خواص شگفت انگیز لبو؛ از سلامت بدن تا لاغری

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز سیستان و بلوچستان، لبو دارای خاصیت فراوانی است و یک منبع غنی از فولات و منگنز، تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B6، پانوتنیک اسید، کولین، بتایین، منیزیم، فسفر، پتاسیم، روی، مس و سلنیوم می باشد که پپتین موجود در لبو برای درمان افسردگی مفید بوده و تریپتوفان موجود در آن ذهن را آرام می کند.

ارزش غذایی لبو

یک فنجان لبوحدود (به مقدار مورد نیاز روزانه) فراهم می کند:

• ۶۰ کیلوکالری
• ۴ گرم فیبر
• ۲٫۵ گرم پروتئین
• %۳۴ فولات
• %۲۸ منگنز
• پتاسیم ۱۵%
• %۱۴ مس
• منیزیم ۱۰%

 

کمک به بیماران دیابتی
لبو محتوی نوعی آنتی اکسیدان به‌نام «آلفالیپوئیک‌اسید» است که می‌تواند به کاهش سطح گلوکز و افزایش حساسیت‌ به‌ انسولین کمک می‌کند و از تغییرات اکسیداتیو مرتبط با استرس در بیماران مبتلا به دیابت جلوگیری کند.

 

مطالعات نشان داده‌اند آلفالیپوئیک‌اسید می‌تواند نشانه‌های نوروپاتی محیطی و نوروپاتی اتونومیک را در مبتلایان به دیابت کاهش دهد.

 

با این‌حال یک فراتحلیل (تحلیل یکجای داده‌های به‌دست‌آمده از پژوهش‌های مختلف) درباره‌ی خواص آلفالیپوئیک‌اسید نشان می‌دهد احتمالا تأثیر آن تنها محدود به‌ تزریق داخل‌وریدی است.

 

نویسندگان این تحلیل می‌گویند مشخص نیست بهبود احتمالی فرد پس از ۳تا۵ هفته مصرف روزانه‌ی ۶۰۰میلی‌گرم از آلفالیپوئیک‌اسید اهمیت بالینی دارد یا خیر.

بهبود گوارش و دفع
یکی دیگر از خواص لبو کمک به دفع و بهبود گوارش است. لبو یکی از خوراکی‌های سرشار از فیبر است به همین دلیل می‌تواند در جلوگیری از یبوست مؤثر باشد و موجب بهبود سلامت دستگاه گوارش و دفع راحت‌تر مدفوع می‌شود.

 کاهش التهابات
«کولین» یک جزء بسیار مهم و پرخاصیت لبو است که به خواب، حرکات عضلات، یادگیری و تقویت حافظه کمک می‌کند.

همچنین کولین به حفظ ساختار غشاهای سلولی، به انتقال امواج عصبی، جذب چربی و کاهش التهابات مزمن کمک می‌کند.

بهبود سوخت و ساز و عملکرد ورزشکاران
مکمل های غذایی محتوی آب‌ لبو می‌توانند اکسیژناسیون عضلات را در طول تمرینات ورزشی بهبود دهند. افزایش مصرف نیترات می‌تواند به‌طور بالقوه مقاومت فرد را در طول تمرینات ورزشی طولانی افزایش دهد.

 

کیفیت زندگی افرادی که به‌خاطر مشکلات قلبی-عروقی، تنفسی و سندروم سوخت‌وسازی و به‌دلیل کمبود اکسیژناسیون نمی‌توانند تحرک روزانه‌ی کافی داشته باشند، با مصرف سبزیجات حاوی نیترات بهبود می‌یابد.

آب‌ لبو می‌تواند عملکرد دوچرخه‌سواران را در مسابقات تایم تریل ۴کیلومتر ۱۱ثانیه یا ۲٫۸درصد بهبود دهد. این عدد در مسافت ۱۶٫۱کیلومتر به ۴۵ثانیه یا ۲٫۷درصد می‌رسد.

 

پیشگیری از سرطان
رنگ خاص لبو به‌خاطر وجود «بتالائین» است. بتالائین از آنتی‌اکسیدان‌های محلول در آب است.

بر اساس مطالعه‌ای که در سال۲۰۱۴ صورت گرفت، بتالائین می‌تواند از سلول‌های سالم در برابر آثار مخرب برخی داروهای درمان سرطان محافظت بکند.

