فرش ماشینی ایران؛ صنعتی ارز آور و اشتغالزا

به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: تا سال ۱۹۷۹ استفاده از فرش به عنوان کف‌پوش فضاها، به اندازه‌ی امروز مورد استقبال نبود و رواج آن‌چنانی نداشت.

بعد از این سال، فرش دست‌باف و ماشینی راه خود را به بازار‌های صاداراتی کشور باز کرد و در دسته‌ی اقلام صادراتی قرار گرفت. پیش از انجام تحریم‌ها؛ آمریکا یکی از کشور‌هایی بود که در ردیف بزرگترین واردکننده‌های فرش قرار داشت، اما در سال‌های اخیر به‌خاطر تحریم‌ها، این کشور از فهرست صادرات فرش ماشینی حذف شده است، اما همچنان برخی از کشور‌های اروپایی خواهان صادرات فرش ماشینی ایران هستند و صادرات به این کشور‌ها در راستای کمک به چرخه‌ی اقتصادی کشور، انجام می‌شود.

آمار‌های گمرک و ‎روش‌های صادرات فرش ماشینی و موکت در این سال‌ها حکایت از توجه بسیاری از شرکتها به این کالاست به طوری که صادرات فرش ماشینی و موکت ایران توانسته در جایگاه پنجم کشور‌های صادرکننده فرش ماشینی و موکت قرار گیرد.

بیان مسئله
فرش ماشینی یکی از مهمترین و قدرتمند‌ترین بخش های صنعت نساجی ایران است که به ویژه در چند سال گذشته توانسته فاصله خود با سایر بخش های صنعت نساجی را زیاد‌تر کرده و خود را در رتبه اول کالای صادراتی نساجی قراردهد. طبق آمار‌های موجود متوسط صادرات نزدیک به ۴۰۰ میلیون دلار فرش ماشینی در سال؛ ایران را بعد از کشور‌های چین، ترکیه، هند و بلژیک در رده پنجم بزرگترین صادرکنندگان فرش ماشینی در جهان قرار داده است.

اما اینکه آیا رتبه پنجم در صادرات فرش ماشینی در جهان برای صنعت فرش ماشینی ما با توجه به ظرفیت‌ها و توانایی‌های در حوزه طراحی، نقشه، مواد اولیه و... بیانگر جایگاه واقعی ایران در بین بزرگان این صنعت است یا خیر؟ سؤالی است که در این گزارش تلاش شده است تا به استناد گزارش «بررسی صنعت نساجی ایران» کارگروه پایش انجمن صنایع نساجی ایران بدان پاسخ داده شود.

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دسترس است

پژوهشگر: محمود نانکلی