افراد چه تأثیری از واکسن‌های کرونا می‌پذیرند؟

 

علائم شایع ابتلای غیر منتظره عبارت‌اند از سردرد، آبریزش بینی، عطسه، خارش گلو و از دست دادن بویایی. اگر فرد واکسینه نشده باشد نیز مرسوم‌ترین علائم ابتلای او به کرونا باز هم سردرد، خارش گلو و آبریزش بینی خواهد بود که علاوه بر آن‌ها تب و سرفه‌ مداوم نیز از علائم مرسوم هستند. به این ترتیب می‌توان گفت این دو علامت اخیر در کسانی که کاملاً واکسینه شده‌اند، کمتر دیده می‌شود.

 

مطالعه محققان نشان داده است که افراد واکسینه شده با احتمال ۵۸ درصد کمتر نسبت به افراد واکسینه نشده، دچار تب می‌شوند. همچنین، احتمال بستری شدن افرادی که ابتلای غیر منتظره دارند نیز کمتر است. این افراد دارای علائم کمتری خواهند بود و سریع‌تر بهبود پیدا می‌کنند.

 

دلیل این‌که ابتلای غیر منتظره خفیف‌تر است، به این برمی‌گردد که افراد واکسینه شده در بدن خود ذرات ویروس کمتری خواهند داشت و به همین دلیل، افراد واکسینه شده هم علائم کمتری دارند و هم دوره‌ کوتاه‌تری درگیر بیماری خواهند بود.

 

در انگلیس، از هر ۵۰۰ واکسینه شده، تنها یک تن دچار ابتلای غیر منتظره شده است، اما تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل زیر بر ابتلای دوباره پس از واکسیناسیون، اثر دارند:

 

 

در حال حاضر، واکسن‌ها از نشان‌ها و انواع مختلف در کشور‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. آزمایش‌های بالینی نشان داده‌اند که واکسن مدرنا خطر بروز کووید-۱۹ دارای علائم را تا ۹۴ درصد کاهش می‌دهد. درباره واکسن فایزر، این کاهش ۹۵ درصد است.

 

در مورد واکسن‌های جانسون اَند جانسون و آسترازنکا کاهش بین ۶۶ تا ۷۰ درصدی دیده شده است. البته در مورد آسترازنکا اگر فاصله‌ بین دوز‌های اول و دوم افزایش پیدا کند، احتمال بروز کووید-۱۹ بدون علائم تا ۸۱ درصد کاهش پیدا می‌کند.

 

 

داده‌هایی که تاکنون به‌دست‌آمده، نشان می‌دهند که مدت زمان بین کامل شدن واکسیناسیون و ابتلا به کرونا نیز اهمیت دارد. داده‌های اولیه درباره زمان شش ماهه پس از واکسیناسیون فایزر، نشان می‌دهند که میزان محافظت آن پس از شش ماه کاهش می‌یابد و به همین خاطر در برخی کشور‌ها مجوز تزریق دوز تقویتی آن صادر شده است.

 

 

یکی از عوامل مهم دیگر به سویه‌ ویروس برمی‌گردد. کاهش‌هایی که درباره اثر واکسن محاسبه شده‌اند، معمولاً با تکیه بر شکل اصلی ویروس بوده‌اند. در مورد سویه‌ آلفا، میزان محافظت واکسن فایزر از ۹۵ درصد به ۹۳ درصد کاهش پیدا می‌کند. در مورد سویه‌ دلتا، میزان محافظت فایزر به ۸۸ درصد می‌رسد. در واکسن آسترازنکا نیز همین وضعیت دیده شده است.

 

 

قابل ذکر است که موارد ذکر شده در قسمت‌های قبلی بر اساس متوسط جامعه محاسبه شده‌اند و خطر بروز ابتلای دوباره هر تن به وضعیت سیستم ایمنی بدن او و همچنین به میزان و نحوه‌ قرارگیری در معرض ویروس، ارتباط دارد.

 

توانایی سیستم ایمنی بدن با افزایش سن کمتر می‌شود. بنابراین، کسانی‌که سن بیشتری دارند، با انجام واکسیناسیون محافظت کمتری در برابر کووید-۱۹ پیدا می‌کنند و سطح حفاظتی بدن آنها زودتر از بین می‌رود. بنابراین، کسانی‌که ماه‌ها پیش واکسن خود را دریافت کرده‌اند، خطر بزرگ‌تری در زمینه‌ ابتلای غیر منتظره دارند.

 

در مجموع باید ذکر کرد که واکسن، احتمال ابتلا به کووید-۱۹ را کاهش می‌دهد و خطر مرگ و میر افراد کاملاً واکسینه‌شده نیز بسیار کمتر از بقیه‌ افراد است. جهت مقابله با کاهش اثر واکسن، کشور‌هایی مانند انگلیس در حال برنامه‌ریزی هستند که دوز تقویتی را به افراد آسیب‌پذیر جامعه‌ خود تزریق کنند. فرانسه و آلمان نیز در صدد هستند که همین برنامه را پیش ببرند.