چاپ سه بعدی در داخل بدن با ربات انعطاف پذیر

به گزارش سرویس بین الملل  خبرگزاری صدا و سیما؛ گروهی از مهندسان زیست‌پزشکی در استرالیا یک رُبات انعطاف‌پذیر کوچک ساخته‌اند که می‌تواند برای پرینت سه بعدی مواد زیستی مستقیماً در داخل بدن انسان مورد استفاده قرار گیرد، به این امید که روش‌های پزشکی آینده را ساده‌تر کنند. این ربات به طور مستقیم روی قلب چاپ سه بعدی انجام می‌دهد.
ماده سفید "جوهر زیستی" است که می‌تواند آسیب اندام یا بافت یا رگ‌های خونی پاره شده را ترمیم کند.

این ربات به قدری منعطف و کوچک است که می‌تواند وارد بدن انسان شود و مستقیماً در داخل آن ترمیم‌هایی انجام دهد. این ربات می‌تواند تحول آفرین باشد.
گروه مهندسین استرالیایی سازنده می‌گوید این ربات نه تنها قادر به پرینت سه بعدی در داخل بدن است، بلکه تومور‌های سرطانی را نیز از بین می‌برد. آن‌ها امیدوارند این ابزار روزی برخی از انواع جراحی ها را ساده‌تر کند.
جوهر زیستی از سلول‌های زنده و سایر بافت‌های طبیعی تشکیل شده است و هنگامی که چاپ می‌شود ساختار‌های بافت مانند طبیعی ایجاد می‌کند که به طور طبیعی با بدن انسان ترکیب می‌شود و به رشد خود ادامه می‌دهد. به این روش، چاپ زیستی سه بعدی می‌گویند.
در حال حاضر، قبل از تکیه بر جراحی معمولاً تهاجمی‌تر برای وارد کردن مواد به داخل بدن، باید مواد زیستی در خارج از بدن ایجاد شوند که ممکن است سبب از دست دادن خون زیاد، عفونت و سایر عوارض شود.
تام نو دو، رهبر این گروه می‌گوید این دستگاه جدید با نام F۳DB این عوارض و خطر‌ها را با چاپ مستقیم در داخل بدن از بین می‌برد.
تام نو دو افزود در حال حاضر هیچ فناوری تجاری موجود نمی‌تواند پرینت سه بعدی مستقیم را در داخل بدن انسان انجام دهد. برخی از فناوری‌ها مانند دستگاه دستی پیشنهاد شده است، اما آن‌ها فقط در سطح پوست محدود هستند و بنابراین از مواد سفت و سخت ساخته می‌شوند و این کار را انجام نمی‌دهند و انعطاف پذیری کافی برای قرار گرفتن در داخل بدن انسان و کار بر روی پرینت زیستی سه بعدی را ندارند.
ربات F۳DB دارای یک سر چاپ سه محوره است که می‌تواند با استفاده از هیدرولیک روی نوک یک بازوی رباتیک نرم خم شود و بپیچد.
نازل چاپ می‌تواند اشکال از پیش برنامه ریزی شده را چاپ کند یا در صورت نیاز به چاپ پیچیده‌تر یا نامشخص می‌تواند به صورت دستی کار کند.
ربات‌های نرم برای کار با بدن انسان بسیار خوب هستند، زیرا بیشتر از مواد نرمی مانند الاستومر سیلیکون ساخته شده‌اند و بنابراین می‌توانند تعامل ایمن با بدن زنده داشته باشند. این بدان معناست که آن‌ها می‌توانند در هر ناحیه‌ای از بدن انسان قرار گیرند.
تام نو دو معتقد است این دستگاه که در شرف انجام آزمایش‌های بالینی بیشتر است در پنج تا هفت سال آینده در مسیر تجاری سازی قرار خواهد گرفت.