 

بتالائین در نابودی رادیکال های آزاد مؤثر است.

رادیکال‌های آزاد می‌توانند سلول‌های ناپایدار بدن را پیدا و نابود کنند.

منبع خوبی از پتاسیم و سایر مواد معدنی
پتاسیم ماده‌ی معدنی مهمی است که به عملکرد مناسب اعصاب و عضلات کمک می‌کند.

علائمی مانند خستگی، ضعف و گرفتگی عضلات از علائم کاهش سطح پتاسیم هستند. همچنین اگر سطح پتاسیم خیلی پایین بیاید، موجب ضربان غیرطبیعی قلب و تهدید زندگی فرد می‌شود. لبو سرشار از پتاسیم است. میانه‌روی و اعتدال در مصرف آب لبو باعث می‌شود سطح پتاسیم در بدن در حد متعادلی باقی بماند.

 

بدن انسان نمی‌تواند بدون دریافت مواد معدنی ضروری به‌درستی وظایف‌اش را انجام بدهد. برخی مواد مغذی به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. در حالی ‌که برخی دیگر به سلامت دندان‌ها و استخوان‌ها کمک می‌کنند. آب‌لبو علاوه‌بر پتاسیم محتوی مواد معدنی دیگری هم هست. کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، سدیم، روی، مس و سلنیم از سایر مواد معدنی مهمی هستند که می‌توان آنها را در آب‌لبو یافت.

محتوی ویتامینC
آب‌لبو منبع خوبی از ویتامینC است. ویتامینC با خاصیت آنتی‌اکسیدانی‌اش موجب تقویت دستگاه ایمنی می‌شود و از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. همچنین ویتامینC به تولید کلاژن، ترمیم زخم‌ها و جذب آهن کمک می‌کند.

تقویت کبد
ممکن است کبد به دلایلی آسیب دیده باشد و در انجام وظایفش دچار مشکل بشود. رژیم غذایی نامناسب، مصرف بیش‌ازحد نوشیدنی‌های الکلی، قرار گرفتن در معرض ترکیبات سمی و کم‌تحرکی از دلایل بروز بیماری کبد چرب غیرالکلی و آسیب‌زدن به کبد هستند.
همچنین لبو حاوی بتائین است. بتائین می‌تواند از تجمع چربی در کبد پیشگیری کند یا از میزان آن بکاهد. همچنین بتائین از کبد در برابر سموم محافظت می‌کند.

منبع خوبی از فولات
فولات (ویتامین B9) از ویتامین‌های گروه B است. فولات از بروز مشکلات ناشی از نقص لوله‌ی عصبی، مانند مهره‌شکاف (شکاف مادرزاد مهره‌ها) و آنانسفالی (بی‌مخ‌زایی) پیشگیری می‌کند. همچنین فولات خطر تولد نوزاد نارس را کاهش می‌دهد. بنابراین مصرف روزانه‌ی فولات به میزان کافی، برای زنان باردار و زنانی که قصد بارداری دارند، ضروری است. توصیه می‌شود روزانه ۶۰۰میکروگرم فولات دریافت کنید و افزودن لبو به رژیم غذایی‌‌تان در این راه به شما کمک می‌کند.
 

کاهش کلسترول
اگر به کلسترول بالا مبتلا هستید، حتما آب‌لبو را به رژیم غذایی‌تان بیفزایید. بر اساس مطالعه‌ا‌ی که در سال۲۰۱۱ بر روی موش‌ها انجام گرفت، عصاره‌ی لبو می‌تواند کلسترول کل و تری‌گلیسرید را کاهش و کلسترول خوب را افزایش بدهد. همچنین آب‌لبو توانست استرس اکسیداتیو را کاهش بدهد.

پژوهشگران معتقدند خاصیت لبو در کاهش کلسترول به‌خاطر وجود فیتونوترینت‌هایی مانند فلاونوئیدهاست.

