اوقات آن‌ها افرادی هستند که با نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری، ارتباطات شخصی دارند. به عنوان مثال، بیل کلینتون امسال به عنوان عضو الکترال ایالت نیویورک است.
تعداد الکترال‌های هر ایالت با تعداد نمایندگان و سناتور‌هایی که در کنگره دارد، برابر است- در مجموع تعداد اعضای کالج الکترال پانصد و سی و هشت نفر به اضافه سه الکترال دیگر از واشینگتن دی سی (پایتخت آمریکا) است.

آیا نمایندگان الکترال باید مطابق با نتایج آرای مردمی در ایالات خود، رای دهند؟
نه ضرورتا. دست کم یک نفر گفته است که به ترامپ رای نخواهد داد. نه در قانون اساسی آمریکا و نه در قوانین فدرال، نمایندگان الکترال‌ها به رای دادن به شیوه خاص ملزم نشده‌اند. قوانین ایالتی وجود دارند که آن‌ها را ملزم می‌کنند بر اساس نتایج آرای مردمی در آن ایالت رای دهند؛ دیگران نیز بر اساس تعهدات حزبیشان الزاماتی را باید رعایت کنند.
بر اساس برخی قوانین ایالتی، الکترال‌ها به اصطلاح بی‌وفا که برخلاف نتایج آرای ایالت‌ها رای می‌دهند، احتمالا جریمه یا رد صلاحیت و جایگزین می‌شوند. تاکنون هیچ عضو الکترال کالج به علت رای دادن بر خلاف نتایج ایالتش، تحت پیگیرد قانونی قرار نگرفته است. تقریبا همه نمایندگان الکترال‌ها در گذشته بر اساس نتایج آرای ایالت‌های خود رای داده‌اند.

صلاحیت‌های یک عضو «کالج انتخاباتی» کدامند؟
قانون اساسی آمریکا شامل مفاد بسیار اندکی درباره صلاحیت‌های اعضای کالج انتخاباتی (مجمع گزینندگان) است. ماده ۲، بخش ۱، پاراگراف ۲ پیش بینی می‌کند که هیچ سناتور یا نماینده یا شخصی که پست دولتی در آمریکا دارد، به عنوان عضو کالج انتخاباتی برگزیده نمی‌شود. متمم چهاردهم مقرر می‌دارد که مقامات دولتی که در شورش یا طغیان علیه آمریکا نقش داشته اند یا به دشمنان آن کمک کرده یا پناه داده اند، صلاحیت خدمت در کالج انتخاباتی را ندارند. این ممنوعیت مربوط به دوران پس از جنگ داخلی آمریکاست.
هر ایالت بنا بر تشخیص خود، اسامی نمایندگان کالج انتخاباتی منصوب شده آن ایالت را تأیید می‌کند. تأیید این اشخاص از سوی ایالت، به طور کلی برای تعیین صلاحیت آن‌ها کافی است.

