EoE یک آلرژی غذایی مزمن است که بر مری، لوله ای که دهان را به معده متصل می کند، تأثیر می گذارد. این بیماری که با خوردن برخی غذاها تحریک می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که ائوزینوفیل‌ها، نوعی گلبول سفید خون، در مری انباشته می‌شوند و باعث درد و آسیب می‌شوند. در صورت عدم درمان، بافت همبند در مری سفت و زخمی می شود که منجر به باریک شدن مری و همچنین سایر عوارض پزشکی از جمله نهفتگی غذا و خفگی می شود.
درمان‌های کنونی برای EoE شامل رژیم‌های حذف غذا، مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)، گلوکوکورتیکوئیدهای موضعی بلعیده شده، و در برخی موارد، اتساع مری است. با این حال، 30 تا 40 درصد از بیماران ممکن است به درمان های خط اول پاسخ ندهند و برخی از درمان ها دارای عوارض جانبی ناخواسته هستند.
با توجه به اینکه شواهد رو به رشد نشان می دهد که سیتوکین های نوع 2 نقش کلیدی در EoE دارند، محققان استفاده از dupilumab را برای درمان این بیماری بررسی کرده اند. دوپیلوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که جزء گیرنده مشترک اینترلوکین-4 و اینترلوکین-13 را مسدود می کند، دو سیتوکین که محرک اصلی و مرکزی التهاب نوع 2 هستند.
Dupilumab برای درمان چندین بیماری التهابی نوع 2، از جمله درماتیت آتوپیک، آسم، و EoE تایید شده است، و یک کارآزمایی فاز 2 شامل بزرگسالان مبتلا به EoE فعال نشان داد که دوز 300 میلی گرمی دوپیلوماب در هفته علائم را کاهش داده و بافت مری را بهبود می بخشد.
در کارآزمایی فاز ۳ که در این مطالعه توضیح داده شد، محققان اثربخشی و ایمنی دوپیلوماب را در بیماران ۱۲ سال و بالاتر با درمان هفتگی یا هر دو هفته یکبار در مقایسه با دارونما ارزیابی کردند. آنها دریافتند که ۳۰۰ میلی گرم دوپیلوماب که به صورت زیر جلدی هر هفته داده می شود علائم را کاهش می دهد و نتایج بافت شناسی را بهبود می بخشد، در حالی که یک دوز هر هفته نتایج بافت شناسی را بهبود می بخشد اما علائم را بهبود نمی بخشد.
نتایج این کارآزمایی فاز 3 به بیماران و خانواده‌هایی که در طول تاریخ گزینه‌های محدودی برای درمان EoE داشته‌اند، امیدواری می‌دهد. این مطالعه نشان می‌دهد که دوپیلوماب یک گزینه درمانی خوب برای بیماران مبتلا به EoE است و نه تنها علائم را کاهش می‌دهد، بلکه علت اصلی بیماری را نیز هدف قرار می‌دهد.
منبع :medicalpress.com