 

خواص و فواید خوردن لبو

• تقویت گردش خون:
• لبو برای افزایش بنیه و قدرت بدنی:
• لبو برای کاهش فشار خون 
• لبو برای مبارزه با بیماری:
• لبو برای کمک در سم زدایی:
• لبو برای بهبود هضم:
• لبو برای افزایش میل و توان جنسی:
• لبو برای افزایش تولید گلبول های قرمز خون:
• بدون چربی:
• افزایش سلامت پوست با لبو:
• سلامت چشم با لبو:
• کاهش خطر سرطان کلیه با لبو:
• لبو برای کمک در تولید صفرا:
• لبو برای تغذیه رسانی به استخوان ها:

• لبو برای افزایش عملکرد مغز:
• لبو برای تقویت سطوح انرژی:
• لبو برای کنترل قند خون:
• لبو برای کاهش کلسترول بد:
• لبو برای کمک به درمان بی خوابی:
• لبو برای جلوگیری از آب مروارید:
• ویژگی های ضد پیری لبو:
• لبو برای جلوگیری از پوکی استخوان:

احتیاط
ممکن است پس از مصرف لبو، رنگ ادرار و مدفوع به رنگ قرمز یا مایل به‌صورتی در بیاید. این وضعیت «بیتوریا» نامیده می‌شود که برای بدن خطری ندارد. اما ممکن است شما را کمی بترساند.

 

اگر فشار خون‌تان پایین است، نوشیدن منظم آب‌لبو می‌تواند فشار خون را تا مرز خطرناکی کاهش بدهد. بنابراین باید فشار خون‌تان را به‌طور منظم کنترل کنید.

اگر در معرض بروز سنگ کلیه هستید، نباید آب لبو بنوشید. لبو سرشار از اگزالات است که موجب بروز کریستال‌هایی در ادرار و درنهایت ایجاد سنگ کلیه می‌شود.

 

خیلی‌ها چغندر را معادل لبو می‌دانند اما واقعیت این است که این دو با یکدیگر تفاوت دارند.لبو هر چند هم‌خانواده چغندر است اما از نظر طعم و ویژگی‌های تغذیه‌ای با چغندر تفاوت‌هایی دارد.

اما هر دوی آنها از یک نظر کاملا شبیه هم هستند و آن اینکه هر دو جزو «ریشه‌های مغذی» هستند.

غیر از خود لبو، برگ‌های آن هم از نظر تغذیه‌ای مفید بوده و دم کرده آن به عنوان یک شربت آرامبخش و برگ‌های پخته آن مثل اسفناج همراه با ماست مصرف می‌شود.

• لبو پاک کننده عالی است و می‌تواند معده را شستشو داده و حکم مسهل را برای برخی افراد دارای یبوست دائمی دارد.
• مفیدترین و بهترین بخش چغندر، برگ آن است و بعد ساقه‌های آن و بعد از آن ریشه که پخته آن لبو نام دارد.
• قند ریشه چغندر برای مبتلایان به دیابت مضر است.
• خوردن پخته چغندر رعشه را معالجه می‌کند.
• برگ سرخ رنگ آن اگر خام با سرکه و خردل خورده شود طحال را باز می‌کند و ورم آن را فرو می‌نشاند.
• برای درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است.
• آب برگ چغندر برای درد مفاصل و نقرس، سردرد و دندان‌درد مفید است. ضماد برگ با اسید بوریک باعث بهبود کک و مک و طاسی می‌شود.
• لبو به دلیل داشتن فیبر که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسیدفولیک، باید در سبد غذایی بیماران قلبی قرار گیرد.
• افراد می‌توانند با مصرف 105گرم چغندر قرمز، 53درصد اسیدفولیک مورد نیاز بدن را تأمین کنند.
• فیبر زیاد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکته‌های قلبی در بیماران قلبی است. گفتنی است، چغندر قرمز به دلیل داشتن مواد مغذی آهن در کنار اسیدفولیک از بروز کم‌خونی جلوگیری می‌کند.
• چغندر دارای پروتئین،چربی،ویتامین‌های A، B١، B٢، B٣ و C – مواد ازته – مواد قندی و املاح معدنی چون فسفر، کلسیم و آهن است.

