سبک زندگی و فرزندآوری، از دریچه پژوهش‌های انجام شده

به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما:  امروزه نگاه به فرزندآوری همانند گذشته نیست. فرزند آوری زمانی برای اکثر خانواده‌ها یک ضرورت محسوب می شد، اما به مرور زمان نگرشی در جوامع مختلف شکل گرفت که این ضرورت را تحت‌الشعاع قرار داد. به احتمال زیاد هر کدام از ما زوج‌هایی را دور و بر خود می‌شناسیم که هر وقت بحث بچه‌داری پیش می آید؛ قاطعانه می‌گویند تصمیم گرفته‌اند هیچ‌وقت بچه‌دار نشوند البته دلایل زیادی را هم برای تصمیمشان مطرح می کنند ضمن اینکه هر کدام از ما زوج‌هایی را می شناسیم که با گذشت سالیان طولانی از ازدواجشان همچنان بدون فرزند هستند.

تردیدی نیست که دین مبین اسلام هم به عنوان برترین دین آسمانی؛ در معارف الهی خود به اهمیت خانواده و فرزندداری توجه ویژه ای دارد. اما نکته مهم و اساسی که در قرآن کریم وجود دارد، توجه به زاد و ولد انسان‌های شایسته و مؤمن است و آنچه اهمیت دارد، افزایش تعداد جمعیت نیکوکاران و صالحان است که در آیات ۱۵ سوره اعراف، به خلقت اولین انسان اشاره شده است.

با توجه به اهمیتی که برای فرزند آوری شمرده شده است؛ سوالی که در اینجا مطرح است این نکته است که چرا برخی از زوج‌های جوان تمایلی به فرزند آوری ندارند؟ در ادامه این نوشتار نگاهی داریم به چرایی این موضوع از میان دیدگاه‌های کارشناسی و پژوهش‌های انجام شده.

*چرایی زوج‌های جوان برای فرزند آوری از گذشته تا به امروز
با مروری بر گذشته های نه چندان دور؛ خانواده‌های ایرانی در هر شرایطی که قرار داشتند از فرزند آوری غافل نمی ماندند و به محض ازدواج یک جوان؛ اولین موضوعی که از آنان مطالبه می شد توجه به فرزند آوری بود. اما امروزه و با فاصله گرفتن از اون روز‌ها و خانواده‌های پر جمعیت که در کنار پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها؛ سالیانی خوش را سپری می کردند؛ با گذشت زمان تعداد فرزندان یک خانواده تازه تشکیل شده کم و کمتر شد تا جایی که به معضل تک فرزندی برخوردیم و سال‌ها با این معضل دست و پنجه نرم کردیم و در نهایت امروز با مشکل گریز از فرزندآوری و کاهش میل به فرزندآوری در بین زوجین جوان روبه رو هستیم.

 

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دسترس است
پژوهشگر: نرگس شامحمدی