چه کسی اعضای کالج‌های انتخاباتی را گزینش می‌کند؟
انتخاب اعضای کالج‌های انتخاباتی هر ایالت، فرایندی دو بخشی است. نخست، احزاب سیاسی در هر ایالت، قبل از انتخابات سراسری، نامزد‌های کالج انتخاباتی بالقوه در آن ایالت را انتخاب می‌کنند. دوم، حین انتخابات سراسری، رأی دهندگان در هر ایالت با انداختن رأی خود به صندوق، کالج‌های انتخاباتی ایالت خود را انتخاب می‌کنند.
قسمت اول این فرآیند توسط احزاب سیاسی در هر ایالت کنترل می‌شود و این فرایند از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. به طور کلی، احزاب یا در کنوانسیون‌های حزب خود در ایالت، اعضای بالقوه کالج‌های انتخاباتی را معرفی یا آن‌ها را با رأی کمیته مرکزی حزب انتخاب می‌کنند. این امر در هر ایالت برای هر حزب با قواعد حاکم بر حزب در ایالت و (بعضاً) با قواعد حاکم بر حزب ملی اتفاق می‌افتد. قسمت اول فرایند منجر به این می‌شود که هر نامزد ریاست جمهوری، فهرستی از اعضای منحصر به فرد خود را برای کالج انتخاباتی داشته باشد.
احزاب سیاسی غالباً افراد را در فهرست خود قرار می‌دهند تا خدمات و تعهد آن‌ها به حزب را تشخیص دهند. آن‌ها ممکن است مقامات منتخب ایالت، رهبران حزب ایالت یا افرادی در ایالت باشند که با نامزد ریاست جمهوری حزب خود وابستگی شخصی یا سیاسی دارند.
قسمت دوم این فرآیند در زمان انتخابات عمومی اتفاق می‌افتد. هنگامی که رای دهندگان در هر ایالت به نامزد ریاست جمهوری مورد نظر خود رأی می‌دهند، آن‌ها به نمایندگان کالج‌های انتخاباتی ایالت خود رأی می‌دهند. نام اعضای بالقوه کالج انتخاباتی، بسته به رویه‌های انتخابات و قالب رأی دهی در هر ایالت، ممکن است در برگه‌های رای گیری زیر نام نامزد‌های ریاست جمهوری وجود نداشته باشد یا نداشته باشد.
فهرست گزینشگران بالقوه نامزد پیروز ریاست جمهوری، به عنوان نمایندگان کالج انتخاباتی ایالت منصوب می‌شوند - به جز در نبراسکا و مین که توزیعی متناسب با کالج‌های انتخاباتی دارند. در نبراسکا و مین Maine، برنده ایالت، دو نماینده کالج انتخاباتی به دست می‌آورد و برنده هر ناحیه کنگره‌ای (که ممکن است همان برنده کل یا یک نامزد متفاوت باشد) یک نماینده کالج انتخاباتی را از آن خود می‌کند. این سیستم به نبراسکا و مین اجازه می‌دهد تا بیش از یک نامزد را در اختیار کالج‌های انتخاباتی قرار دهند.

 

آیا اعضای کالج‌های انتخاباتی می‌توانند دو بار رأی دهند؟
اعضای کالج‌های انتخاباتی دو بار به رئیس جمهور رای نمی‌دهند. وقتی آن‌ها در انتخابات عمومی نوامبر رأی می‌دهند، هنوز عضو کالج انتخاباتی نیستند. آن‌ها در واقع به خود رأی می‌دهند تا به عنوان نماینده کالج انتخاباتی انتخاب شوند. آن‌ها تنها کسانی هستند که در واقع به رئیس جمهور رأی می‌دهند. آن‌ها این کار را در جلسه کالج‌های انتخاباتی (اولین دوشنبه پس از چهارشنبه دوم دسامبر) انجام می‌دهد.

آیا محدودیت‌هایی برای رأی دهی اعضای کالج‌های انتخاباتی (گزینشگران) وجود دارد؟
هیچ بندی در قانون اساسی یا قانون فدرال وجود ندارد که اعضای کالج‌های انتخاباتی را ملزم به رأی دهی بر اساس نتایج آرا عمومی در ایالت‌های خود کند. با این حال، برخی از ایالت ها، این اشخاص را ملزم می‌کنند که آرا خود را طبق آرا عمومی بدهند. این تعهدات به دو دسته تقسیم می‌شوند: گزینشگران انتخاباتی متعهد به قوانین ایالتی و گزینشگران انتخاباتی متعهد به احزاب سیاسی.
دیوان عالی آمریکا معتقد است که قانون اساسی اعضای کالج‌های انتخاباتی را ملزم نمی‌کند کاملاً آزادانه عمل کنند و بنابراین، احزاب سیاسی می‌توانند از آن‌ها تعهد بگیرند که به نامزد‌های حزب رأی دهند. برخی از قوانین ایالتی تصریح می‌کنند که به اصطلاح " گزینشگران انتخاباتی غیروفادار" ممکن است جریمه شوند یا به دلیل دادن رای نامعتبر رد صلاحیت شوند یا فرد دیگری جایگزین آن‌ها شود. دیوان عالی کشور (در سال ۲۰۲۰) اعلام کرد که ایالت‌ها می‌توانند الزامات مربوط به نحوه رای دهی گزینشگران را تصویب کنند. تا کنون هیچ عضو کالج انتخاباتی به دلیل رأی دادن برخلاف وعده اش تحت پیگرد قانونی قرار نگرفته است. با این حال، در سال ۲۰۱۶ چند کالج انتخاباتی رد صلاحیت و جایگزین شدند و برخی دیگر جریمه شدند، زیرا بر اساس وعده خود رأی ندادند.
به ندرت اتفاق می‌افتد که اعضای کالج‌های انتخاباتی با دادن رای به شخص دیگری غیر از نامزد حزب، رای مردم را نادیده بگیرند. آن‌ها معمولاً در حزب خود دارای مقام بالایی هستند یا به خاطر سال‌ها وفاداری به حزب انتخاب شده اند. در طول تاریخ ما به عنوان یک ملت، بیش از ۹۹ درصد از نمایندگان کالج‌های انتخاباتی مطابق وعده و تعهد خود رای داده اند.
"انجمن ملی وزرای امور خارجه" (NASS) خلاصه‌ای از قوانین ایالتی مربوط به رویه‌های مختلف را که از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است، برای انتخاب فهرست نمایندگان کالج‌های انتخاباتی بالقوه و برای برگزاری جلسه کالج‌های انتخاباتی تهیه کرده است.

