ظرفیت‌های فرهنگی اقتصادی گردشگری و چالش کرونا

به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: از سال ۱۹۸۰ سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) که در حقیقت بخشی از سازمان ملل متحد است؛ روز ۲۷ سپتامبر برابر با ۵ مهرماه را با هدف افزایش آگاهی جوامع بین‌المللی در مورد اهمیت توریسم و تأثیر صنعت گردشگری بر اجتماع، فرهنگ، سیاست و اقتصاد، "روز گردشگری و جهانگردی" نام گذاری کرده است.

دلیل انتخاب ۲۷ سپتامبر این است که در این روز، فصل سفر در نیم کره شمالی پایان می یابد و در نیمکره جنوبی آغاز می شود. در این زمان بسیاری از مردم در سراسر جهان به سفر و گشت و گذار می پردازند.

سازمان جهانی گردشگری وظیفه تبلیغ و گسترش گردشگری و توریسم مسئولانه، پایدار و جهانی را در رأس اقداماتش قرار داده و هرسال در این روز از کشور‌های مختلف دعوت می‌کند تا دور هم جمع شوند و در مورد مقوله توریسم و گردشگری با یکدیگر به تبادل نظر بپردازند. هر سال یک کشور به عنوان محل برگزاری نشست سازمان جهانی گردشگری انتخاب می شود. مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری، برای یکپارچه سازی برنامه ها، هر سال به فراخور زمان، شعاری برای این روز اعلام می کند و کشور‌ها برنامه های خود را بر اساس همین شعار تنظیم می کنند. "گردشگری برای رشد فراگیر"، شعار روز جهانی گردشگری برای سال ۲۰۲۱ انتخاب شده است؛ با این نگاه که جهان دوباره (در پساکرونا) باز می شود و به آینده نگاه می کند.

این شعار به عنوان سرفصل به کشور‌ها کمک می کند تا برنامه ها، تجربه ها و موفقیت های خود در رشد فراگیر را به اشتراک بگذارند و از این فرصت برای نشان دادن نقش گردشگری در تجارت عادلانه، اقدامات اقلیمی، برابری جنسیتی، حقوق بومی و فرصت هایی برای جوانان استفاده کنند.

• اهمیت گردشگری در توسعه کشور‌ها
  صنعت گردشگری از قدرتمندترین حوزه های اقتصادی جهان است که از سال ۲۰۱۰ با رشد بسیاری همراه بوده است؛ به طوری که موجب شد تا سال ۲۰۱۸ سرعت نرخ رشد این صنعت از اقتصاد جهانی پیشی بگیرد و در سال ۲۰۲۰ این صنعت با رشد ۳ تا ۴ درصدی تنها صنعت پیشتاز و پردرآمد جهان به شمار رود. تنها در سال ۲۰۱۸ یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون گردشگر، حدود ۱۷۰۰ میلیارد دلار گردش مالی داشتند.
  صنعت توریسم از دو جهت عمده حائز اهمیت بسیار است: نخست، موجبات آشنایی ملل با دیگر فرهنگها، نژادها، اقوام، سرزمینها، گویش‌ها و... را فراهم می‌کند، و دوم، از نظر اقتصادی یک منبع تأمین درآمد و ارز محسوب می‌شود.
  هم اکنون این صنعت پس از نفت و خودروسازی در رتبه سوم درآمدزا‌ترین صنایع دنیا قرار دارد و پیش بینی می شود که طی ۱۰ سال آینده صنعت گردشگری در رتبه نخست اقتصاد جهان قرار می‌گیرد. فرصتی که ایران به‌رغم برخورداری از تمدن و تاریخ کهن، تنوع طبیعی چهار فصل و آداب، رسوم و سنن اسلامی و باستانی به دلیل تکیه بر صنعت نفت طی سال‌های متمادی از آن کمترین بهره را برده است. ایران طبق آمار‌های اعلام شده از سوی سازمان جهانی جهانگردی از لحاظ جاذبه‌های طبیعی در رتبه پنجم و از نظر جاذبه‌های تاریخی در رتبه دهم کشور‌های دنیا قرار دارد، اما متأسفانه در بهره‌گیری از این منابع، سهم کمتر از یک درصد کل درآمد‌های گردشگری جهان را به خود اختصاص داده است.

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دسترس است

پژوهشگر: مریم بیگ پور