خواص غذایی و دارویی چغندر

1.  طبیعت چغندر گرم وتر است.
2. مصرف چغندر بیماری جذام را از بین می‌برد.
3. چغندر، عقل را زیاد می‌کند.
4. شیره چغندر یکی از بهترین شیره‌های سبزی است که به ساختن گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند، خون را تصفیه کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشد.از این رو مصرف چغندر به خانم‌ها بسیار توصیه می‌شود.
5. چغندر قرمز یا لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.
6. لبو دارای مقادیر فراوان آهن در کنار ویتامین ث و اسیدفولیک است که از بروز کم خونی در افراد به‌ویژه دختران جوان ممانعت می‌کند.
7. چغندر ملین، نرم‌کننده و ادرارآور بوده و در رفع یبوست نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند. همچنین اهمیت بسزایی در دستگاه گوارش دارد.
8. درمان‌کننده التهاب مجاری ادرار است.
9. چغندر برای درمان التهاب مثانه، بواسیر و بیماری‌های پوستی بسیار مفید است. اشتها را نیز زیاد می‌کند.
10. چغندر مانند هویج دارای کاروتن است که در معده تبدیل به ویتامینA می‌شود.
11. مدر، اشتها آور و آرام بخش است، کار عضلات را تقویت می‌کند، خون را بند می‌آورد، معده را تقویت می‌کند، اسهال خونی را متوقف می‌سازد.
12. آب پخته شده‌ آن برای درمان التهاب مثانه، یبوست، بواسیر و بیماری‌های پوستی مصرف می‌شود.
13. آب چغندرخام را بگیرید و با ماست مخلوط کنید و صبح ناشتا بخورید و هر روز تکرار کنید از سفید شدن موها جلوگیری می‌کند.
14. هر شب با آب گرم پخته‌ آن موضع را بشویید. ترک خوردگی‌های پوست که از سرماخوردگی باشد را برطرف می‌کند.
15. آن را بپزید و با آب نیم گرم آن تنقیه کنید ورم روده را درمان می‌کند.

تذکر:

مضر معده است و اسراف در خوردن آن قی آور و موجب سوزاندن خون است و دل پیچه ایجاد می‌کند.

مصلح آن عدس پخته، خردل و آبغوره است.

چغندر همیار کبد

اگر اهل ورزش هستید و از مشکلات کبدی رنج می‌برید. این سبزی علاوه بر این که برای ورزشکاران بسیار مفید است تأثیر زیادی در حل مشکلات کبدی دارد.

متأسفانه این روزها به دلیل سبک زندگی نادرست و بی‌تحرکی و غیره کبد همه‌ی ما در معرض آسیب است. بنابراین لازم است که بیش از پیش به فکر سلامت این اندام پرتلاش باشیم.

چغندر سرشار از بتاکاروتن، کاراتنوئیدها و فلاوونوئیدها است که همگی آنتی‌اکسیدان‌های قوی محسوب می‌شوند.

به طور کلی سبزی‌جات و میوه‌های رنگی بیشترین میزان آنتی‌اکسیدان‌ها را دار می‌باشند.

هر ماده‌ی غذایی حاوی این ترکیبات مغذی برای تصفیه و تمیزی کبد مؤثر بوده و بخصوص برای افرادی که از کبد چرب رنج می‌برند مفید است.

نتایج یک پژوهش بالینی که در سال2012 در مجله‌ی New England Journal of Medicine به چاپ رسیده است نشان می‌دهد مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها باعث کاهش چشمگیر میزان چربی کبد و التهاب آن می‌شود.

این بهبودی ویژه مربوط به وجود نوعی از آنتی‌اکسیدان ها به نام «بتالائین» است که قدرت زیادی داشته و برای پیشگیری از پیری بسیار مؤثر است.

برای جذب هر چه بیشتر این آنتی اکسیدان‌ها حتماً به چغندر اعتماد کنید چون سرشار از این ترکیبات مغذی است.

بهترین شیوه برای بهره‌مندی از خواص چغندر در جهت درمان کبد و تصفیه خون مصرف خام آن است. بنابراین بهتر است که چغندر را به صورت رنده شده، داخل سالاد و یا به همراه هویج رنده شده مصرف کنید. می‌توانید مقداری روغن زیتون و لیموترش نیز به این سبزی اضافه کنید.

آب چغندر و سیب و هویج

دستور تهیه‌ی یک نوشیدنی سالم و مغذی برای کبد

مواد لازم

• آب یک لیوان (200میلی‌لیتر)
• چغندر متوسط یک عدد
• هویج متوسط یک عدد
• سیب متوسط یک عدد

روش تهیه

1. قبل از هر کاری مواد اشاره شده را به دقت بشویید و سپس به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنید تا در مخلوط کن بهتر میکس شوند.

2. چغندر، هویج و سیب باید خام باشند. مواد را داخل مخلوط‌کن بریزید تا کاملاً میکس و یکدست شوند.

3. سپس یک لیوان آب به آن اضافه کرده و میل کنید.