اگر نمایندگان کالج‌های انتخاباتی به رئیس جمهور رأی می‌دهند، چرا من به عنوان یک شهروند {آمریکا} باید در انتخابات عمومی رأی دهم؟
در طول انتخابات عمومی، رأی شما به تعیین کالج‌های انتخاباتی ایالت کمک می‌کند. وقتی که شما به یک نامزد ریاست جمهوری رای می‌دهید، در واقع به رئیس جمهور رأی نمی‌دهید. در واقع شما به ایالت خود می‌گویید که دوست دارید ایالت شما در جلسه کالج‌های انتخاباتی به کدام نامزد رأی دهد. ایالت‌ها از نتایج انتخابات عمومی (که به آن رای مردمی نیز می‌گویند) برای تعیین نمایندگان کالج‌های انتخاباتی خود استفاده می‌کنند. حزب سیاسی نامزد برنده در ایالت، نمایندگان کالج‌های انتخاباتی یا همان گزینشگران را تعیین (انتخاب) می‌کند.

قاعده "اول فرد برنده"
انتخابات آمریکا هرگز به دور دوم کشیده نمی‌شود؛ شیوه رای گیری در امریکا بر اساس قاعده "اول فرد برنده" (First Past The Post) است، یعنی هر نامزد با هر تعداد آرا که از دیگران جلوتر بود، بدون نیاز به حد نصاب لازم، برنده می‌شود. به همین دلیل در امریکا انتخابات به دور دوم کشیده نمی‌شود.

انتخاب معاون رئیس جمهور
در ماه سپتامبر، دو ماه پیش از برگزاری انتخابات، نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری، نامزد سمت معاونت ریاست جمهوری را معرفی می‌کنند. به این دو تن "هم تیمی" یا Running Mate گفته می‌شود. اغلب این دو نفر، کمبود‌ها و نقایض یکدیگر را جبران می‌کنند تا تیم انتخاباتی هر حزب، بیشترین سلایق و تفاوت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نمایندگی کنند. بایدن در صورت پیروزی، پیرترین رییس جمهوری در تاریخ آمریکا خواهد بود که ممکن است نتواند ۴ سال در کاخ سفید بماند. همچنین شاید درسال ۲۰۲۴، بایدن با ۸۴ سال نتواند برای انتخاب مجدد تلاش کند. از این رو، معاون بایدن – در صورت پیروزی در انتخابات – گزینه جدی رییس جمهوری بعدی امریکا خواهد بود.

مناظره‌های انتخاباتی
نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری سه بار و نامزد‌های انتخابات معاونت ریاست جمهوری یک بار با یکدیگر مناظره تلویزیونی برگزار می‌کنند که عموما در اواخر ماه سپتامبر و در ماه اکتبر است. به استثنای چند نمونه محدود، مناظرات تلویزیونی اغلب با حضور نامزد‌های دموکرات و جمهوریخواه برگزار می‌شود که همین مسئله یکی از دلایل انحصار قدرت در دست دو حزب اصلی امریکا به شمار می‌رود.