پخش زنده
امروز: -
بازگشت عجیب بیماری‌های سرکوب شده در دوران کرونا
همزمان با رنگ باختن همه گیری کرونا و محدودیت‌های کرونایی در بیشتر نقاط جهان، ویروس‌ها یکی پس از دیگری به شکل‌هایی جدید و عجیب پدیدار می‌شوند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اینترنتی شبکه «سی ان بی سی»، متخصصان می‌گویند کاهش مواجهه افراد با ویروس‌ها به واسطه محدودیت‌های کرونایی باعث پایین آمدن ایمنی به بیماری‌های عفونی و آسیب پذیرتر شدن افراد در برابر طغیان‌های جدید شده است. آنفلوآنزا، «آر اس وی»، آدنوویروس، سل و آبله میمون برخی از ویروس‌هایی هستند که در ماه‌های اخیر اوج گرفته و رفتاری متفاوت از قبل به نمایش گذاشته‌اند.
همین آنفلوآنزای فصلی را در نظر بگیرید. فصل‌های شیوع زمستانی آنفلوآنزا در امریکا در سه سال گذشته را در نظر بگیرید؛ زمستان‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ از نظر میزان مرگ و میر و بستری در بیمارستان، جزو کمترین آمار‌های ثبت شده بوده اند. اما همزمان با کاهش محدودیت ها، در میانه زمستان ۲۰۲۲ ناگهان آمار آنفلوآنزا رو به افزایش گذاشت؛ روندی که دامنه‌اش به بهار و تابستان هم کشیده شد.
دکتر «اسکات رابرتس»، مدیر بالینی پیشگیری از عفونت در بیمارستان «ییل نیو هیوِن» می‌گوید، تاکنون شاهد تداوم فصل آنفلوآنزا به ماه ژوئن در پایان فصل بهار نبوده‌ایم.
وی گفت: «بدون تردید کرونا سهم زیادی در این زمینه دارد. حالا که مردم ماسک‌ها را برداشته‌اند و همزمان با از سرگیری تجمع‌ها در ورزشگاه‌ها و جا‌های تفریحی، می‌بینیم ویروس‌ها بنا کرده‌اند به شکل‌های بسیار عجیبی رفتار کنند؛ به شکل‌هایی که پیشتر سابقه نداشته است.»
و باید دانست آنفلوآنزا تنها شروع ماجراست.
ویروس «آر اس وی»، ویروسی شبیه ویروس سرماخوردگی که در ماه‌های فصل زمستان شیوع پیدا می‌کند، تابستان گذشته یک طغیان داشت و کودکان بسیاری را در اروپا، آمریکا و ژاپن درگیر کرد. سپس نوبت به شیوع «آدنوویروس ۴۱» در ژانویه، در ابتدای زمستان امسال رسید؛ به نظر می‌رسد ویروسی که به طور معمول باعث بیماری معده و روده می‌شد، تبدیل به عامل ایجاد یک بیماری حاد کبدی اسرارآمیز در بین کودکان شد.
از سوی دیگر، ایالت واشنگتن شاهد بدترین طغیان سل در ۲۰ سال گذشته بوده است؛ و حالا، طغیان اخیر آبله میمون؛ عفونت نادری که بیشتر در مرکز و غرب آفریقا اتفاق می‌افتد. شناسایی بیش از هزار مورد قطعی و مشکوک آبله میمون در ۲۹ کشور غیر بومی، تعجب دانشمندان را برانگیخته است.
رفتار ناشایست ویروس‌ها!
مرکز مدیریت و پیشگیری از بیماری آمریکا هفته پیش اعلام کرد هم اکنون دو سویه آبله میمون با ساختار ژنتیکی متمایز که احتمالا ناشی از دو انتقال عفونی از حیوان به انسان است، در آمریکا در گردش است.
سازمان بهداشت جهانی هفته پیش یادآور شد احتمال دارد این ویروس که تب و راش‌های پوستی از نشانه‌های آن است، ماه‌ها و یا حتی یکی دو سالی در جامعه در گردش بوده باشد.
دکتر رابرتز می‌گوید؛ «وجود این دو سویه می‌تواند به معنی آن باشد که ویروس برای مدتی طولانی‌تر از آنچه در ابتدا گمان می‌کردیم، در گردش بوده است.»
او یادآور می‌شود؛ در هفته‌های پیش رو، در مورد نحوه رفتار این ویروس که دوره نهفتگی آن از ۵ تا ۲۱ روز به درازا می‌کشد، چیز‌های بسیاری خواهیم آموخت.
اینکه این ویروس دچار جهش شده یا نه، همچنان روشن نیست، اگرچه متخصصان می‌گویند ویروس آبله میمون به شکلی جدید و متفاوت با قبل رفتار می‌کند. قابل توجه‌ترین تغییر رفتار ویروس این است که به نظر می‌رسد که به جای اینکه مانند قبل از طریق سفر به جا‌هایی که یافت می‌شود، گسترش پیدا کند، در کشور‌های غیر بومی، به شکل فرد به فرد _ و بیشتر از طریق تماس جنسی – در حال سرایت و گسترش است. همچنین به نظر می‌رسد نشانه‌های بیماری نیز دچار تغییراتی شده باشد.