• می توانید چند قالب یخ نیز به نوشیدنی‌تان اضافه کنید.
• این نوشیدنی را نیم ساعت قبل از صبحانه میل کنید.
• برای تصفیه و پاکسازی کبد کافی است به مدت 5روز پی در پی روزانه یک لیوان از این نوشیدنی سالم میل کنید. سپس 10روز فاصله داده و دوباره شروع کنید. با همین کار ساده از یک گنجینه‌ی طبیعی و درمانگر بهره‌مند خواهید شد.

خواص و مضرات لبو در بارداری

• کاهش ریسک تولد زودرس
• افزایش ایمنی بدن
• کاهش پوکی استخوان
• افزایش متابولیسم بدن
• جلوگیری از درد مفاصل وتورم
• تصفیه خون
• جلوگیری از کم خونی
• کنترل قندخون
• افزایش رشد مطلوب جنین
• بهبود هضم غذا
• منبع بزرگ اهن و ویتامین c
• لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.

مضرات خوردن لبو

• قرمز کردن ادرار ومدفوع
• افزایش احتمال سنگ کلیه
• دورگه شدن صدا
• تب ولرز وبثورات
• زیاده روی در مصرف لبو برای معده ضرر دارد و همچنین موجب دل پیچه می گردد و برای پختن لبو از ظروف آلومینیومی استفاده نکنید.

روش استفاده از چغندر در جهت لاغری

برای لاغر شدن می‌توانید چغندر را به صورت خام، بخارپز شده و یا کنسروی مصرف کنید.

می‌توانید چغندر را خالی یا به همراه سالاد با سیر، پیاز و کمی روغن زیتون و نمک و سرکه میل کنید.

اگر می‌خواهید چغندر را به صورت خام میل کنید می‌توانید آن را رنده کرده و با کمی روغن زیتون و لیموترش مزه‌دار و سپس نوش جان کنید.

پختن چغندر به هضم راحت‌تر آن کمک می‌کند.

می‌توانید چغندر را با پوست در آب و کمی نمک بیاندازید و آب‌پز کنید؛ در این صورت چغندرتان رنگ و طعم خود را حفظ می‌کند.

لازم است که چغندرها را به مدت حداقل یک ساعت بجوشانید و سپس پوست آنها را گرفته و میل کنید.

اگر می‌خواهید چغندرتان را در فر آماده کنید حواستان باشد تا زمانیکه به طور کامل نپخته باشند آنها را از فر خارج نکنید تا خواص خود را به طور کامل حفظ کنند.

بهتر است بدانید که برگ‌های چغندر به همان شیوه‌ی اسفناج قابل استفاده و مصرف است.

توصیه می‌کنیم اگر می‌خواهید از روش لاغری با چغندر به عنوان رژیم لاغری جدی استفاده کنید آن را بیش از ده روز پیاپی ادامه ندهید.

در طول مدت رژیم حداقل روزانه دو لیتر آب بنوشید.

برای لاغر شدن باید آب چغندر نیز بنوشید.

نوشیدن آب چغندر باعث می‌شود که تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن‌تان را جذب کنید.

خوشبختانه فیبرهای موجود در این سبزی کار معده را راحت‌تر می‌کند؛ چون باعث کاهش اشتها می‌شود. لازم است که نوشیدنی چغندرتان را قبل از غذا میل کنید.

آب چغندر و هویج و پرتقال

مواد لازم

• چغندر 6 عدد
• هویج 10 عدد
• پرتقال 10 عدد

روش تهیه

1. این سبزی‌جات را خرد کرده و داخل مخلوط کن بریزید.

2. سپس ترکیب به دست آمده را داخل یک ظرف شیشه‌ای دربسته قرار داده و در یخچال بگذارید.

منوی رژیم

• اگر دچار مشکل معده نیستید یک ساعت قبل از صبحانه آب لیموترش بخورید.

صبحانه

• یک فنجان چای یا یک فنجان قهوه با شیر بدون چربی، یک برش نان سبوس‌دار با پنیر کم چرب یا یک پیاله ماست با یک قاشق سبوس و یک عدد سیب.

