جایگزین کشت خشخاش در افغانستان چیست؟

    به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نظر شما این زمین کشاورزی بزرگ در افغانستان، زمین کشت چه محصولی است؟

این زمین بزرگ که بیش از ۲۰۰ هزار متر مربع مساحت دارد، زمین کاشت زعفران است؛‌ کشاورزان در یک روز سرد پائیزی در حال کشت گل زعفران از زمینی کشاورزی در ولایت هرات افغانستان هستند.

افغانستان سال‌های سال است که با جنگ، درگیری و مشکلات دست به گریبان است و شاید همین وضعیت باعث شده است که این کشور، به یکی از کشور‌های عمده جهان در عرصه تولید مواد مخدر تبدیل شود.

در دوره‌ی اشغال افغانستان توسط شوروی که از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۲ ادامه داشت، کشت تریاک در افغانستان به یک هزار و ۸۸۰ تُن در سال ۱۹۹۱ رسید.

از زمان شروع به کار مجاهدین افغان یعنی از سال ۱۹۹۲ تا پایان کار آن‌ها در سال ۱۹۹۵، بیشترین رقم تولیدی تریاک در افغانستان سه هزار و ۴۱۶ تُن بوده که در مقایسه با دوران اشغال افغانستان توسط شوروی سیر صعودی داشته است.

بعد از مجاهدین، طالبان شروع به کار کردند که در آن زمان کشت خشخاش ابتدا سیر صعودی داشت و سپس در اواخر دوران طالبان یعنی در سال ۲۰۰۱ فرمانی علیه کشت خشخاش توسط ملا عمر رهبر طالبان صادر شد.

براساس گزارش نهاد‌های بین‌المللی در سال ۲۰۰۱ به دلیل ممنوعیت کشت تریاک در افغانستان از سوی طالبان سطح تولید خشخاش به ۳۳ تن رسید، اما پس از حمله آمریکا به افغانستان، تولید تریاک در این کشور در در سال ۲۰۱۹ به ۶ هزار و ۷۰۰ تُن رسید.

نکته قابل تامل این است خشخاش فقط راه کسب سود دلالان و مافیای مواد مخدر است و در اقتصاد کشاورزان و نیز اقتصاد ملی افغانستان تاثیری ندارد.

حال این سوال مطرح می‌شود چه محصولات دیگری می‌تواند جایگزین خشخاش در افغانستان شود؟

زعفران یا همان طلای سرخ، یکی از محصولاتی است که با توجه به شرایط آب و هوایی افغانستان، می‌تواند جایگزین خشخاش شود.

با کشت پیاز زعفران می‌توان چندین سال از آن محصول گرفت و یکی از فواید کشت زعفران برای کشاورزان آن است که در مدت زمان کمی می‌توانند محصول زعفران را برداشت کنند.

کارشناسان معتقدند، قدمت کشت زعفران در افغانستان به دو هزار سال پیش باز می‌گردد، اما به دلایلی کشت این گیاه با ارزش، منسوخ شد.

از سال ۱۹۹۰، یک کشاورز در ولایت هرات با استفاده از پیاز زعفران وارداتی از ایران، شروع به کشت زعفران کرد و کشت آن دوباره در افغانستان آغاز شد.

در سال‌های گذشته، ولایت‌های هرات، بلخ و سرپل افغانستان بیشترین میزان تولید زعفران در این کشور را داشته اند.

ولایت هرات افغانستان، سالانه تقریبا ۲۸ هزار تا ۳۰ هزار تن زعفران تولید می‌کند، اما در سال جاری، کشت زعفران در ولایت هرات به دلیل خشکسالی شدید، پنجاه درصد کاهش یافته است.

کشاورزان در ولایت هرات می‌گویند سال گذشته بیش از ۲۰ تُن زعفران در ولایت هرات برداشت شده بود؛ اما امسال به دلیل خشک‌سالی میزان برداشت این محصول به ۱۰ تُن رسیده است.

کشاورزان افغان همچنین در صادر کردن محصول زعفران خود با مشکل مواجه هستند.

عبدالشکور احراری مسئول کمیته صادرات اتحادیه ملی زعفران کاران افغانستان گفت: "متاسفانه هنوز مشکل صادرات را داریم، چون خودتان می‌دانید زعفران به‌عنوان طلای سرخ، از یک کیلو تا پنجاه و صد کیلو صادر می‌شود و این باری است که از طریق زمین نمی‌شود، باید از طریق طیاره صادر شود و این یک معضل بزرگ است که تاکنون پرواز‌های خارجی باز نشده. امیدوار هستیم پرواز‌ها به زودی باز شود تا بتوانیم محصول خود را به خارج صادر کنیم. "

برای حل این مشکلات لازم است، کشور‌هایی که ظرفیت کشت زعفران دارند، با تشکیل اتحادیه ای، به یکدیگر در کشت و فروش زعفران کمک کنند.

این کشور‌ها همچنین می‌توانند علاوه بر جلوگیری از قاچاق زعفران، با هم افزایی و همکاری یکدیگر، نقش مهمی در صادرات طلای سرخ به کشور‌های جهان داشته باشند.