دکتر رابرتز با بیان اینکه بروز بیماری در افراد متفاوت از آن چیزی است که پیشتر‌ها دیده می‌شد، می‌افزاید برخی افراد مبتلا، دیگر علایم شبیه آنفلوآنزا را بروز نمی‌دهند و بلافاصله راش و ضایعات پوستی نمایان می‌شود؛ راش‌ها و ضایعاتی که به طور خاص و به شکل عجیبی در آلت تناسلی و مقعد بروز می‌یابد.
او می‌گوید؛ «نادانسته‌های فراوانی است که آزارم می‌دهد. شاهد رفتار‌های بسیار غیرمعمولی در ویروس‌ها هستیم. رفتار‌هایی که دارد به شکل‌های گوناگون در ویروس‌های مختلف روی می‌دهد.»
محدودیت‌ها هم مواجهه با ویروس‌ها را کاهش داده، هم ایمنی را
یک توضیح برای این مسأله، این است که محدودیت‌های کرونایی و زدن ماسک در دو سال گذشته، فرصت سرایت و گسترش را از بیماری‌های عفونی دیگر هم گرفت و دیگر نتوانستند به روش‌های پیشین منتقل شوند.
از آنجا که سیستم نظارت و رصد بیماری‌ها در نظام‌های بهداشت به طور عمده بر روی کنترل همه گیری متمرکز شده بود، عفونت‌های ویروسی دیگر که توانستند از سد محدودیت‌های موجود بگذرند، به طور معمول به چشم نمی‌آمدند و کنترل نمی‌شدند.
مسئولان محلی بهداشت در ایالت واشنگتن گفتند: این همان چیزی است که در طغیان سل در این ایالت اتفاق افتاد؛ رویه‌های موازی بین بیماری‌های کرونا و سل باعث شد موارد ابتلا به سل تشخیص داده نشود و روند سرایت این بیماری ادامه پیدا کند.
اکنون که از محدودیت‌های کرونایی کاسته شده و عادت‌های پیشین از سر گرفته شده است، شهروندان تشنه مسافرت و تعامل، میزبانانی مساعد برای رشد و گسترش این ویروس‌های عقب نگاه داشته شده هستند.
بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی، گمان می‌رود طغیان اخیر آبله میمون، دست کم تا حدی، ریشه در ۲ گردهم آیی پرجمعیت در اروپا داشته باشد.
در همین حال، دو سال در تماس نبودن با ویروس‌ها باعث کاهش ایمنی فردی نسبت به بیماری‌ها شده و جامعه را آسیب پذیرتر ساخته است. این مسأله به ویژه در مورد کودکان صدق می‌کند که عموما نقش تقویت کننده میکروب‌ها را دارند. کودکان که عموما در رحم مادر و یا از طریق روابط اجتماعی با هم سن و سال‌های خود، پادتن‌های لازم در برابر ویروس‌های شایع را به دست می‌آورند، در این دو سال فرصت تشکیل پادتن علیه این ویروس‌ها را از دست دادند.
به گفته کارشناسان سلامت این مسئله می‌تواند طغیان عجیب موارد هپاتیت حاد در کودکان را توضیح دهد.
آژانس امنیت سلامت انگلیس در اواسط بهار اعلام کرد؛ «در حال بررسی این مسأله هستیم که کاهش رویارویی با ویروس‌ها در دوران همه گیری تا چه حد ممکن است باعث افزایش آسیب پذیری کودکان در برابر این نوع هپاتیت حاد شده باشد.»
انجام نشدن واکسناسیون اطفال
مرکز مدیریت و پیشگیری از بیماری آمریکا همچنین در باره این که قرنطینه و محدودیت‌های کرونایی باعث شده باشد بسیاری از کودکان از تزریق واکسن اطفال خود باز مانده باشند، ابراز نگرانی کرده است. این مرکز ابراز نگرانی کرده تزریق نشدن واکسن اطفال، خطر بروز دیگر بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن، مانند سرخک و سیاه سرفه را افزایش می‌دهد.
«جنیفر هورنی»، استاد همه گیر شناسی در دانشگاه دلاور می‌گوید؛ «در طول همه گیری کرونا، دسترسی به خدمات اولیه بهداشت از جمله واکسیناسیون اطفال، برای بسیاری از کودکان در دسترس نبود.»
او می‌گوید؛ برای پیشگیری از افزایش این بیماری‌ها نیازمند پویش‌های واکسیناسیون جهانی برای جبران این نقیصه هستیم.
نظارت و رصد دقیق‌تر بیماری‌ها
با وجود همه اینها، باید دانست که به دلیل تجربه دو سال همه گیری، امروزه نظام نظارت و رصد بیماری‌ها تقویت شده است و همین مسأله کمک می‌کند طغیان‌های بیشتری را تشخیص دهیم.
این استاد دانشگاه می‌گوید؛ «همه گیری باعث شد نسبت به طغیان‌ها و گسترش بیماری‌ها حساس‌تر شویم و به آنچه رخ می‌دهد توجه بیشتری داشته باشیم. نظام‌های بهداشت همگانی که برای تشخیص کرونا شکل گرفت، به رصد و تشخیص دیگر بیماری‌ها هم کمک می‌کند.»
نظر شما