ناهار

• یک لیوان بزرگ نوشیدنی چغندر قبل از ناهار
• سالاد: تهیه شده از خیار، گوجه فرنگی، اسفناج، کاهو به همراه گردوی خرد شده. می ‌وانید یک قاشق روغن زیتون نیز به سالادتان اضافه کنید.
• یک سهم غذایی برنج(معادل حدود 6قاشق غذاخوری سرخالی) با مرغ بدون پوست یا ماهی پخته شده در فر
• یک عدد پرتقال

شام

• یک لیوان بزرگ نوشیدنی چغندر قبل از شام
• سوپ سبزیجات و بادمجان پخته شده در فر
• یک عدد سیب یا یک برش هندوانه

بدانید که

بدون شک با نوشیدن یک لیوان بزرگ نوشیدنی چغندر اشتهای زیادی به غذا خوردن زیاد نخواهید داشت. البته می‌توانید به عنوان میان وعده آجیل یا میوه نیز میل کنید.

توصیه‌ی ما این است که قبل از دنبال کردن هر نوع رژیمی اول با پزشک متخصص مشورت کنید. سعی کنید از پیروی از رژیم‌های سخت پرهیز کنید. اخیرا محققان به این نتیجه رسیده‌اند که شمردن کالری‌های دریافتی کمکی به لاغری نمی‌کند.

بهتر است تغذیه‌ی سالمی در پیش بگیرید. مصرف میوه و سبزی‌جات را افزایش دهید. از آزار خودتان دست بردارید.

با یک متخصص مشورت کنید و مهم‌تر از همه اینکه فعال‌تر باشید. ورزش در کنار یک تغذیه‌ی سالم راز تناسب اندام است.

چقدر می توان در روز لبو خورد؟

اگر چه مقدار مشخصی وجود ندارد، اما مقدار لبو به طور کلی براساس محتوای نیترات تعیین شده است.

مقدار نیترات ایده آل 6.4تا12.8 میلی گرم نیترات برای هر 1کیلوگرم لبو است اما در غیر این صورت، هیچ روش خاصی برای گفتن نیزانی که خوردن لبو می تواند مضر باشد وجود ندارد.

برای ساده گفتنش، یک وعده (1فنجان، که برابر با 136گرم) لبو در هر روز مفید است.

اگر می خواهید مقدار پودر عصاره لبو را بدانید، بسته بندی می تواند به شما کمک کند.

در غیر این صورت، شما به مقدار بیشتری نیاز ندارید - حداقل به اندازه یک وعده لبو. در مورد آب لبو، قبلاً بحث کردیم. تقریباً 200تا250 میلی لیتر در روز مناسب است.

نحوه نگهداری، انتخاب و خرید لبو 

نکاتی برای خرید و انتخاب لبو

بعداز خواص در بخش سلامت نمناک واجب دانستیم تا نکاتی در مورد خرید و نگهداری از این خوردنی پرخاصیت برایتان بگوییم پس باید بدانید که؛ تنها لبوهایی که کوچک و محکم هستند را انتخاب کنید و رنگ نارنجی پررنگی داشته باشند. آنها همچنین باید پوست سالم و برگهای درخشان داشته باشند (بدون هیچ نشانه ای از خراب شدگی). به دنبال ریشه های محکم و سالم باشید - این به این معنی است که لبو مانند آنها تازه چیده شده است. از لبوهایی که لک دارند دوری کنید.

اگر یک چغندر بزرگ باشد و ریشه پشمالو داشته باشد آن را کنار بگذارید.

این موها نشانه ای از خشونت و پیری هستند.

لبو باید 1ونیم تا 2 اینچ قطر داشته باشد.

لبوی بزرگتر به این معنی است که مرکز چوبی و سفتی دارد و زیاد رشد کرده. لبوهای کوچک تر بهترین هستند و آنها لطیف و شیرین هستند.

روش صحیح نگهداری از لبو

به محض اینکه به خانه رسیدید، از فاصله 2 اینچی از ریشه جدایشان کنید. در غیر این صورت، برگها رطوبت را از ریشه می گیرند. همچنین، دم را جدا نکنید.

برگها را در یک کیسه پلاستیکی به طور جداگانه نگهداری کنید و ظرف دو روز از آنها استفاده کنید.

شما می توانید لبو را درست مانند هر سبزیجات دیگر در یک کیسه پلاستیکی محکم ببندید. انجام این کار می تواند آنها را به مدت حداقل 7تا10 روز در یخچال نگه دارد.

لبوی پخته یا کنسروی نیز می تواند تا یک هفته در یخچال نگهداری شود.