پارسی‌جان آبان‌ماه به چاووشی، بزرگی و ازهاریان‌فر رسید

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، نشست اهدای جایزه پارسی جان (ویژه آبان ۱۴۰۴) با معرفی سه برگزیده در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری برگزار شد. در این آیین که با حضور ناصر فیض، میلاد عرفان‌پور، محمود توسلیان و فریبا یوسفی برقرار بود، شهریار ازهاریان‌فر(برای بازی آمیرزا)، علی بزرگی (خلبان) و محسن چاووشی (خواننده)  قدردانی شدند.

پرداختن به زبان فارسی، خارج از چارچوب وظایف رسمی و انتظارات معمول

ناصر فیض، مدیر دفتر پاسداشت زبان فارسی در حوزه هنری گفت: ما در انتخاب افراد یا نهادهای دریافت‌کننده این نشان، عمدتاً به این موضوع توجه داشته‌ایم که توجه به زبان فارسی جزو دغدغه‌های اصلی آن شخص،  نهاد یا مؤسسه باشد. البته بسیاری دیگر نیز هستند که مدعی توجه به زبان فارسی‌اند و وظایف خود را در این زمینه انجام می‌دهند. اما آنچه برای ما حائز اهمیت است، این است که این موضوع به یک دغدغه جدی در زندگی فرد تبدیل شده باشد، حتی اگر شغل او مستقیماً به این حوزه مرتبط نباشد. کسی که وظیفه ذاتی اش این است باید انجام بدهد و پاسخگو هم باشد برای کارهایی که انجام نداده.

فیض با اشاره به دو ویژگی کهن بودن (یکی از چهار زبان باستانی و زنده جهان) و داشتن منابع مکتوب بسیار کهن که هنوز میتوان آنها را خواند و فهمید، افزود: امیدواریم این رویداد بتواند توجه عموم را بیش از پیش به اهمیت زبان فارسی جلب نماید، به‌ویژه آن دسته از افراد که این مسئولیت، ذاتیِ وظایف آنان محسوب می‌شود و انتظار می‌رود با جدیت بیشتری نسبت به گذشته در این زمینه اقدام نمایند.

آمیرزا، و تیمی که همیشه در خلق بازی به ایران نظر داشته است

در ادامه و پس از پخش فیلم بنیان‌گذاران بازی آمیرزا، شهریار ازهاریان فر به نمایندگی از این گروه سخنش را آغاز کرد و گفت: ما از سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را در حوزه تولید بازی آغاز کردیم و جالب آنکه این بازی‌ها همواره مبتنی بر تاریخ ایران بوده‌اند. نخستین اثر ما، داستان زندگی نادرشاه افشار با عنوان «شمشیر نادر» لطفعلی خان زند «بازی شبگرد» و سپس بازی «پیکان زمان» بود. از سال ۱۳۹۲ نیز بازی کلماتی باقلوا و پس از آن بازی «آمیرزا» را ارائه دادیم.

او در ادامه گفت: متأسفانه زبان فارسی در موقعیتی قرار دارد که همان‌گونه که استادان آگاهند، با وجود برگزاری مجالس شعر، در پشت پرده هیچ حمایت معنوی یا حتی مادی در این زمینه وجود ندارد.

این بازی‌ساز جوان افزود: با توجه به جمعیت حدود ۳۲ میلیون بازی‌باز در کشور که رقم کمی نیست، اگر پشتوانه سیاست‌گذاری صحیحی وجود داشته باشد، می‌توان بسیاری از اهداف را محقق کرد و گام‌های بلندی برداشت.

خلبان خوش ذوقی که پیش از آنونس آغاز پرواز شعر می‌خواند

در ادامه علی بزرگی (خلبان هواپیماهای مسافربری) که برگزیده دیگر این جایزه بود درباره دلایل انتخابش توضیحاتی داد و گفت: ایده استفاده از شعر و ادب فارسی در پیام‌های ارائه‌شده به مسافران، از اینجا شکل گرفت که در ابتدا هدف جلب توجه مسافران و ایجاد شنوندگی مؤثر بود. چه چیزی بهتر از زبان و ادبیات فارسی که همه ما را به یکدیگر پیوند می‌دهد و شاید این روش، بهترین راه باشد؛ چرا که تنها رسانه ارتباطی در آن لحظه، صدا است و هیچ المان تصویری وجود ندارد.

او ادامه داد: اکثر هواپیماهای کشور عزیزمان مجهز به نمایشگر برای پخش محتوای سرگرمی نیستند، بنابراین دقایقی که خلبان با مسافران صحبت می‌کند، می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد و تجربه بهتری برای آنان ایجاد کند، به‌ویژه اگر دچار استرس یا نگرانی باشند. قطعاً این رویکرد بر بهبود حال و هوای مسافران نیز تأثیرگذار خواهد بود؛ و چه چیزی بهتر از اینکه این ارتباط با شعر فارسی آغاز شود و سپس اطلاعات ضروری سفر به گوش مسافران عزیز برسد.

این خلبان خوش ذوق در پایان با اشاره به پیام‌های مسافران هواپیما گفت: پیام‌های دریافتی همواره به‌گونه‌ای پرشمار و باکیفیت بوده‌اند که این چرخه ارزشمند — انگیزه‌یابی، اقدام، دریافت بازخورد و تقویت مجدد انگیزه را برای اینجانب تداوم بخشیده‌اند. نمونه بارز آن، یکی از مسافران گرامی از هموطنان غیور سیستانی و بلوچستانی بودند که با ذوقی ستودنی، در داخل هواپیما شعری بدیهه در وصف این حقیر سرودند. مطالعه این اثر برایم بسی خوشایند و مایه مسرت بود، که توانسته‌ام تلنگر کوچکی بر ذوق و خلاقیت هم‌میهنانم وارد کنم و آن انگیزه درونی را در ایشان بیدار نمایم، برایم حقیقتاً ارزش زیادی دارد.

در پایان این نشست، به علی بزرگی و شهریار ازهاریان‌فر لوح سپاس و تندیس پارسی‌جان اهدا شد.